Woensdag 17. 01. 2024 3
De halte
Column
‘Kinderen worden slimmer
en socialer van musiceren’
NIEUWJAARS
ACTIE
Tot 29 februari
je hoortoestel
€ 0,-*
*
Verander je leven met het juiste hoortoestel
Verbonden blijven met iedereen die je dierbaar is. Dat is wat het
juiste hoortoestel kan doen. En dat hoeft je nu niets te kosten!
Wij vergoeden tijdelijk wat je zorgverzekeraar niet vergoedt, met
uitzondering van je eigen risico en kosten voor oplaadbaar.
Bel 088 – 52 52 052 of ga naar www.vanboxtelhoorwinkels.nl
Venlo-Blerick
Wieënpassage 37
*Zie voorwaarden op onze website
REGIO
door Sef Derkx
Onze expeditie naar de Groote
Heide willen we besluiten met een
spontaan bezoek aan de controlekamer
van de Rotterdam Rijn
Pijpleiding. We hebben al achter
het olieopslagterrein richting de
bewakingscamera’s staan zwaaien,
nu doen we hetzelfde bij de
toegangspoort. Het resultaat?
Geen teken van leven. Is men in
slaap gevallen achter de monitors
in het architectonisch fraaie,
nieuwe gebouw aan de Manegeweg?
Nee, waarschijnlijk hebben
ze geen trek in onaangekondigde
bezoekers.
De RRP controleert een ondergrondse
pijpleiding die loopt van
Pernis naar Venlo. Op de Groote
Heide is een splitsing en wordt de
ruwe olie verder gepompt naar
Gelsenkirchen en Godorf. Het
traject is gerealiseerd tussen 1958
en 1960. In iets meer dan twee jaar
tijd, hetgeen anno nu ondenkbaar
is. Alleen al met de procedures
vooraf zouden jaren en jaren
gemoeid zijn. Het Dagblad voor
Noord-Limburg bericht op 7 maart
1959 over een olielintworm met
een doorsnee van zestig centimeter
die langzaam naar Venlo
kruipt. Er werd groot materieel
ingezet. Amerikaanse graafmachines
trokken per dag een sleuf van
1,5 kilometer. Erachter kwam een
machinale pijpenlegger. In de
zomer van 1959 bereikte men de
grens met Duitsland. Vanaf Pernis
was er in totaal al 155 kilometer
leiding gelegd. De werkzaamheden
waren sneller verlopen dan
gepland. Genoeg reden dus voor
een officiële plechtigheid op het
terrein van het voormalige Duitse
vliegveld. Henry Bill Philips uit
Houston kreeg de eervolle taak om
de laatste pijp op Nederlands
grondgebied te lassen aan de
eerste in Duitsland.
Op maandag 27 juni 1960 werd de
pompinstallatie vanuit de controlekamer
officieel in gebruik gesteld.
Op het terrein stonden destijds
drie opslagtanks met een capaciteit
van 13.000 kubieke meter elk.
In de vastelaovesoptocht
van dat
jaar was er al een voorproefje te
zien geweest. Alleen spoot uit de
meegevoerde leiding geen olie,
maar uiteraard bier. Voor de
officiële ingebruikname had de
RRP feesttenten laten plaatsen.
Die waaiden echter om tijdens een
onweer met rukwinden en een
epische hoosbui op de vrijdag voor
de opening. Met man en macht was
in het weekend doorgewerkt om de
schade te herstellen. Onder meer
Polygoon Bioscoopjournaal met
voice-over Philip Bloemendaal
deed verslag. We zien hoe burgemeester
De Gou de magische knop
indrukt. Het artikel in het Dagblad
voor Noord-Limburg eindigt met de
retorische vraag of er ook een
mogelijkheid tot bezoek komt voor
het gewone publiek. Precies
hetzelfde vroegen wij ons af,
zwaaiend voor het toegangshek.
Reageren?
redactievenlo@delimburger.nl
RRP
meijel
Turfjes: vrijwilligers waar
een dorp op kan bouwen
Turfjes is de naam van een nieuwe
rubriek op de website van KBO
Meijel waarin vrijwilligers worden
geportretteerd. Een nobel initiatief
dat een groter podium verdient,
blijkt al uit de eerste twee afleveringen.
De vrouwen die Anne Marie
Strous-de Vocht interviewde, hebben
een staat van dienst om u tegen
te zeggen.
Wilhelmien Janssen-Jaspers (77)
was de eerste. Heel Meijel kent haar
als de vroegere uitbaatster van het
Oranje Hotel, tegenwoordig Grand
Café Goeije. Ze groeide er op als
oudste dochter met nog drie broers
en zussen, nam de horecazaak over
van haar ouders en leidde met haar
man en gezin een gelukkig leven totdat
ze op haar 49ste plotseling weduwe
werd. „Er was weinig tijd om
te rouwen, ik moest door, voor mijn
kinderen en voor de zaak. Gelukkig
kreeg ik in die tijd veel steun van het
personeel en ook mijn zonen hielpen
waar ze konden.”
Wilhelmien hield het drie jaar vol.
„Toen werd het me te veel en heb ik
het hotel verhuurd.” Het betekende
een ommekeer in haar leven. „Ineens
werd het heel stil. Ik was gewend
aan veel mensen om me heen.
Gelukkig had ik mijn kinderen en familie
dichtbij.” En dan was er nog de
bridgeclub, die ze in 1989 samen het
haar man had opgericht en die nog
steeds ongeveer zeventig leden telt.
„We bridgen elke dinsdag bij de Heere
van Meijel, het ouderlijk huis van
mijn moeder.”
