woensdag 20. 01. 2021 REGIO 5
MIJN HOBBY
DOOR PIETER DUIJF
Piet Poot probeert niks anders dan ‘alde
frikandellen’ weer aan de praat te krijgen
Piet Poot uit Merselo sleutelt
dagelijks aan oude brommers waar
nozems van vroeger nu nog een
natte droom krijgen. Zijn winkel
met werkplaats en magazijn is een
mekka voor bromfietsfanaten.
‘Knoèvele’ maakt drieluik vol
Jan Titulaer schreef een trilogie
over zijn jeugd in Blerick. Het
laatste boek ‘Knoèvele op zien
Blièricks’ is opgedragen aan zijn
vorig jaar overleden zus Tina.
Met zijn oudste zus, die 90 jaar
werd, sprak Jan Titulaer (73) wekelijks
over het Blerick van vroeger en
in het bijzonder de Leeuwerikstraat,
waar beiden opgroeiden. Ze
haalden vooral mooie herinneringen
op. „Het was een geweldig fijne
buurt. Naast ons huis lag het Lieuweriksveldje,
trefpunt voor kinderen
uit de straat.” Hun jongste
broertje Sjakkie was een zorgenkindje,
een mongooltje. „Tina nam
na zijn geboorte veel taken over in
het gezin, ze werd onze tweede moeder.
In het begin vond ik dat niet zo
prettig. Ze deed me in bad, zocht
mijn kleren uit en ging met mij naar
de ouderavond op school.” Toen hun
ouders er niet meer waren, namen
Tina en haar man de benjamin in
huis. „Sjakkie noemde hen mam en
pap twieë. Dat zegt genoeg.”
De laatste jaren groeiden broer en
zus meer naar elkaar toe. „Ik ging
me ook meer voor onze familie interesseren.
Tina heeft mijn grootouders,
ooms en tantes veel langer gekend
dan ik. Zo werden vage herinneringen
die ik zelf had, ineens
spannende en zeker ook grappige
verhalen. Die móest ik gewoon opschrijven,
in het Blericks natuurlijk.
Onze moedertaal waarin we praten,
denken, dromen en liefhebben.”
De trilogie is echter meer dan een
familiekroniek. Jan Titulaer vertelt
ook hoe hij zelf zijn jeugd beleefde.
„Naarmate je ouder wordt, ga je
meer nadenken over vroeger. Ik wilde
mijn eigen herinneringen vastleggen.
Over het spelen in de Leeuwerikstraat,
over mensen die veel
voor me betekend hebben. Maar
ook over mijn passie, de atletiek.
Over militaire dienst, mijn werk bij
de Pope of zomaar flauwekul die in
je hoofd speelt. Als het zwart op wit
staat, blijft het bewaard. En als iemand
dat leuk vindt om te lezen, is
dat meegenomen.
Zo ontstonden in de voorbije vijf
jaar meer dan 250 korte verhalen en
gedichten. Daarvan zijn er 135 opgenomen
in het drieluik. Ze vertellen
zón bietje waat unne gewoeëne Blièrickse
jóng zoèal
met mak in zien laeve,
aldus de auteur. Eerder verschenen
Kóm heej vetkedee en Kaoreblome.
Beide waren uitverkocht en zijn
inmiddels in een kleine oplage herdrukt.
De drie boeken zijn na de
lockdown voor 10 euro per stuk verkrijgbaar
bij Bruna in Blerick.
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
noordmidden@
delimburger.nl
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
Piet Poot geeft oude
brommers een tweede
leven. FOTO'S LÉ GIESEN
om een gerestaureerde bromfiets
van de hand te doen. „Zo’n ding
heeft voor mij geen emotionele
waarde, nee. Handel is handel, de
schoorsteen moet roken. Heel af en
toe heb ik wel spijt, hoor. Een jaar of
vijf geleden kon ik de verleiding niet
weerstaan om een Zündapp voor
mezelf te houden. Een paar weken
later stapte een Duitser binnen die
me het dubbele bood van wat ik er
voor gegeven had. Ik heb het bod geweigerd.”
VENLO
Frans Pollux
zingt ode aan
binnenstad
Zanger en liedjesschrijver Frans
Pollux heeft een ode aan de
Venlose binnenstad gemaakt om
de ondernemers een hart onder de
riem te steken.
