woensdag 05. 01. 2022 5
De talrijke Madonna’s van Miny vinden
een nieuw thuis in Klein Aldenghoor
met bijna dertig kamers te groot
voor ons en het vergde ook veel onderhoud,”
zo verklaart een vlot pratende
Miny de verhuizing naar Haelen.
„Een groot deel van onze collectie,
heeft hier een nieuwe plek
gekregen. Mijn collectie is heel erg
breed. Je ziet hier veel brocante
huisraad, antiek speelgoed, maar
ook beelden met een religieus karakter.
Als ik ergens een goed gevoel
bij heb, probeer ik het aan te schaffen.
Tussen mijn oude spullen voel
ik mij hier heel gelukkig.”
Entourage
Letterlijk elk vertrek in Klein Aldenghoor
tot het kleinste kamertje
toe
is gevuld met antieke items. Teveel
om allemaal te benoemen. Je
moet het zelf zien en bewonderen.
Miny, die qua uitstraling past bij de
entourage van haar woning, heeft
bij alle objecten een passend verhaal.
Van een antiek wassen popje
weet ze bijvoorbeeld te vertellen dat
dit vroeger een geschenk voor intredende
kloosterzusters was. „Dat
was hun kind van God; zelf zouden
ze geen kinderen krijgen.”
Mensen die belangstelling hebben
voor Miny’s museale collectie, mogen
gerust met haar contact opnemen
voor een rondleiding, als de
maatregelen dat toelaten. „Trek er
wel wat tijd voor uit,” zegt de Haelense.
„Met een rondleiding en een
kopje koffie is toch al snel twee uur
gemoeid.”
Meer informatie over Museum Klein Aldenghoor:
0653641241
of silvrants@kpnmail.nl.
MIJN HOBBY
DOOR PIETER KNIPPENBERG
Brocante huisraad, antiek speelgoed,
poppen, maar ook beelden
met een religieus karakter. Het is allemaal
te vinden in museum Klein
Aldenghoor in Haelen. Je kijkt er je
ogen uit.
Bij de start van de vorige eeuw liet
een zoeaaf
een vrijwillige soldaat in
het leger van de Paus
een markant
huis bouwen aan de Napoleonsweg
in Haelen. Het pand kent een rijke
historie. De tuinman van Kasteel
Aldenghoor kwam er ooit wonen en
daaraan dankt het gebouw de naam
Klein Aldenghoor. In de jaren zeventig
werd het bewoond door paters
van het Haelense missiehuis St.
Joseph. Miny en Jim Silvrants uit
Kessel kochten het gebouw van een
antiquair in 2020. Met Miny’s omvangrijke
collectie curiositeiten is
het een knus, negen kamers tellend
museum geworden met twee bewoners
en een poes. De verzameling
historische objecten in het pand is
zo gevarieerd dat ze niet onder één
noemer valt te scharen.
Andere wereld
De namen Miny en Jim staan op
emaillen witte bordjes op het zwarte
ijzeren tuinhek. Kan niet missen.
Dit is het juiste adres, dit moet Klein
Aldenghoor zijn. Buiten naast de
voordeur, die volgens Miny nog authentiek
is, staat een beeld zonder
hoofd. Achter die voordeur waan je
je direct in een andere wereld. In de
hal staat een van Miny’s topstukken:
een groot houten Mariabeeld
een Santos
dat minstens twee eeuwen
oud is. Dergelijke Madonnabeelden
werden volgens Miny Silvrants
vroeger in zuidelijke landen
onder een baldakijn in processies
meegedragen. De zijden jurk ontbreekt.
„Dat is dan ook heel vergankelijk
materiaal”, legt Miny uit.
