Woensdag 15. 02. 2023 3
Waat e waer
Frits Nies
Column
We hoeven er niet meer voor naar
Zuid-Afrika. Dat heb ik wel ooit
gedaan. En verrek, ik heb ze daar
allemaal gezien: de Big Five. Dat
was niet voor de poes, maar het
lukte, al had die ‘poes’, het luipaard
dus, de meeste voeten in de aarde
van de savanne. Met de overige
vier – buffel, olifant, leeuw en
neushoorn – ging het aanzienlijk
sneller, al zijn deze aanmerkelijk
langzamer. Vier jaar geleden werd
ons plots een visie geboden op de
komst van de Big Five naar hier,
althans zo leek het. Ik wilde het
eerst niet geloven, maar het stond
in een officieel stuk van SML
(Samenwerkingsverband Midden-
Limburg; niet te verwarren met
Samenwerkende Muziekverenigingen
Leeuwarden, al zit daar
meer muziek in). Alle zeven
gemeenten van deze regio die zich
samen sterk gaan maken voor de
komst van de vijf gevaarlijkste
diersoorten naar het leefgebied
tussen Rode Beek, Oude Graaf,
Voordeldonkse Broekloop en
Musschenberg, dat is toch serieus
te nemen. Zo dacht ik toen.
We zijn nu vier jaar verder (zeg
maar, de gemiddelde houdbaarheid
van een lokaal gekozene) en
het enige dat me inmiddels
duidelijk is van de SML-visie, is dat
Big Five hier staat voor vijf natuurgebieden
in Midden-Limburg die
‘op de kaart’ gezet moeten worden
zodat toeristen en recreanten ze
kunnen vinden. Ik ga ze hier niet
opnoemen, want dat ze ‘op mijn
kaart’ staan, is toereikend; meer
moet dat niet worden. Gelukkig
onderscheidt het onderhavige
Samenwerkingsverband zich al
jaren door structureel gebrek aan
samenwerking, dus het gaat
allemaal niet zo’n vaart lopen; een
gemiddelde neushoorn gaat
sneller. Maar toch, ze hebben al
een ‘coördinator’ en een ‘projectmanager’,
die weliswaar nog niet
verder zijn gekomen dan de
probleemstelling: ‘Je moet eerst
goed omschrijven wat de Big Five
precies zijn en hoe ze in relatie
staan tot de doelgroep.’ Ja, heus,
dat staat er.
De doelgroep moet het voorlopig
alleen doen met een slogan
(‘verbinden, vertellen en verrijken’)
en met Engelstalige richtingwijzers
als Big Five, Fun en iets
voor All Weather. Op bestuurlijk
niveau is een wethouder van
Maasgouw uitgeloot als ‘trekker’
bij SML (voor Engelstalige toeristen:
‘wanker’). We hoeven ons
voorlopig dus nog geen zorgen te
maken. Ook niet voor de toekomst,
want er is voorzien in de komst
van een ‘toekomstregisseur’. En…,
er is nog geen geld. Kortom, een
nieuwe slogan lonkt: ‘verzinnen,
verzaken en verzuimen’. Vier jaar
na acquit is het nog steeds stil. En
ik hoop dat het zo blijft, ook voor
onze Big Five. Want er is niets
aangenamer aan natuur dan stilte.
Reageren?
f.nies@me.com
Big Five
REGIO
Weert
Danis uit Venezuela woont
in Weert en ze zingt altijd
In Weert heeft ze haar eerste optreden
al gehad. Op het Zomerfeest in
Fatima, vorig jaar. En nu is ook haar
eerste eigen, Spaanstalige nummer
klaar – Elafonisi – en is ze te horen en
zien op YouTube en Spotify. Want
zingen is haar passie. Ze richt zich
nu helemaal op haar muziekcarrière
onder haar artiestennaam Danisha.
Ze heeft een Latijns-Amerikaanse
popsound.
Danis groeide op in het noorden van
Venezuela met ouders, broertje en
zusje. Ze wilde graag studeren
maar er was geen geld thuis. Door
de politieke onstabiele situatie en
slechte economische omstandigheden
vertrok ze naar Curaçao, om er
te werken en geld naar haar ouders
te kunnen sturen. „Ik heb Jules daar
ontmoet”, vertelt ze in vloeiend Nederlands
in de koffiehoek van de
Hema in Weert. „We hebben even
gepraat, niks bijzonders, maar wel
telefoonnummers uitgewisseld.”
De blonde Weertenaar maakte indruk
op Danis en ze bleven contact
houden. „Ik was een man tegengekomen
die zei: ‘als jij graag wil zingen,
moet je naar mijn broer gaan in
Argentinië. Die heeft een restaurant
en daar kun je veel optreden’.
