woensdag 06. 01. 2021 REGIO 5
Sigrid Stroux met achter
zich een afbeelding van
Genua FOTO'S JEANPIERRE
GEUSENS
Rechtsgeleerde Sigrid Stroux
vindt zichzelf opnieuw uit
Stroux (48) woont sinds februari in
de binnenstad van Maastricht. In
een Fokuswoning, voor mensen met
handicaps. Sinds 2009 hebben multiple
sclerose en Parkinson haar beweegruimte
beperkt. Dat was ooit
anders. Nadat de in Montfort opgegroeide
tiener slaagde voor gymnasium
aan het Schöndeln in Roermond
wacht het avontuur. Ze gaat
studeren in Utrecht. Een uitwisseling
Europees recht brengt haar
naar Genua. Na het afstuderen
trekt ze opnieuw naar de Italiaanse
kustplaats. Voor werk, en om dicht
bij haar Italiaanse vriend te zijn.
Koffie
Stroux grijpt echter kansen om zich
te scherpen. Een stage bij de Europese
Commissie in Brussel is de volgende
halte. „Vergeleken met Genua
is Brussel grijs.” Toch vertelt ze
smakelijk over de diplomatenstad.
„Ik werd als expert opgetrommeld
in een zaal met mannen. Ze zeiden:
„We hebben al koffie gehad.” Stroux
laat haar gierende lach klinken, zoals
vaker tijdens het interview.
Verkassen ligt in haar aard. „Ik wilde
weer verder.” Ze krijgt in 1998
een beurs om in Florence aan een
proefschrift Europees recht te werken.
Giuliano Amato is haar promotor.
„Tot hij ministerpresident
werd.” Ze neemt zijn lessen over.
„Hij kwam nog elke week naar de faculteit,
met auto’s met zwaailichten
en carabinieri. Hij is een komiek. Als
hij iets fout doet, zegt hij schertsend
dat het mijn schuld is.” Ze krijgt in
2003 haar proefschrift uit handen
van Amato.
Problemen
Ondertussen kampt ze met evenwichtsproblemen.
De eerste tekenen
dienen zich in 1996 aan. „Ik
werd blind aan één oog. Dat trok
weer weg.” Onderzoek wijst op multiple
sclerose. De 24jarige
Stroux is
niet van de wijs gebracht. „Ik neem
het zoals het komt.”
Haar Italiaanse vriend blijft langskomen
tot ze, ongehinderd door de
diagnose, vertrekt naar Berkeley in
Californië, opnieuw voor onderzoek.
„Dat was het einde van de relatie.”
Amerika is een te groot avontuur
voor liefdesverdriet. In Las Vegas
komt ze in een hotel iemand
tegen in joggingpak. „Bent u de conciërge,
vroeg ik. Het blijkt komiek
Chris Rock te zijn.” Weer die aanstekelijke
lach. Terug in Nederland
wacht een baan bij de Nederlandse
Mededingingsautoriteit in Den
Haag. Drie jaar later, in 2006, werkt
ze bij een advocatenkantoor op de
Zuidas in Amsterdam. „Ik kan niet
stilzitten.”
Trillende armen
Na drie jaar in de Jordaan gaat het
mis. Trillende armen: Parkinson.
„Met een hersenoperatie ging dat
weg.” Haar stem is aangetast, en lopen
moet met een stok. Het breekt
haar niet. „Net uit het ziekenhuis
dacht ik: dit is een nieuwe start. Ik
loop niet achter mijn ziekte aan, laat
die maar achter mij aanlopen.”
Terug in Limburg, Maastricht, wil
ze vrijwilligerswerk doen. „Dat
loopt niet vlot door corona.” Ze
schrijft blogs en heeft een stamkroeg
gevonden, café K, waar ze
met haar scootmobiel naartoe kan.
„Het is zonde om dingen te laten
door je ziekte. Ik leef vandaag.”
De blogs van Sigrid zijn te lezen op:
sigridsverhalen.wordpress.com
Sigrid Stroux heeft een scheidslijn:
2009. Ze maakte internationaal
carrière als rechtsgeleerde. Nu is
ze neergestreken in Maastricht.
