Woensdag 22. 02. 2023 5
ós kefeeke
Door pieter duijf
Hele generaties Baarlonaren dronken
hun eerste pilsje bij Chris van De Zwaan
kasteel De Berckt. „Daar hou ik wat
lakenvelderkoeien, een ras dat herkenbaar
is aan het wit laken over
rug en buik.” Voor de rest kent het
kasteleinspaar weinig vrije tijd. „We
gaan ook zelden echt op vakantie.
De laatste keer dat we weg zijn geweest,
is twaalf jaar geleden toen
mijn maedje vijftig werd. Ach, eigenlijk
hebben we hier elke dag vakantie,
toch?!”
De Zwaan is een echt verenigingslokaal.
„We hebben hier iedere dinsdag
darters. Maar er is in de loop
der jaren veel veranderd. Vroeger
kwamen er nog duivenmelkers over
de vloer en om de twee weken hadden
we een Engelse grasparkietenclub.
Tja, dat soort verenigingen bestaan
niet meer. Wekelijks een bruiloft
of een koffietafel, nee, das war
einmal. Tien jaar geleden fietsten
nog wielrenners dwars door de zaak
tijdens de Ronde van Baarlo.” Motorliefhebbers
vinden wel hun weg
naar De Zwaan. „Bij die gasten
stroomt gewoon benzine door de
aderen.”
Sinds de invoering van het rookverbod
vindt Chris het minder gezellig
in de kroeg. „Vooral als ineens midden
onder een leuk gesprek mensen
opstaan om buiten wat te paffen”, aldus
Chris, die zelf ook van een sigaretje
houdt.
Tenslotte: „Weet je wat het leuke is
van mijn vak? Ieder jaar met carnaval
en de kermis zie je hier een nieuwe
generatie jongeren binnenlopen
die hun eerste pilsjes komen drinken.”
Chris Smedts, al meer dan derrttiig jjaarr hett
vverrttrrouwde gezziichtt vvan De Zwaan.. FFoottoo''ss lléé ggiieesseenn
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
noord-midden@delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
REGIO
arcen/steyl
Kasteeltuinen en
Wereldpaviljoen
leukste uitjes
Met een gouden award voor
Kasteeltuinen Arcen en een
zilveren voor het Wereldpaviljoen
in Steyl is de gemeente Venlo de
grote winnaar van de verkiezing
‘Leukste uitje van Limburg’.
Waar het park in Arcen al vaker in
de prijzen viel, is Wereldpaviljoen
Steyl een nieuwkomer in de top 3.
Voorzitter René Poels noemde het
al een grote eer om tussen de ‘grote
jongens’ in Limburg te zijn genomineerd.
„Deze prijs is een dikke pluim
voor al onze 75 vrijwilligers.” Brons
was er voor Kasteel Hoensbroek.
Limburg gooide in de landelijke verkiezing
hoge ogen met eveneens
goud en zilver. GaiaZOO won al voor
de vierde keer binnen tien jaar. Eerder
werd de Kerkraadse dierentuin
in 2013, 2018 en 2020 gekozen tot
leukste uitje van Nederland. Alleen
de Efteling werd vaker tot winnaar
uitgeroepen van de verkiezing die
sinds 2010 elk jaar door de ANWB
wordt uitgeschreven. De tweede
plek was voor Toverland in Sevenum,
dat Diergaarde Blijdorp uit
Rotterdam achter zich liet en voor
het eerst een plek bij de beste drie
wist te veroveren. Er werden
96.000 stemmen uitgebracht door
leden van de ANWB.
We gaan na twee maanden pauze
weer verder op kroegentocht en
zijn aanbeland in Baarlo, kastelendorp
aan de Maas. Café de Zwaan
ligt aan de rand van de historische
dorpskern van Baolder.
Bij binnenkomst riekt het naar
groene zeep. De barkrukken staan
weer netjes in het gelid. Onder het
biljart brandt een elektrische heater.
„Vanwege de hoge gasprijs”, verklaart
kastelein Chris Smedts (63)
de keus voor deze alternatieve
warmtebron. Op het buffet staat
een emmer met vers dampend sop.
