woensdag 05. 01. 2022 13
VAN NUL TOT NU
DOOR RENÉ WILLEMS
Vregelère deden naam eer aan
Inderdaad, het waren vregelère, constateert
Erwin Lennarts. Het gesteggel
gevre(i)gel in het Limburgs
begon al meteen na de oprichting
van de carnavalsvereniging in Slenaken.
De gemoederen liepen soms
zo hoog op dat al snel duidelijk werd
dat de vereniging geen lang leven
beschoren was. Na een paar jaar
was het alweer voorbij en ontbond
de vereniging zichzelf.
Lennarts, muzikant en tvverslaggever,
is de afgelopen maanden in de
korte historie van De Vregelère gedoken.
Hij heeft zich door de archieven
van de carnavalsvereniging uit
zijn geboortedorp heen geworsteld
en is met hoofdrolspelers van toen
gaan praten. Het heeft geresulteerd
in een tvdocumentaire
die het afgelopen
weekeinde voor het eerst te
zien was op Facebook.
Prikkelen
„Mijn vader was in 1965 zelf prins
carnaval bij De Vregelère”, vertelt
Lennarts. „Prins Nico. Zijn muts en
zijn medailles lagen thuis nog in de
kast, als kinderen speelden wij daar
gewoon mee. Mijn moeder was hofdame.
En tot mijn verbazing bleek
ook mijn schoonmoeder bij die club
te zijn geweest, zij was zelf twee keer
bloemenkoningin. Dat prikkelde
mij, daar moest ik toch iets mee
doen, vond ik.” Lennarts, later zelf
prins bij De Boemelaire in Wahlwiller,
heeft een aantal oudprinsen,
hofdames en bloemenkoninginnen
van De Vregelère geïnterviewd. „Er
is ook nog een keizerin geweest,
maar die wilde helaas niet meer
over praten over die tijd.”
Rivaliteit
Uit die gesprekken blijkt dat er in de
acht jaar dat de vereniging bestond
van 1963 tot 1970
daadwerkelijk
veel gevre(i)geld is. Waar het precies
over ging, is niet duidelijk. „Maar ik
vermoed dat het te maken had met
de rivaliteit die er toch wel was tussen
mensen van Slenaken en die van
Heijenrath”, zegt Lennarts.
Lennarts had zijn film graag op een
groot scherm willen presenteren in
een zaal ergens in Slenaken. Door
corona kan dat uiteraard niet. Daarom
is te film nu te zien op de Facebookpagina
De wits dat se va Schlennich
bis es...
REGIO
Erwin Lennarts is in de historie van
De Vregelère gedoken: ‘Ze deden
hun naam eer aan.’
De Vregelère va Schlennich. FOTO ARCHIEF ERWIN LENNARTS
klein hartje’. Het is een grote kater,
maar hij is o zo bescheiden. Hij is onder
de indruk van het wonen in het
asiel en hij voelt zich duidelijk niet
op zijn gemak. Zijn vaste verzorgers
zien zijn zachte, aaibare karakter en
bij hen voelt hij zich wel op zijn gemak.
Hij zou liever vandaag dan
morgen verhuizen naar een nieuwe
baas.”
Wat voor baas zoek je?
„Een huis met tuin, geen jonge kinderen
en een geduldige eigenaar is
alles waar deze kerel om vraagt. Andere
katten zijn geen bezwaar.”
Gaat jouw hart sneller kloppen van dit dier?
Neem contact op met
Dierenbeschermingcentrum Limburg via
limburg@dierenbescherming.nl
DIER VAN DE WEEK
In Dierenbeschermingscentrum
Limburg zitten tientallen honden,
katten, konijnen en vogels die
dolgraag een nieuw baasje willen.
Elke week zet Saskia Thijssen er
één in het zonnetje. Deze week is
dat kater Heathcliff.
Wie is Heathcliff en waarom woont
hij in het asiel?
„Heathcliff is een kater van ongeveer
vijf jaar oud. Hij is als zwerfdier
bij ons binnengekomen nadat hij
lange tijd op straat woonde. Hij
wacht al sinds oktober op een nieuw
thuis. Hoewel het een lieve jongen is,
komen er tot nu toe nog geen reacties
voor hem binnen.”
Hoe is zijn karakter?
„Hij is een type ‘stoere man met