woensdag 16. 03. 2022 REGIO 11
VAN NUL TOT NU
DOOR PIETER KNIPPENBERG
Oorlogsherinneringen van Tjeu Theunissen (slot)
die de Duitsers hadden gebruikt bij
het wegvoeren van onze dieren.
Naast voedsel hadden de Duitsers
ook een tekort aan vervoersmiddelen;
alles namen ze mee! Zelfs kinderwagens
waren niet veilig voor
hen.”
Vliegende bommen
„In de laatste weken van de bezetting
hoorden we de eerste vliegende
bommen (V1) aankomen. Ze maakten
een soort ‘woo woo’ geluid en ‘s
nachts kon je ze herkennen aan hun
vlammende uitlaat. Ze leken niet zo
snel te vliegen. Al snel kwam er een
verbeterde versie van deze vliegende
bom: de V2. Deze maakte minder
geluid maar was veel sneller en trok
een witte streep in de lucht. Op een
dag stond ik in de tuin naar de lucht
te kijken toen er een enorme knal
volgde. Blijkbaar was een van deze
vliegende bommen voortijdig neergekomen
in het dorp en de inslag
had een aantal mensen het leven gekost.”
Met die laatste opmerking besluit Tjeu
Theunissen zijn in het Engels geschreven
herinneringen aan zijn verblijf op de Busjop
in Heythuysen.
„Het moet vroeg in augustus zijn geweest.
De lucht was vol met Britse
en Amerikaanse vliegtuigen en
onze onderwijzer en tevens hoofd
van de school liet ons Nederlandse
liedjes zingen. Hij moet gedacht
hebben dat we dicht bij de bevrijding
waren, maar dat bleek iets te
voorbarig te zijn.”
„17 september was een mooie zomerdag.
Ik geloof dat het een zondag
was. Ik stond versteld van wat
ik zag. Grote vliegtuigen vlogen over
die ieder drie zweefvliegtuigen
meesleepten. Later hoorden we dat
dit de start was geweest van de mislukte
Operatie Market Garden.
Door het vastlopen van deze operatie
kwamen onze bevrijders tot stilstand
bij het kanaal WessemNederweert.
Daar zouden ze tot 14 november
blijven. Wij zaten hierdoor
nog langer met die Duitsers opgescheept.
In de weken die volgden gebeurden
er veel onaangename dingen.
Vaak hoorden we geweervuur
en ‘s nachts zagen we lichtflitsen.
We waren ver genoeg weg van het
front en werden gelukkig niet beschoten.”
Luizen
„Het cafégedeelte van mijn oom
werd in deze periode gedurende een
paar weken gevorderd door Duitsers
die voor een kort verlof terugkeerden
van de frontlinie. Ze bleven
steeds een paar dagen en moesten
dan terug. Sommigen waren in een
erbarmelijke toestand. Hun uniformen
zaten onder de luizen en ze
hadden gezwollen voeten door het
langdurige verblijf in de loopgraven.
Meer dan eens gaf mijn tante Duitse
soldaten een paar klompen omdat
zij hun laarzen niet meer aan konden
trekken vanwege hun opgezwollen
voeten. De meeste Duitsers
waren echt wel oké. Ze wisten dat
het einde van de strijd naderde en
gaven dat, net als hun leidinggevende
officier, ruiterlijk toe. Met dergelijke
opmerkingen moesten ze oppassen,
want er waren ook fanatieke
leden van de Hitlerjugend bij en
die geloofden dat het geheime wapen
de V1 en V2raketten
de Duitsers
alsnog zou redden. Het cafégedeelte
dat door de Duitsers werd gebruikt
om te herstellen en te
ontspannen was ook het clubhuis
van handboogvereniging Onze
Vrije Uren. Er stonden rekken met
handbogen van de leden. In die tijd
waren de bogen gemaakt van een
soort triplex. Wanneer je na het
schieten de spanning van de boog
haalde, bogen ze in de tegenovergestelde
richting. Dat was blijkbaar
verwarrend voor de Duitsers die de
bogen ook wel eens wilden proberen
en dat leverde allemaal gebroken
bogen op. Mijn oom slaagde er na de
oorlog in om enkele bogen te repareren
door van twee bogen één nieuwe
te maken.”
Jagers
„De Duitse bevoorradingslijnen
functioneerden gebrekkig. De enkele
treinen die nog reden werden dagelijks
aangevallen door Britse en of
Amerikaanse jagers. De Duitsers
waren steeds meer aangewezen op
hun eigen voedselvoorziening. Ze
vorderden runderen en paarden
van de boerderijen voor de slacht.
Op de Busjop namen ze het grote
vee mee. Een paar kleine kalfjes en
ons paard werden gespaard.
