woensdag 31. 03. 2021 5
MAASTRICHT
Viering van
Kruisweg in
Servaas op tv
De Kruiswegviering op Goede
Vrijdag 2 april in de Lange Gang en
de Pandhof van de Sint Servaasbasiliek
wordt live uitgezonden door
RTV Maastricht.
Vanwege coronamaatregelen is de
viering niet toegankelijk voor publiek.
Tijdens de korte processie en de viering,
vanaf 18.00 uur, worden de Lijdenswegschilderijen
getoond van
de in 2017 overleden Limburgse
kunstschilder, etser en glazenier
Sjef Hutschemakers. Muzikale omlijsting
wordt verzorgd door een ensemble
van leden van het Limburgs
Jeugd Symfonie Orkest.
Aanwezig zijn verder leden van het
Maastrichtse Reuzengilde, leden
van de broederschappen van St.
Servaas en St. Lambertus, de dragergilden
van St. Lambertus en St.
Antonius, de Stadsschutterij, leden
van de Nachwach, en het Mestreechs
Rizzjemint. Het dragergilde
van het Zwart Kruis van Wyck is
aanwezig met het Zwart Kruis. De
Zwarte Slivvenier zal in de Pandhof
als centraal middelpunt op deze
Goede Vrijdag worden opgesteld.
Organisatie is in handen van stichting
de Vief Köp en deken John
Dautzenberg.
MAASTRICHT
Filmfestival in groeve
Enci weer uitgesteld
Het minifilmfestival
‘Festival of
imagination’ in de Encigroeve,
is
opnieuw uitgesteld. Het festival,
met unieke filmbeelden van de historie
van de cementindustrie in
Maastricht, is verplaatst naar 5
juni. Als die datum niet mogelijk is,
wordt het 18 juni aldus de organisatie.
Het evenement zou oktober vorig
jaar plaatsvinden, maar werd
verplaatst naar april dit jaar. Dat
bleek ook te vroeg. Op het festival
zijn ook korte films te zien van jonge
kunstenaars. Het Encikoor
verzorgt
een optreden.
Meer informatie: www.overgangszone.nl
REGIO
GULPEN
„IVN Heuvelland heeft in de Timpaantuin
in Gulpen een insectenhotel
in de vorm van een uil geplaatst.
Het is een eerbetoon aan de bedenker:
Niek Gossens, die kort na bedenken
van het plan overleed.
Door de afbraak van gemeenschapshuis
de Timpaan ontstond
een lege plek, een helling die een bestemming
moest krijgen. Die werd
gevonden in de vorm van de Timpaantuin.
Ter nagedachtenis aan Gossens en
om zijn belofte gestand te doen, hebben
zijn IVNvrienden
Hub en Marianne
Bonten een insectenhotel gebouwd
naar het ontwerp van Niek.
ZEG HET MAAR...
DOOR RENÉ WILLEMS
Hub Conjarts iinn ddee ppaarroocchhiieekkeerrkk
vvaann Maarrggrraatteenn..
FOTO JJEEAANNPPIIEERRRREE
GGEEUUSSSSEENNSS
Medewerkers van het IVN bij
de ‘uil’. FOTO IVN HEUVELLAND
Koster Hub Conjarts zorgt dat
alles op rolletjes loopt in de kerk
DE BOEKSUGGESTIE
Zuid-Limburg als thrillerdecor
Doijen debuteerde in 2018 met de
futuristische thriller Wanneer een
Leven geen Waarde meer heeft, is de
Dood een Prijs. Zijn nieuwe boek Jezusmoordenaars
gaat terug in de
tijd. Een fictief verhaal in ZuidLimburg,
tegen de achtergrond van de
Koude Oorlog uit de jaren vijftig en
zestig van de vorige eeuw.
Lokale historie speelt er een voorname
rol in. „Er zitten door de research
die ik heb gepleegd, meer
diepgang en meer uitgekristalliseerde
personages in dan in mijn debuut.
En daardoor ook meer herkenning
voor de lezer.”
Hij heeft bijvoorbeeld de Sint Servaasbasiliek,
waarvan in 1955 één
van de torens afbrandde, verweven
in het misdaaddrama. „Ik nam de
vrijheid om van de onopgehelderde
brand een aangestoken brand te
maken. Aan Willem Michiels van
Kessenich, die van 1937 tot 1967 burgemeester
van Maastricht was, heb
ik een eigen invulling gegeven.”
