woensdag 02. 02. 2022 REGIO 11
VAN NUL TOT NU
DOOR THEO SCHERS, GEMEENTEARCHIEF WEERT
De Sluis, doorgang en pleisterplaats
„Hij is zwart en lijkt nog het meest
op een Schipperke, een heel klein
herdertje dus. Omdat hij is achtergelaten,
weten we niks van zijn voorgeschiedenis.
We moeten het dus
hebben van onze eigen ervaringen
met hem. Het is een hele lieve hond
in de omgang met mensen, maar hij
is erg fel op andere honden, en kan
hier dus niet mee samen zijn.”
Waar zou Sjeng zich het beste
thuisvoelen?
„Hij is graag onder de mensen en is
dus niet graag lang alleen. Omdat
hij aanhankelijk is heb je een gezellige
huisgenoot aan hem. Alleen wanneer
hij andere honden in het vizier
krijgt wordt hij heel onrustig. Ergens
buitenaf, of in een omgeving
waar niet veel andere honden wonen
en hij niet met ze in contact
komt, zal voor hem het prettigst
zijn.”
over de ZuidWillemsvaart
wordt in zuidelijk Weert al decennialang
mogelijk gemaakt door
Sluis 16. Het bouwwerk is sinds
2003 een rijksmonument.
DIER VAN DE WEEK
Ben je geïnteresseerd in dit dier? Neem dan vrijblijvend contact op met De Beestenboel
via tel. 0495563981,
email
asielweert@planet.nl of kijk op de Facebookpagina.
Dierenasiel De Beestenboel vangt
voor bijna heel MiddenLimburg
de
honden en katten op. Genoeg
aanbod dus voor Anne Vleeshouwers
om elke week voor één van
deze dieren extra aandacht te
vragen. Deze week is Sjeng, een
gecastreerd reutje van ongeveer 9
jaar, aan de beurt.
Hoe komt Sjeng in het asiel terecht?
„Soms worden dieren niet netjes
naar het asiel gebracht als mensen
er niet meer voor kunnen zorgen,
maar worden ze gewoon gedumpt.
Dit overkwam ook deze jongen. Hij
is gewoon achtergelaten en er is niemand
naar hem op zoek gegaan. Onbegrijpelijk
als je bedenkt dat hij
een groot deel van zijn leven een
trouwe huisgenoot van iemand is
geweest.”
Wat kun je over Sjeng vertellen?
REGIO
Spaaractie Jan Linders
voor kleurrijke ‘Sjaalááf’
Supermarktketen Jan Linders probeert
carnavalminnend Limburg
voor zich te winnen. Klanten kunnen
bij de grootgrutter sparen voor de
zogenaamde ‘Sjaaláááf’.
Die naam is een creatieve samenvoeging
van de woorden ‘sjaal‘ en
‘alaaf’. Het product is dan ook een
sjaal met daarop de tekst Sjaaláááf.
Hiermee laat het bedrijf volgens een
woordvoerder zien dat „vastelaovend
altijd in ons hart zit”. „Dit
zorgt voor een feestelijk straatbeeld
en zo wordt het mooiste feest van
het jaar toch samen gevierd.” Wie
een exemplaar wil bemachtigen kan
meedoen aan de spaaractie. Bij iedere
tien euro aan boodschappen
ontvangt men een spaarzegel. Bij elf
zegels is de spaarkaart vol en kan
deze worden ingeruild tegen een
roodgeelgroene carnavalssjaal.
de Loo (18771934)
een nieuw huis
laat bouwen op die plek. Hubert had
al een logement bij de oude sluis
maar vanwege de bouw van de nieuwe
naast de oude, wordt dat pand afgebroken.
Dat oorspronkelijk pand
moet er rond 1920 zijn gebouwd
want Hubert keert in 1919 vanuit
een zevenjarig oponthoud in Den
Bosch terug in Weert. In het bevolkingsregister
staat hij interessant
genoeg vermeld als landbouwer, logementshouder
en scheepsjager.
Die laatste functie houdt in dat hij
zich met zijn paard verhuurde aan
schippers om hun schip te trekken.
Van der Loo’s beroepen wijzen op de
manier waarop de arbeid zich op en
rond het kanaal ontwikkelde.
Sluiscomplex
De bouw van het nieuwe pand houdt
verband met de komst van het nieuwe
sluiscomplex. Omdat de nieuwe
overgang veel hoger komt te liggen,
schepen kunnen er immers nu onderdoor
– worden de toegangswegen
richting brug verhoogd. Vandaar
dat het gebouw tegen het talud
van de weg komt te liggen en een opvallende
hoogte heeft, goed zichtwachterswoningen,
maar die zijn
inmiddels gesloopt. Wat wel nog
rest aan bebouwing in de nabijheid
is het al genoemde caférestaurant
aan de oostzijde van het kanaal, De
Sluis.