Ook kwam in die tijd de KBO op haar
pad. Haar inzet voor de ouderenvereniging
en de Meijelse gemeenschap
werd in 2022 beloond met een
lintje van de koning, die in 1986 op
Koninginnedag nog als jonge kroonprins
bij haar te gast was in het
Oranje Hotel. Daar waar ze in de
loop der jaren het halve dorp leerde
kennen, zit Wilhelmien nog regelmatig
op het terras. „Het is er vaak
druk en dat doet me goed.”
De 76-jarige Lies Hanssen-van Enckevort
is bijna twintig jaar actief bij
de KBO Meijel. Van 2006 tot 2017 als
bestuurslid en sinds 2007 in de rol
van ouderenadviseur. Dankbaar
vrijwilligerswerk, noemt ze het „Je
krijgt te maken met vragen over
zorg en welzijn, hulp in de huishouding,
maar ook relatieproblemen.”
Het is veelal zoeken naar de ‘vraag
achter de vraag’, is haar ervaring.
„Vaak zijn mensen in eerste instantie
terughoudend. Door vooral goed
te luisteren ontdek je wat er speelt
en ontstaan er soms diepgaande gesprekken
over bijvoorbeeld ruzies
in de familie of over eenzaamheid.
Het komt ook voor dat iemand specifiek
met mij wil praten. Dan vraag
ik altijd: kom ik hier als Lies Hanssen
of als ouderenadviseur?”
Lies is een vrouw met een groot
hart. „Zo ben ik opgevoed. Mijn ouders
waren heel sociaal, ze hadden
een onderduiker in huis tijdens de
oorlog en namen later een weeskind
op in ons gezin.” Vorig jaar initieerde
ze samen met wijkagent Ton de
Bruin een actie waarbij dekens werden
verstrekt aan eenzame mensen
die gebukt gingen onder de hoge
energieprijzen. Net als Wilhelmien
verloor ze haar man. „Zes weken na
zijn dood heb ik desgevraagd mijn
bestuurstaken weer opgepakt. Dat
heeft me geholpen om het leven
weer op te pakken. Korte tijd later
kwam de vraag of ik voorzitter wilde
worden. Dat vond ik een eer, te meer
omdat deze functie nooit eerder
door een vrouw was vervuld.”
Binnenkort verschijnt het derde interview op
www.kbo-meijel.nl.
Om te drogen werden turfblokken
in de Peel vroeger opeengestapeld
als een piramide. Ver genoeg
uiteen om de wind erdoor te laten,
maar wel steunend op elkaar. Zo is
het ook met de ‘Turfjes’ van KBO
Meijel.
Door Marcel van Lier
Wilhelmien (links) en Lies met
interviewster Anne Marie
Strous (rechts) Foto lé giesen
» Vervolg van de voorpagina.
Door muzieklessen op een toegankelijke
manier aan te bieden, wil de
Fanfare een bijdrage leveren aan de
ontwikkeling van het kind. „Onderzoek
heeft uitgewezen dat kinderen
aantoonbaar slimmer, creatiever én
socialer worden van muziek maken.”
Het project werkt daarnaast
drempelverlagend. „Er is een tijd
geweest dat je als kind toch een wat
vreemde eend in de bijt was als je
een instrument bespeelde. Tegenwoordig
kijkt niemand in de klas
daar nog van op.” Maar plezier staat
voorop. „Same träöte is bovenal gewoon
hartstikke leuk!”
Het project wordt telkens afgesloten
met een concert in een groot
theater. Omdat het dit jaar de tiende
keer is, wordt op 8 en 9 juni een Same
Träöte Is Leuk-weekend georganiseerd.
Meer info op www.sametraoteisleuk.nl.
venlo
Valuasmusical met een boodschap
Het Valuascollege heeft als enige
middelbare school in Nederland
een vooropleiding musical. Deze bestaat
nu een kleine tien jaar en is er
gekomen omdat de school vanaf
1998 om de twee jaar een grote musical
produceert en opvoert. Leerlingen
van deze opleiding volgen wekelijks
onder lestijd twaalf uur lessen
in dans, zang en acteren. Een
aantal oud-leerlingen heeft al meegespeeld
in grote landelijke producties
als Aida, Mamma Mia, Dagboek
van een Herdershond en Het was het
Zondag in het Zuiden. Daarnaast
sleepte de school al tweemaal een
Amateur Musical Award in de
wacht met Cats en Titanic.
Net als alle vorige Valuasmusicals
wordt ook A Chorus Line opgevoerd
met groot live orkest en een koor
van leerlingen en docenten. Het is
het verhaal van een groep professionele
dansers die komt auditeren
voor een Broadway-musical. De regisseur
wil meer over hen te weten
komen en vraagt de dansers om zich
voor te stellen. Met enige tegenzin
geven ze zich bloot. Eén van hen onthult
dat hij er in de loop van de puberteit
achter kwam dat hij in het
verkeerde lichaam zat en meisje
wilde zijn: een transgender. Een ander
vertelt dat hij tijdens een schoolreis
de avances van een meisje afwees
omdat hij toen ontdekte dat hij
op jongens viel.
Met A Chorus Line wil het Valuascollege
een eigentijdse boodschap
brengen: iedereen is mooi zoals hij
of zij is en iedereen mag zichzelf zijn.
Tussen 23 en 28 januari is de nieuwe
musical zeven keer te zien in theater
de Maaspoort. Twee middagvoorstellingen
zijn speciaal voor groep 8
van basisscholen uit de regio.
Voor de dertiende keer zet het
Valuascollege een grote musicalproductie
op de planken. Ditmaal
viel de keus op ‘A Chorus Line’.