Goed gevoel
Zij heeft met haar man Jim drieëntwintig
jaar in Villa Oeverberg in
Kessel gewoond. Een statig pand
met uitzicht op de Maas dat ooit de
woning van de laatste adellijke kasteelheer
van Kessel was. „Het werd
Elk vertrek in het mueum van Miny Silvrants is gevuld met antieke
items. FOTO'S ROB VAN DEURZEN
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
noordmidden@
delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
WEERT
Opbrengst wijnbeurs
Lions gaat deels naar
Toon Hermans Huis en
kindervakantiewerk
Van de opbrengst van de laatste
wijnbeurs die door de Lions is georganiseerd,
gaat 5000 euro naar het
kindervakantiewerk in Weert. Ook
het Toon Hermans Huis heeft een
cheque gekregen.
Het kindervakantiewerk Weert bestaat
uit vijf afdelingen die actief
zijn in de dorpen Altweerterheide
en Swartbroek en in de wijken Boshoven
en Laar, Keent, Moesel en
Leuken. Elke afdeling heeft nu 1000
euro ontvangen om activiteiten
voor kinderen te organiseren.
Een bedrag van 3000 euro is overhandigd
aan de organisatie van het
Toon Hermans Huis in Weert. Het
geld zal worden besteed aan de aanschaf
van zonnepanelen.
In totaal heeft de wijnbeurs die 31
oktober haar elfde editie beleefde
14.000 euro opgebracht. De organisatie,
Lions Weert en Lions Graafschap
Horne, reserveert een klein
deel van de opbrengst voor de organisatie
van een nieuwe wijnbeurs
volgend jaar, maar heeft dan nog
ruim 5000 euro over voor goede
doelen in de regio Weert. Initiatieven
hiervoor kunnen bij de serviceclubs
worden aangedragen.
REGIO
STRUINHEUKSKE
De roodborst en de wenskaart
Regelmatig tekent columnist en
natuurliefhebber Piet Schuttelaar
een verhaal op vanuit zijn natuurhuisje.
De roodborst behoort tot de meest
verspreide broedvogels in Limburg.
Tijdens de nazomertrektijd
blijft
een aantal hier als standvogel. Dit
aantal wordt weer aangevuld met
de roodborsten die vanuit NoordEuropa
hier overwinteren.
De roodborst prijkt in de kersttijd
regelmatig op wenskaarten. En altijd
in de sneeuw, want dan is dat
rode borstje een echte eyecatcher.
De roodborst op de kerstkaart heeft
een geschiedenis, die dateert uit het
Victoriaans tijdperk van het Verenigd
Koninkrijk van GrootBrittannië
en Ierland. Onder de monarchie
van koningin Victoria (18371901)
floreerde Engeland in
welvaart en welzijn, vooral bij de
middenstanders.
Het Victoriaanse tijdperk (19de
eeuw) zat ook vol met uitvindingen.
In 1876 werd de telefoon uitgevonden
door Bell en in 1895 werd de radio
uitgevonden door Marconi. Ook
de camera, het toilet en de naaimachine,
werden in deze periode uitgevonden.
Toen de traditie van de kerstkaarten
begon, droegen de postbezorgers
van de Royal Mail in GrootBrittannië,
donkerblauwe uniformen
met een rood vest er onder. Ze
leken (met wat verbeelding) op
roodborsten en kregen de bijnaam
Robin, Roodborst. De eerste roodborstjes
op kerstkaarten waren dan
ook afgebeeld als postbodes. Het beroemde
uniform verdween en de
roodborst bleef…
Van de hand van ene Jan Goeverneur
verscheen, eveneens in de 19de
eeuw, dit kinderlied, dat door de jaren
heen wat streekvarianten kent:
Roodborstje tikt tegen ‘t raam, tin, tin,
tin; laat mij erin, laat mij erin.
‘t Is hier te guur en te koud naar mijn
zin; laat mij erin, tin, tin, tin.
‘t Meisje deed open en gaf op haar
schoot; kruimeltjes suiker en kruimeltjes
brood.
Dat was het roodborstje wel naar de
zin; vloog toen het bos weder in.
Deze week vertelt hij over
de roodborst.
De roodborst. FOTO PIET SCHUTTELAAR
DOOR PIET SCHUTTELAAR