woensdag 10. 02. 2021 REGIO 9
LEUNEN
Verkleed op speurtocht
met ‘t Knölleke
MELDERSLO
Ondanks corona
toch boerenbruiloft
Omdat het ondanks alle strenge coronamaatregelen
niet verboden is
te trouwen, krijgt Melderslo toch
een boerenbruiloft.
Bruid Bregje van ’t Kloëster en bruidegom
Daan ván Tummer Sjors vormen
het nieuwe jeugdboerenbruidspaar.
Bregje Katelaan en
Daan Knoops, zoals ze echt heten,
zijn inmiddels verloofd. Hoe dat is
gegaan, valt te lezen in de carnavalskrant
van De Vlasköp die verkrijgbaar
is bij de buurtsuper in het dorp.
Deze week geven ze elkaar ook het
jawoord. Een filmpje van de onechte
trouwerij komt rond het carnavalsweekeinde
online.
Het jonge boerenpaar.
FOTO DE VLASKÖP
nar: een koddige carnavalsfiguur
pel – niet een schâns als symbool van
de vereniging, maar een kunstig uit
hout gesneden narrenkop.
Narrenbeeld
Voor het plaatselijke gemeenschapshuis
De Wis staat een beeldje
van een nar, gemaakt door kunstenaar/
keramist Piet Hermans zaliger
uit Venray. Hij was vorst van de
Piëlhaas, voorzitter van de gemeentelijke
Vorsteraod en gepassioneerd
carnavalsvierder. En goed bevriend
met Castenraynaar Hay Philipsen,
ondervoorzitter van de
Vorsteraod en zestien jaar lang
vorst van de Schânseknuppels. Als
dank voor die mooie tijd schonk hij
het narrenbeeldje aan de dorpsgemeenschap.
Het beeldje van de nar,
gezeten op een schâns en ‘s avonds
mooi verlicht, staat nu al sinds 1995
op een fraaie sokkel te pronken voor
het gemeenschapshuis. Een aanwinst
voor het dorp, die de humor
van het leven maar ook de relativering
van veel zaken, uitdraagt.
wen in de middeleeuwen ook al de
rol van nar uitoefenen. Verder was
er ook vrijwel geen ander beroep
voor hen weggelegd.
De eerste Castenrayse carnavalsnar
had een rode kap op zijn hoofd
met aan de ene kant een lange rode
en aan de andere kant een lange witte
flap met daaraan een belletje. Hij
droeg een schouderdoek van ‘wiebertjeslappen’
en een gestreepte
broek en blouse, allemaal in dezelfde
kleuren. De volgende narren
hadden bijna allemaal hun eigen
narrenpak in verschillende varianten.
Wat standaard tot de outfit behoorde,
was de narrenkap met twee
of meer ‘ezelsoren’ in bonte kleuren
en een belletje aan de uiteinden. De
narrenpakken werden in de loop
van de jaren ook steeds bonter met
belletjes aan de mouwen en soms
ook aan de broekspijpen.
Verschillende jaren was het een gebruik
om de afgetreden jeugdprins
te laten fungeren als nar van de
Schânseknuppels. De laatste jaren
heeft de vereniging een vaste nar in
de persoon van Brian Sommers. Hij
behoort steevast tot het gevolg van
de prins. Die Castenrayse prins
heeft aan de bovenkant van zijn
scepter – in Castenray prinseknupVAN
NUL TOT NU
DOOR JAN STRIJBOS
Kick Out Zwarte Piet gooide
onlangs een dikke knuppel in het
hoenderhok door bepaalde
carnavalsuitdossingen te kwalificeren
als zeer kwetsend en zelfs
racistisch. Een hossende Eskimo,
Chinees of indiaan, dat kan
volgens KOZP echt niet meer. De
nar blijft vooralsnog buiten schot.
Deze komische figuur met zijn potsierlijke
uitdossing personifieert de
omgekeerde wereld van carnaval.
Hij mag met zijn grappen, grollen en
zelfspot best ook hier daar wat flinke
steken onder water geven. Narren
waren er al in de tijd van de oude
Egyptenaren. Farao’s hadden Pygmeeën
als zotten aan het hof. Romeinse
keizers konden zich verkneukelen
om imbeciele slaven.
Maar bekend is vooral de middeleeuwse
nar, wiens taak het was om
de kasteelheer en zijn hovelingen te
amuseren, want veel vrolijke afleiding
hadden zij niet. Vooral tijdens
de gezamenlijke overvloedige maaltijden
mocht de nar op een humoristische
manier met zijn baas en diens
hofhouding de draak steken. Waren
het aanvankelijk nog paljassen die
voor vermaak zorgden, later werd
de rol van nar een taak voor getalenteerde
woordkunstenaars. Deden
hovelingen met veel gevlei hun uiterste
best om bij de vorst een wit
voetje te halen, de nar mocht als enige
ongestraft tegen de mening van
zijn meester ingaan en hem en de
edelen met scherpe grappen een
spiegel voorhouden. En dat precies
is ook de rol van de nar bij het kárnevalsgeschieër,
al lopen de meeste
carnavalsnarren er in de praktijk
maar wat verloren bij.
