COLUMN
De temperatuur stijgt, de vogels fluiten er vrolijk op los en de eerste groene knoppen zijn ontloken. Voor de kinderen een
mooi geschenk, waardoor zij na schooltijd lekker buiten kunnen spelen. Voor veel ouders eveneens heel fijn, want dit
maakt thuiswerken net even iets rustiger. Het is de dorst of honger die de meiden uiteindelijk dwingt naar huis te komen.
Voilà
61
Weemoed
IRMA HUIS IN 'T VELD
Werd op 2 mei 1981 geboren in Sittard. Werkt
als adviseur communicatie. In mei 2020 bracht
ze haar boek: ‘Plusmama ben je niet, dat word
je’ uit en lanceerde het platform plusmama.nl.
Samen met haar man woont ze in Echt-Susteren
en is ze trotse plusmama van twee meiden,
Renske
(10) en Robin (8). In 2021 verwacht ze
haar tweede boek uit te kunnen brengen.
Niet anders dan toen ik kind was.
In tegenstelling tot het tijdverdrijf
wanneer het weer minder
mooi is. Dan is het Youtube,
Tiktok en/of Netflix dat alle aandacht van
de meiden krijgt. Persoonlijk vind ik het
jammer voor ze dat ze zoveel tijd achter het
kleine of grote scherm doorbrengen. Al die
fijne speelherinneringen, zoals ik die heb,
gaan aan hen voorbij. We speelden namelijk
vooral buiten op straat of in het bos. Weer
of geen weer. Knikkeren, stoeprandje spelen,
hutten bouwen, kuilen graven, voetballen,
land veroveren, honkballen, basketballen
of tennissen. In de kinderrijke buurt waar
ik zelf woonde waren we het liefst dag en
nacht buiten te vinden.
Ik weet dat ik niet de enige ben die met
de huidige tijd worstelt. Zo gaan onze
gesprekken
met vrienden als het om het
tijdverdrijf
van de kinderen gaat, over
schermtijd, veiligheid, misbruik van social
media en verantwoordelijkheid. Mijn man
en ik proberen er zo goed mogelijk mee om
te gaan en eerlijk gezegd: soms komt
hun tijdverdrijf op het scherm: tijdens thuiswerken,
ook nog akelig goed van pas.
De meiden vertellen regelmatig over de
nieuwste rages- Pop It Fidgeds instructies,
danspasjes op TikTok, youtubers en
vloggers.
Om bij te blijven vraag ik ze
regelmatig
om uitleg of om me te laten
zien hoe het een en ander werkt. Ik heb
zelfs een Tiktok-account aangemaakt
maar daar bleef het bij.
“Ik weet dat ik
niet de enige ben
die met de huidige
tijd worstelt”
Met mijn eenenveertigste levensjaar in het
vooruitzicht wordt het misschien tijd om toe
te geven dat ik het niet meer helemaal volg.
Moet ik inzien dat de meiden deel uitmaken
van een nieuwe generatie met een andere
manier van spelen? Waarschijnlijk worden
dit de herinneringen waar ze later met
plezier
aan terugdenken.
Ik ga me opmaken voor een nieuw levensjaar
en het voornemen om flexibeler mee te
bewegen met de huidige tijdsgeest. Waarbij
ik heel soms toch met weemoed terugdenk
aan mijn eigen kindertijd en de uitleg over
ons tijdverdrijf aan onze ouders. Dat was
toen heel wat simpeler!