„Poetsen en dweilen doen we zelf,
mijn vrouw en ik”, zegt de geboren
en getogen Baarlonaar. De kroegbaas
staat al sinds 1991 achter de tap
bij De Zwaan. „Ik heb de zaak overgenomen
van mijn ouders. Daarvoor
was mijn vader melkboer. Ik
heb zelf ook nog melk en andere zuivel
rondgebracht in het dorp.”
Waar de naam vandaan komt of wie
hem bedacht heeft, weet Chris niet.
Het is een naam die veel horecagelegenheden
dragen. „Het café heet al
De Zwaan zo lang ik me kan herinneren.”
Een zoektocht op het internet
brengt ons naar Engeland, bij
een herberg uit de 14de eeuw met de
naam Swan-Inn. Waarschijnlijk
stond de zwaan symbool voor een
nathals, een grage drinkebroer dus.
De kastelein herkent zich daar niet
in, integendeel. „Ik drink zelf geen
druppel alcohol. Koffie houdt me op
de been.”
De klantenkring bestaat voornamelijk
uit mensen uit het dorp, met af
en toe een verdwaalde toerist.
„Sommige stamgasten komen hier
al zo lang ik uitbater ben. Met een
aantal ben ik zelfs goed bevriend.
Hier wordt elke dag het dorpsnieuws
besproken. We zijn de hele
week open. Sluiten doe ik doorgaans
om twee uur, als de laatste
gast de deur uit is. Het komt voor
dat ik die zelf eerst nog met de auto
naar huis breng voordat ik ga slapen.”
Chris woont met zijn echtgenote in
het buitengebied van Baarlo, nabij
‘Een dubbel aswoensdaggevoel’
laovend draait om mensen ontmoeten
en samen het leven vieren.
Dat miste ik vooral, niet zozeer het
sjoenkele en hossen op zich. Gelukkig
ging vlak vóór carnaval alsnog
het licht op groen. Blij dat ik was!
Om zo veel mogelijk in al mijn parochies
erbij te kunnen zijn, had ik een
heel schema gemaakt. Zo grijp ik
elke gelegenheid om mensen beter
te leren kennen, met beide handen
aan. Ik wil graag als pastoor dicht bij
mijn parochianen staan, een band
met hen opbouwen. Anders is het,
voor mijn gevoel, niet meer dan een
functioneel ambt.”
John Dautzenberg, tegenwoordig
deken in Maastricht, was bijna twee
decennia pastoor in Tegelen en Belfeld
en stond daar te boek als een
fervent carnavalsvierder. De geboren
Kerkradenaar verscheen als
kardinaal De Bricassart uit de tv-serie
Doornvogels op het prinsenbal
van D’n Oeles en trok in schapenpak
mee in de Tegelse optocht. „Een ander
jaar was ik verkleed als palmboom.
Sommigen dachten eerst dat
er een plantenbak in de hoek stond,
maar ineens kwam daar dan mijn
koppie bovenuit!”
Een bord in de tuin van de pastorie,
die aan het eind van de optochtroute
ligt, wees de deelnemers op aswoensdag.
„In de mis staan we die
avond stil bij hoe goed we het hebben
en hoe we onze tijd op aarde willen
doorbrengen. Die bewustwording
mag wel wat meer, vind ik. Het
askruisje staat niet alleen symbool
voor het einde van carnaval. Het
gaat juist om wat er daarna komt.
En dan bedoel ik niet de haring die
we vervolgens weer wegspoelen
met een slok bier.”
Deken John Dautzenberg
deelt ook
in Maastricht na
vastelaovend
askruisjes uit. Foto
jean-pierre geusens
Bij priesters die het feest zelf
vieren, is het aswoensdaggevoel na
afloop van carnaval tweeledig. Eén
ding staat echter buiten kijf: het
‘assekruutske’ hoort er bij.
Marcel van Lier/karin somers
Blerickenaar Rick Blom werd bekend
als de ‘hossende priester’ en
kwam anderhalve week geleden
met zijn carnavalsmis in Siebengewald
op de landelijke televisie. Zijn
bijnaam kreeg hij als kapelaan van
de Heerlense wijk Welten. Rick
Blom stortte zich als lid van de raad
van elf van de Vlavrèters vol overgave
in het carnavalsgeweld. Nu ‘host’
hij als pastoor mee in de polonaise
door Bergen, Siebengewald en Afferden
en Aijen. Al viel er in het vorige
seizoen niet veel te vieren. „Corona
gaf mij de bevestiging dat vaste-