Parkinson en multiple sclerose
hebben haar niet gebroken.
rein afgesloten en videobewaakt
als betrof het een gated community
in ZuidAfrika.
Omkeren en
improviseren dus. Zo kwamen we
toch nog langs de monumentale
Zegershof, met een optimistisch
bordje ‘Asperges’ voor de ingang,
waar de boer net zien krotte uut
haaj en deels zelf op het erf aan het
verwerken was.
De tweede lus ging langs grenspaal
134 bij de Itterbeek richting
Kessenich. ‘Zijn we nu in België?’
vroeg een van de jeugdige deelnemers
die zich ook verbaasde over
de voor haar onbekende geur van
verse kool die van de akker bij het
Vijverbroek kwam. ‘Moeten we
dan straks in quarantaine?’
vervolgde de wijsneus. Vanaf het
Bastion keken we over het grindgat
bij Agropolis uit op de toren
van Stevensweert en de Hompesche
Molen aan de andere kant
van de Maas. Van daaruit verder
over de dijk en zonder volgende
grenspaal terug langs het dagstrand
aan de Grote Hegge. Na
royaal tien kilometer voelde ik,
zelfs op verantwoorde afstand, een
prikkelend pubgevoel indalen in
het gezelschap. Ik meende zowaar
brandende turf te ruiken en Dirty
Old Town te horen. Maar ook in het
Witte Stedje was alles gesloten.
Geen losgeslagen geit of bok te
bekennen. Sorry guys, dit nieuwe
jaar nog geen grote potten bier
samen. Eerst die andere prik…
WAAT E WAER
FRITS NIES
COLUMN
Sinds 2007 was ik elke jaarwisseling
met verwanten in het zuidwesten
van Ierland. Zonder vuurwerk
en wappies. Wandelen door de
natuurlijke gevolgen van de laatste
ijstijd, die in Kerry veel spectaculairder
zijn dan bijvoorbeeld in
Drenthe. Alle routes eindigen er
om een of andere reden in een pub,
met Guinness, haardvuur en
Keltische klanken. Er is altijd een
Molly Malone om nog een turfje op
het vuur te gooien en een waard
om je te verzekeren dat je van
Guinness haar op de borst krijgt.
Toen we na dertien keer voorzichtig
durfden te twijfelen aan het
bestaan van Murphy’s Law ging het
mis: Covid19,
code oranje, lockdown.
Deze keer dus geen full Irish
breakfast, met bacon & eggs, beans
& sausages, black & white pudding,
voor een stevige nieuwjaarswandeling
rond Lake Muckross. Nee,
wel ’ne keplaon, met kerboêt van
marktkaashandel Neeltje uit
Linne. Gevolgd door een anderhalvemeterwandeling
in twee lussen
vanaf de Grote Hegge in Thorn. De
eerste lus, gepland via de ophaalbrug
over de plas en langs de
Thornerbeek achter de steenfabriek
van Wessem om, strandde al
over de brug bij wat een kamp
voor recreatiewoningen moet
worden. Om de pretentieuze
benaming Maasresidence exclusieve
kracht bij te zetten, bleek het
hele tot voor kort open natuurterWandeling
REAGEREN?
f.nies@me.com
MAASTRICHT/MONTFORT/ROERMOND
DOOR SJAK PLANTHOF
ROERMOND
LIMBURG
Twintig finalisten CMC
Alaif strijden om de winst
Burgemeester gaat in
gesprek met inwoners
tijdens live talkshow Twintig carnavalsliedjes zijn geselecteerd
Enkele honderden donateurs ondersteunen
kerstactie Vincentiusvereniging Roermond
De kerstactie van de Roermondse
Vincentiusvereniging heeft ruim
11.000 euro opgebracht. De cadeaukaarten
In november begon de Vincentiusvereniging
een online collecte onder
het motto ‘Geef kerstboodschappen
cadeau’. Daaraan werd
massaal gehoor gegeven. „De inwoners
van de gemeente Roermond
hebben mensen met de laagste inkomens
niet laten zitten. Liefst 317
donateurs brachten samen tot nu
toe liefst 11.136 euro bij elkaar”, aldus
voorzitter Kees Spapens.