Dat heb ik gedaan. Acht dagen zat ik
in de bus naar San Miguel de Tucumán.
Ik heb daar veel kunnen zingen,
maar zag mezelf niet daar blijven.
Ik vertrok naar Cordoba, waar
ik manager in een kledingwinkel
werd. Daar kwam Jules weer bij mij
op bezoek. Was grappig trouwens,
want de eerste keer dat ik boodschappen
ging doen daar, kocht ik
pasta voor de lunch. Maar Jules zei:
‘pasta? Ik eet tussen de middag
meestal een broodje met ei.’ Het
ging daar best goed, totdat ik twee
keer werd overvallen in de winkel.
Toen wilde ik weg uit Argentinië”,
vertelt ze. Ze ging Jules achterna
naar Weert.
Ze begon met het leren van de Nederlandse
taal voor haar inburgeringsexamen
Danis Borges hoopt dat
ze meer kan gaan zingen.
Foto Loraine Bodewes
en trainde zichzelf
maandenlang met behulp van You-
Tube-filmpjes. Ze moest in Buenos
Aires op examen. Ze slaagde en
kwam op 21 december 2018 naar Nederland.
„Ineens in een andere cultuur
en andere mensen. Maar het
gevoel is goed; ik vind het fijn hier en
veilig. Mijn broertje en zusje kunnen
niet zomaar ergens een theetje drinken,
zoals wij. Ik heb zo veel mogelijk
de taal geleerd en ben gaan werken
bij Ralph Lauren in de Outlet in
Roermond. Ik heb daar nog meegedaan
aan de Ralph Lauren Songcontest
Benelux. Dat was iets wat ze in
de coronatijd intern hadden opgezet”,
zegt ze lachend. „Ik werd tweede.”
Toen ze daar stopte, pakte ze allerlei
baantjes aan, zoals onder andere als
Spaans vertaler bij een visum
bureau en als freelance hostess op
beurzen. „Ik ben ook blijven zingen,
als Danisha. Vaak zit de melodie in
mijn hoofd en bedenk ik er tekst bij.
Ik vind het super leuk dat ik mocht
optreden op het Zomerfeest in Fatima
vorig jaar augustus. Ik wil echt
meer doen met het zingen, dus ik
hoop dat ik die kans krijg.”
Danis Borges Tuber (28) uit
Venezuela reisde met onbekende
bestemming een beter leven
achterna. Ze werkte overal, als ze
maar kon zingen. Tot ze Jules
Nijssen uit Weert tegenkwam. Toen
veranderde alles.
Door Carola De Boer
Stijgende kosten treffen
ook de wagenbouwers
» Vervolg van de voorpagina.
„We verdelen het werk zo, waardoor
we op het eind tijd overhouden”,
lacht Henk Rietjens. Als een soort
voorman behoudt hij het overzicht
en zorgt dat er genoeg materialen
voorradig zijn. „Het is echt schrikbarend
duur geworden. Neem bijvoorbeeld
staafjes ijzer, die zijn per
strekkende meter wel drie keer zo
duur geworden.” Henk adviseert
dan ook om het hele jaar de ogen
open te houden. „Wordt er iets weggegooid
of afgekeurd, kijk of je het
kan gebruiken.” Het geheim van
tweeëntwintig jaar bouwen? „Laat
iedereen doen, wat hij of zij graag
doet. Een timmerman moet je niet
laten lassen en andersom. Maar het
allerbelangrijkste is dat we het samen
als groep doen!”
stramproy
heythuysen
Vastelaoves Pleinfestijn
Het centrum van Heythuysen staat
zaterdag 18 februari in het teken van
het Lindeboom Vastelaoves Pleinfestijn.
Het plein bij het voormalige gemeentehuis
is geopend voor bezoekers
vanaf 12.30 uur. Om 13.11 uur gaat
het programma van start. Op het podium
verschijnen tal van artiesten uit
de regio en de provincie. Zo maken
onder anderen hun opwachting: Ken
en Robbie, Blindj mit, Ivana, Fiorenza,
Mark Gruythuijsen, Bink, DJ Rob
Klompen, D’r Tim, Sjoppe Aos, Frans
Theunisz, Prins & Aod Prinse Graashook,
Stefan Wolter, Moerepetazie,
Graotekoeër, Raoj ins, Sjpringlaevend
en Hoondervel. Het einde van
het Pleinfestijn is om 17.30 uur.
Info: FB Lindeboom Vastelaoves Pleinfestijn.
Heeft u
verenigingsnieuws?
Laat het ons weten!
Mail naar: noord-midden@delimburger.nl (tav VIA)