Sjakkie, het jongste broertje van Jan en Tina, op het stoepje van hun
ouderlijk huis aan de Leeuwerikstraat. FOTO FAMILIE TITULAER
watjes”. Berini was voor de wannabees.
„Die kocht je als je geen ‘buikschuiver’
zoals een Kreidler of
Zündapp kon betalen. De Mobylettes
waren meer voor meisjes.”
Achter de werkplaats bevindt zich
een enorme loods met onderdelen.
Aan het plafond hangen talloze bagagedragers,
op de schappen liggen
complete motorblokken. Alles is
netjes geordend. „Er is vooral veel
vraag naar slijtdelen, zoals tandwielen,
uitlaten en banden. Gelukkig
hoef ik zelf niet te leuren voor
oude brommers, mensen zijn blij
dat ze ervan af zijn.”
Hoe veel bloed, zweet en tranen het
ook heeft gekost, het doet hem niks
Uw hobby of verzameling!
Wij zijn op zoek naar bijzondere
hobby’s of verzamelingen. Stuur
een omschrijving, liefst met foto
naar:
noordmidden@
delimburger.nl
Samen met de plaatselijke kastelein
is Piet Poot nog de enige zichtbare
middenstander in het duizend zielen
tellende Venrayse kerkdorp. In
1978 streek hij neer in Merselo,
waar hij met zijn vrouw het pand
van een voormalige elektronicazaak
kon betrekken. Enkele jaren
daarvoor was hij in Maasbree begonnen
met het opknappen van
oude brommers. Zijn startkapitaal
bedroeg zonder enige tussenkomst
van een bank 165 harde Nederlandse
guldens. Van dat bedrag kocht hij
in Duitsland een paar opknappers.
Piet groeide op tussen de Berini’s in
de tweewielerzaak van zijn vader en
heeft het liever niet over oldtimers
of klassiekers. „Dat klinkt zo chique,
zeg. Het is gewoon ouwe meuk, die
ik weer aan de praat probeer te krijgen.
Een klant noemde het ooit zelfs
alde frikandellen.”
De klandizie komt van heinde en ver
aanwaaien. „Soms lopen ze met kisten
vol onderdelen de werkplaats
binnen. Daar moet ik dan een rijdende
brommer van zien te maken.
Nog niet zo lang geleden vroeg een
oudere vrouw of ik nog aan een buitenband
in een bepaalde maat kon
komen. Haar bromfiets was dertien
jaar oud en had 6500 kilometer gelopen.
Ze was al bij collega’s geweest,
maar die hadden volgens
haar weinig zin om haar te helpen.
Ze vonden de brommer kennelijk ‘te
oud’!”
De showroom is een snoepwinkel
voor liefhebbers van merken als
Zündapp, Kreidler, Honda, Yamaha,
Suzuki, Puch, Tomos, Vespa, Cyrus,
Berini, DKW en Garelli. Sommige
fabrikanten zijn al jaren geleden
failliet gegaan. Maar deze
vergane glorie is nog steeds populair,
merkt Piet. „Ieder merk had
vroeger zijn eigen type gebruikers.
De Puch was iets voor studentikoze
Met Binnezitte zat geeft Frans Pollux
uitdrukking aan het gevoel van
menig Venlonaar: wanneer kan ik
weer gewoon naar de binnenstad,
om te winkelen of een hapje te eten?
Ook in Venlo snakken mensen naar
volle pleinen en cafés. Het nieuwe
lied is geschreven in opdracht van
Venlo Partners en bedoeld om de
winkeliers in de binnenstad te laten
weten dat de Venlose bevolking hen
niet is vergeten en er weer zal zijn
zodra het mag.
Pollux: „Ik hou van de binnenstad.
Daar huist de ziel van Venlo. De ondernemers
die er zitten, zijn stuk
voor stuk bekende gezichten. We leven
met hen mee. Een liedje is maar
een schrale troost, maar ik hoop dat
de hoop die erachter zit toch wat
steun kan geven.”
De single is te beluisteren op alle
streamingkanalen, de videoclip
staat op Youtube. VenloPartners
hoopt dat het nummer Venlonaren
extra aanmoedigt om in deze tijd lokaal
te kopen en bestellen.