Doijen verwacht dat er ook voor de
oudere generatie Eijsdenaren veel
te herkennen valt. „Het verhaal
draait enerzijds om een Maastrichtse
gangster. Daarnaast beschrijf
ik het leven van een Holocaustoverlevende
die met het mooiste
meisje van Eijsden trouwt.”
Eijsdenaar Doijen pakte op zijn 22e
de pen op toen hij zijn lerarenopleiding
afbrak. Tegenwoordig werkt
hij als document
en dossierbeheerder
voor het archief van de Provincie.
„Ik ben net begonnen aan mijn
derde boek. Opnieuw een combinatie
van historie en fictie. Dit keer
duik ik verder het verleden in.”
De thriller ‘Jezusmoordenaars’ van Max Doijen
(296 pag.) kost 22,50 euro en is te verkrijgen
via www.boekscout.nl ISBN:
9789464036138
Max Doijen uit Eijsden (30)
verwerkte de brand in de Servaasbasiliek
van 1955 in zijn thriller
‘Jezusmoordenaars’. „Personages
van toen gaf ik een vrije invulling.”
Doijen verbindt fictie
met waargebeurde zaken.
FOTO MICHELLE DOIJEN
DOOR SJAK PLANTHOF
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
zuid@delimburger.nl
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
Bestaat er zoiets als een kostersschool?
„Jazeker. Ik heb bij het bisdom
Roermond een speciale opleiding
gevolgd. Je moet wel weten hoe je
omgaat met de vele kostbaarheden
die in de dienst gebruikt worden en
welke kleuren bij de tijd van het kerkelijk
jaar horen. Na driekwart jaar
had ik mijn diploma. Maar daarna
heb ik eerst nog een tijdje meegelopen
met koster Chrit Perry van de
OnzeLieveVrouwebasiliek
in
Maastricht.”
Waarom kwamen ze bij u terecht
toen ze een nieuwe koster zochten?
„Waarschijnlijk omdat ik toch veel
en vaak in de kerk was. Ik was op dat
moment immers al vijf jaar organist,
waardoor ik bij alle vieringen
aanwezig was. Dan kan hij dat ook
wel doen, dachten ze misschien.”
Wat trok u zo aan in het werken voor
de kerk?
„Ik ben daarmee opgegroeid. Op
mijn zesde zong ik al mee in het koor.
Klopt, ja, dat is inderdaad precies
vijfenzeventig jaar geleden! Maar ik
ben ik graag onder de mensen, ik
vind het fijn als ik iets voor anderen
kan doen. Dat zit nu eenmaal in mijn
aard.”
Vijftig jaar geleden kreeg u er nog
een taak bij: u werd dirigent van het
dameskoor.
„Ik begeleidde dat koor al, dus kon ik
dat er makkelijk bij doen. Met het
dameskoor verzorgen we nog
steeds alle uitvaartmissen. Die zijn
vaak doordeweeks, als je het grote
koor niet bij elkaar krijgt. Maar voor
corona uitbrak, zongen we ook regelmatig
in het zorgcentrum, voor
mensen die zelf vaak niet meer naar
de kerk kunnen. Het is heerlijk om te
zien hoe dankbaar die mensen zijn.
Hoe vaak ik niet hoor: ‘Hub, wat fijn
dat je er weer bent.’ Dat is geweldig.”
Het afgelopen jaar was de kerk van
Margraten dicht. Dat moet een
verschrikkelijke tijd voor u zijn
geweest.
„Voor mij persoonlijk was het niet
eens zo heel erg. De missen gingen
door, maar dan zonder mensen in de
kerk. Het betekende dat ik toch elke
zondag hier moest zijn om alles voor
te bereiden. Ik denk dat het veel erger
was voor de mensen die er graag
bij waren geweest.”
Uw driedubbel jubileum valt met
Pasen eveneens in het water.
„We mogen met de hele familie naar
de kerk komen. En daarna maken
we het thuis gezellig. Ik heb thuis in
Termaar gelukkig de ruimte.”
Hub Conjarts (81) uit Termaar is 60
jaar organist, 55 jaar koster en 50
jaar dirigtent van het dameskoor in
Margraten. Hij zorgt week in, week
uit dat alles op rolletjes loopt
tijdens de eucharistievieringen.
Ter nagedachtenis aan
Niek waakt uil over
insecten in Timpaantuin