Begin december heeft Vincentius
2042 cadeaubonnen van Jan Linders
uitgereikt aan 21 hulpverleningsinstanties
en vrijwilligers die
daarmee vóór de kerst 676 adressen
in de gemeente bezochten. In totaal
werden 833 volwassenen en 639
kinderen van levensmiddelenbonnen
voorzien, waarmee ze zelf een
feestelijke kerst konden vormgeven.
Morele opsteker
De kerstactie van de Roermondse
Vincentiusvereniging is een initiatief
van Miep Kaiser, de echtgenote
van voormalig burgemeester Herman
Kaiser en bestaat al meer dan
25 jaar in deze vorm. Het geld ervoor
werd meestal opgebracht door
de kringloopwinkel van Vincentius.
Die was vanwege corona echter een
groot deel van het jaar dicht. Spapens:
„Dank zij de collecte en met
steun van enkele fondsen en bedrijven
kon de kerstactie toch onverkort
doorgaan. Naast het financiële
resultaat is het succes van de actie
voor ons ook een belangrijke morele
opsteker in deze moeilijke coronatijd.”
Naast de particuliere giften werd de
actie ondersteund door de Roermondse
stichting 1880, het Armenfonds,
de Rabobank, het Limburgs
diaconaal fonds, Rockwool bv, de
Vereniging Weldadigheid en het
Provinciaal centrum maatschappelijk
werk.
van supermarkt Jan Linders
die van de opbrengst werden
aangeschaft, zijn begin december
uitgereikt aan gezinnen binnen de
gemeente die rond moeten komen
van een minimuminkomen. Meer
dan driehonderd donateurs ondersteunden
het initiatief.
LEUDAL
Burgemeester Désirée Schmalschläger
gaat op 7 januari tijdens
een live talkshow van de lokale omroep
ML5 in gesprek met een aantal
inwoners uit Leudal. De talkshow is
vanaf 20.00 uur live te zien op ML5
en luistert naar de naam De Ontmoeting.
Deze uitzending is een alternatief
voor de nieuwjaarsreceptie
van de gemeente Leudal die vanwege
de lockdown niet plaats kan
vinden.
voor de finale van CMC
Alaif!, die vrijdag 15 januari vanaf
20.00 uur live wordt uitgezonden op
TV Ellef en de Facebookpagina van
de organiserende stichting Carnavalsmuziek.
com. De inzendingen
strijden om de CMC Alaif Trofee in
de categorieën origineel, cover en
videoclip.
Het zijn, op alfabetische volgorde:
Björn van Berkel
Vastenaovend is!
(Grubbenvorst), De Plekbend
Zoa
Wies
te Bes (Arensgenhout), Enne
Bink
As Ik Ens Wis (Velden), Fiorenza
Van Onger tot Baove (Gulpen),
Frits Pelt en ‘t Peltkoeër
Wat
Bin Ich Vroeë Dat Ich Dich Han
(Heerlen), Gwen
Dit Zin Mien
Daag (Susteren), Hay Vercoulen Wao
Heb Ik Det Toch Van (Venlo),
Kelly van de Lump
Gaer Eine
Sjoenkelaer (Schimmert), Loss! Gelukkig
Wer Same (Venray), Maud
(du Chatinier)
Confetti (Geleen),
Pascal Sutherland
Och Wat Zeen
Ich Mich Zelf Toch Gaere (Doenrade),
Patrick Roger
Zolang de Waereld
Drejt (Herkenbosch), Pier &
Stuf
De Verkieërdje Verkleidje
(Baexem), Prins & Aod Prinse
Graashook
Stilte Veur de Storm
(Grashoek), Raoj ‘ns
‘t Beste Buffet
van de Waereldj (Neer), Sjpringlaevend
Sjtraks op Aswoonsdig (Gulpen/
Neer), Stefan Wolter
Volgendj
Jaor Zeen vae d’r Weer
(Weert), Tessa
Vastelaovesgeluk
(Ubachsberg), Wild Vleisj
Hiej Is ‘t
Doon (Elsloo) en ZOES
Rap d’r
Achteraan! (Hulsberg).