Misschien ligt dat niet zo voor de
hand, maar hier hebben we te maken
met een pand dat al vanaf de
bouw horeca huisvest. De geschiedenis
van het pand gaat terug naar
het jaar 1930 wanneer Hubert van
De foto toont het sluiscomplex met
de karakteristieke heftorens vanuit
het zuiden. De omgeving kent op dat
moment, wellicht ergens in de jaren
zeventig, nog een erg landelijke uitstraling.
Rechts in de verte ligt een
gebouw, café De Sluis, dat in de
volksmond lange tijd bekend staat
als ‘De Krim’. De aanleg van de sluis
dateert van de jaren 19301932.
Daarmee is al direct gesteld dat het
bouwwerk niet het oorspronkelijk
bouwwerk kan zijn dat ten tijde van
de aanleg van de ZuidWillemsvaart
in de jaren 20 van de 19de
eeuw is gebouwd. Toch is geen enkele
overgang over het kanaal in
Weert zo oud als deze. Even alles op
een rijtje. De spoorbrug dateert uit
1949, de stadsbrug van 1968 en de
Biesterbrug van 1996. Weliswaar lopen
de sluis, de heftorens, sluisdeuren
en schutkolk, in de Tweede Wereldoorlog
meermaals schade op,
maar die kan gerepareerd worden.
1826
De betonnen sluisbrug vormt de
vernieuwing van een ophaalbrug
naast de eigenlijke schutkolk, die
daar sinds de opening van het kanaal
in 1826 ligt. Wanneer men in die
tijd onderzoekt hoe een waterweg
tussen Maastricht en Den Bosch
een tocht over de Maas kan vervangen,
kiest men na lang wikken en
wegen voor een deel van het traject
van het Grand Canal du Nord. Dat
project is het gevolg van een plan
van Napoleon om een waterverbinding
tussen Antwerpen en de Rijn te
realiseren. Het project wordt in
1809 gestaakt.
21 Sluizen
Met de ZuidWillemsvaart
komen
er ook 21 sluizen om het waterpeil
tussen begin,
en eindpunt te regelen.
Omdat men de graafwerkzaamheden
start vanuit Den Bosch, telt
men vanuit die plaats en zo krijgt
het bouwwerk ten zuidwesten van
Weert het nummer 16. Daarnaast
komen er in 1916 en 1917 ook sluisVerkeer
Nieuwbouw van caférestaurant
Resnova
later café De Sluis.
FOTO GAW A12363
baar aan de noordoostzijde. Het
huis krijgt toepasselijk de naam
Resnova, oftewel ‘nieuwe zaak’. De
opening vindt plaats op 31 december
1930, aldus de advertentie in het
Kanton Weert.
De Krim
Na Huberts dood in 1934 wordt de
exploitatie overgenomen door Bert
en Koos van de Loo; zijn zoons? In
1936 komt het pand al in de verkoop
maar pas in 1939 neemt Peter Hubertus
Kremers er zijn intrek.
Naast een café is er ondertussen
ook een schipperswinkel in ondergebracht.
Peter (Bèr) Kremers is na
enkele jaren in Wessem en het Belgische
BraineleComte
(’sGravenbrakel)
gewoond te hebben in mei
1928 weer naar Weert teruggekeerd.
Hij doopt de naam van het caférestaurant
om in
hoe kan het anders
De Sluis. Zijn achternaam
maakt dat het café in de volksmond
beter bekend wordt als De Krim.
Kremers voert er naast het café ook
nog een winkel, maar de schippersartikelen
maken plaats voor snoep
en verder handelt hij in kippen.
Aanpassingen
Begin jaren zestig van de vorige
eeuw komen er enkele aanpassingen
aan het gebouw. Eerst een grote
keermuur en twee jaar later wordt
het café uitgebreid met een zaal zoals
we die
in aangepaste vorm weliswaar
nog steeds kennen. In beide
gevallen is het ontwerp van architect
M. van Groenendael. Momenteel
luistert het etablissement naar
de naam Partycentrum De Sluis en
herbergt het naast een café ook een
restaurant, een feestzaal en twee
bowlingbanen. Het kippengekakel
is verdwenen, maar er is nog volop
leven in de brouwerij.
Sluis 16 is sinds 31 oktober 2003 een
rijksmonument. Informatie hierover
staat op de website www.
erfgoedhuisweert.nl, ga naar Monumenten
en zoek op Sluis 16.
Bron: 1Weert, rubriek Toen en Noow, woensdag
8 februari 2017. Heeft u naar aanleiding
van dit artikel nog vragen of opmerkingen?
Mail naar gemeentearchief@weert.nl.
Sluis 16 met zicht
op de sluis
vanuit de richting
Lozerweg.
FOTO GAW A1875