Vrouwelijke nar
De Castenrayse Schânseknuppels
hadden in 1957 in de persoon van
Ties ziene Wiel, Wiel Drabbels, hun
eerste nar. De enige vrouwelijke nar
was in 1972 Pet zien Nel, Nel WismansStrijbos.
Hun belangrijkste
rol was het met een bel afhalen en
aankondigen van artiesten bij de zittingen.
Voor het overige maakten de
Castenrayse narren gewoon deel uit
van het prinselijke gevolg, zonder
een belangrijke officiële taak te vervullen.
Overigens mochten vrouDe
Foto uit 1995 bij het monumentje van de nar. V.l.n.r. oudvorst
Hay Philipsen, prins Wiek I Künen,
vorst Caro Versteegen en kunstenaar Piet Hermans. Beneden: de eerste vrouwelijke nar Nel Wismans.
FOTO ARCHIEF JAN STRIJBOS
In Leunen kunnen de carnavalsvierders
de komende dagen aan de
wandel.
Door ’t Knölleke is een speurtocht
uitgezet, waarmee prijzen te winnen
zijn. De carnavalsvereniging
roept deelnemers op hun mooiste
pekske aan te trekken en zich te
schminken. De tocht kan van 13 tot
16 februari worden gelopen, vragen
en opdrachten komen elke dag tussen
10.00 en 17.00 uur tevoorschijn.
Hoe dat gebeurt, is te lezen in de
Knöllekekrant. Aanmelden kan tot
vrijdag via skipleunen@gmail.com.
Zaterdagavond gaat ’t Knölleke terug
in de tijd en worden tussen
20.00 en 22.00 uur oude beelden van
vastelaovend in Leunen vertoond
via de sociale media.
De vijfjarige Giel van Brakel trok als prins door Grubbenvorst.
FOTO FAMILIE VAN BRAKEL
Gekke Maondaag met prins Giel
Op Gekke Maondaag als prins door
de straten trekken. Niets of niemand
kon de kleine Giel van Brakel
daarvan weerhouden. „Hij wist dat
de optocht niet door ging, maar trok
er zich niks van aan”, zegt moeder
Karin. Met hulp van zijn grootouders,
die beurtelings op hem passen,
ging de kleuter uit groep 2/3
van basisschool De Samensprong
onverstoorbaar door met de voorbereidingen.
Confetti maken met
een perforator, versieringen voor de
prinsenwagen en een bloemetje
voor de prinses, zijn nichtje Nina
(5). „Hij spaarde zelfs alle snoepjes
op, om te kunnen strooien.”
Sinds Giel als dreumes de scepter
mocht zwaaien over het kinderdagverblijf,
wil hij met carnaval niets
liever dan prins zijn. Ook als het
feest niet doorgaat. „Ik had zijn pekske
al uit de kast gehaald, zodat hij
zich thuis kon verkleden. Maar dat
was niet genoeg.” Dus legden Karin
en haar man Jesper samen met de
opa’s en oma’s de rode loper uit voor
hun kleine prins. „Vastelaovend zit
bij ons in de familie. Giel is er mee
opgegroeid. Bij mijn ouders hoort
hij de hele dag carnavalsmuziek, hij
zingt alle liedjes mee.”
Zo kwam het dat er vorige week
toch een optocht door Grubbenvorst
trok. Prins Giel zat in de versierde
bolderkar en had voor de gelegenheid
een complete hofhouding
om zich heen verzameld. Behalve
prinses Nina maakten ook zusjes
Iva (3) en Niki (bijna 2) en zijn éénjarige
neefje Mik deel uit van het prinselijke
gevolg. De stoet trok het nodige
bekijks. De route van het ene
naar het andere oppasadres liep
dwars door het dorp. Bovendien
werden veel aanwonenden naar
buiten gelokt door de muziek die
vanuit de geluidbox over straat
schalde. Prins Giel beloonde het
toegestroomde publiek met zelfgemaakte
confetti. Karin: „De snoepjes
wasie
vergeten. Daar hadden
wij natuurlijk aan moeten denken.”
De open sollicitatie van Giel zal Gekke
Maondaagsvereiniging De Plaggenhouwers
vast niet zijn ontgaan.
Maar voorlopig reikt zijn ambitie
niet verder dan de heerschappij
over de basisschool. Hij heeft zijn
carrière al helemaal uitgestippeld.
Gekke Maondaag ging in Grubbenvorst
niet helemaal geruisloos
voorbij. De vijfjarige Giel van
Brakel zorgde er in zijn eentje voor
dat het Plaggenhouwersrijk toch
een optocht én een prins kreeg.
DOOR MARCEL VAN LIER