De dag nadat ze het vee hadden geslacht,
ging ik de kettingen ophalen
De 90jarige
Tjeu (Matt) Theunissen
woont sinds 1955 in het Australische
Brisbane. Van 1943 tot 1945
verbleef hij bij zijn oom en tante op
de ’Busjop’ in Heythuysen. In deel 3
van zijn oorlogsherinneringen, komen
de laatste maanden voor de bevrijding
aan bod. Duitse soldaten
zijn ingekwartierd op de Busjop.
De Busjop in Heythuysen. FOTO ARCHIEF HEEMKUNDEVERENIGING HEITSE
Tjeu Theunissen. FOTO PRIVÉ
ROERMOND
Reünie basisschool
Ankertje-Kompas
Basisschool AnkertjeKompas
(nu
De Kasteeltuin) in Roermond houdt
op zaterdag 14 mei een reünie voor
oudleerlingen,
leerkrachten
en
overig personeel uit de periode
19712006.
Gestart in 1971 in een noodgebouw
aan de Donderbergweg, verhuisde
basisschool AnkertjeKompas
in
1972 al naar nieuwbouw aan de Kasteel
Wassenbergstraat. Vorig jaar
bestond de school dus 50 jaar. Een
mooie gelegenheid voor een reünie,
zo vindt de werkgroep bestaande
uit Frank Rommelaars, Guido
Heuts, Renate Baartmans en Judith
Arets. Op zaterdag 14 mei is er
vanaf 13.00 uur in de school aan de
Kasteel Wassenbergstraat 24
gelegenheid
om herinneringen op te halen,
oude schoolvrienden terug te
zien, met de juf of meester van vroeger
te kletsen en door het schoolgebouw
te slenteren.
Aanmelden kan tot en met 15 april via een
email
naar reunie.ankertjekompas@
hotmail.com o.v.v. het jaar waarin je schoolverlater
bent geweest of in welke periode je
op het AnkertjeKompas
hebt gewerkt. De
bijdrage van 10 euro kan worden overgemaakt
op NL31 RABO 0377 8767 71 t.n.v. G.
Heuts o.v.v. Reünie AnkertjeKompas.
ROERMOND
Mediawijze weken bij
Bibliotheek Bibliorura
De Bibliotheek Bibliorura houdt van
21 maart tot en met 3 april de Mediawijze
weken.
Er zijn activiteiten voor alle leeftijden
en doelgroepen. Er is aandacht
voor de valkuilen, maar ook voor de
voordelen van de digitale wereld.
Voor (ouders van) de allerkleinsten
zijn er workshops en een webinar
over voorlezen en het mediaaanbod
voor kinderen. Oudere kinderen
gaan onder meer vloggen en
TikTokken. Voor volwassenen is er
een lezing over het puberbrein en
een over fake news. Mensen met
vragen kunnen bij speciale spreekuren
terecht.
Een volledig overzicht van alle activiteiten
staat op de website www.bibliorura.nl/
mediawijzeweken.
ROERMOND
NOV-keurmerk voor Toon
Hermans Huis Roermond
een waardering en bevestiging voor
het goede vrijwilligersbeleid en
management
waar we hier veel
waarde aan hechten en continu aan
werken.” Het NOVkeurmerk
staat
ervoor, dat de werkprocessen en afspraken
om het vrijwilligerswerk
goed te laten verlopen, zorgvuldig
en helder zijn vastgelegd en dat
deze worden uitgedragen in de
praktijk.
Fijn team
„Vrijwilligers worden in het huis zo
goed mogelijk gefaciliteerd, begeleid,
ondersteund en gewaardeerd
voor het mooie werk wat zij verrichten”,
aldus Lodenstein. „Als je als
vrijwilliger ervaart dat je deel uitmaakt
van een fijn team, waarin
wordt samengewerkt in een veilige
en prettige sfeer en waar zaken
goed geregeld zijn, wil je dit ook uitdragen
naar anderen en je organisatie
graag vertegenwoordigen. Ook
voor samenwerkingspartners, particulieren
en ondernemingen die
het huis financieel steunen is het
goed te weten, dat zij een bijdrage
leveren aan een professionele en
kwalitatief goede organisatie.”
„Kortom, we zijn heel tevreden met
dit resultaat en trots zijn op het behalen
van dit keurmerk”, besluit de
directeur.
Als eerste vrijwilligersorganisatie
in Roermond heeft het Toon
Hermans Huis onlangs het NOVkeurmerk
‘Vrijwillige Inzet Goed
Geregeld’ van Actief Roermond
ontvangen.
Het NOVkeurmerk
wordt beoordeeld
en afgegeven door het NOV
(Nederlandse Organisaties Vrijwilligerswerk).
Het traject is ondersteunt
door Goed Geregeldadviseurs
van Actief Roermond.
Het team van het Toon Hermans
Huis Roermond is erg blij met het
voor het tweede keer op rij behalen
van het keurmerk, laat directeur
Lucinda Lodenstein weten. „Het is
Directeur Lucinda Lodenstein (rechts) neemt het keurmerk in
ontvangst. FOTO TOON HERMANS HUIS ROERMOND