Woensdag 10. 04. 2024 3
tegelen/steyl
Bidprentje Rowwen Hèze
met één klik downloaden
RESTAURANT MI AMORE OPENT
WOENSDAG 10 APRIL HAAR DEUREN
Openingsaanbieding
50%* Korting
Alleen bij afhalen Pizza-Pasta-Shoarma en Döner
*Deze actie geldt van woensdag 10 april tot en met
16 april 2024 van 17.00uur tot 22.00 uur.
Kaldenkerkerweg 217 5915 AC Venlo
077-3021286 - 0619215809
De halte
Column
‘Of er ooit weer een Baum
op papier komt? Wie weet’
PLANTENKWEKERIJ
NIEUW
IN VENLO
C. HENDRIKS
• Eenjarigen
• Kruiden
• Vaste planten
• Clematis
- Eenjarigen
- Kruiden
- Vaste planten
- Kuipplanten
- Buxus
- Clematis
Straelsebosweg 14, Venlo.
Tel. 077-351 18 65.
Bijzondere
eenjarigen!
Clematis
Straelsebosweg 14, Venlo.
06-28109281
Openingstijden: maandag - vrijdag 9.00 - 12.30 uur en 13.30 - 18.00 uur.
Zaterdag 9.00 - 16.00 uur.
Vlakbij grensovergang Straelen/zijstraat Weselsweg
REGIO
door Sef Derkx
We zijn onderweg met de bus
vanuit Arcen en hebben een
afspraak op hoog niveau in het
verschiet. Met Marcel Siebers, de
musicus die het zwaarste en
grootste muziekinstrument in
Venlo bespeelt. Bovendien het
hoogst geplaatste. We hebben het
over het carillon in de toren van de
Sint-Martinusbasiliek. Op 29
maart 1959 werd het voor het eerst
bespeeld door beiaardier Leen ’t
Hart. Het was paaszondag, een
toepasselijke dag om het te laten
horen. In de Stille Week die eraan
voorafging, werden immers
traditiegetrouw vroeger geen
kerkklokken geluid. Het concert
was voorafgegaan door een
plechtigheid in het stadhuis.
Apotheker Toon Schrijnen, de
voorzitter van het burgercomité
dat succesvol voor het carillon had
geijverd, droeg het over aan de
gemeente Venlo. Tachtigduizend
gulden hadden de klokken en
klokjes gekost, een bedrag dat in
vijf jaar bijeen was gebracht. Het
plan ervoor was geboren in 1954,
enkele maanden nadat deken
Mathieu Strijkers in hoogsteigen
persoon het kruis had geplaatst op
de spits van de nieuwe toren.
Stadsarchitect Jules Kayser had
die nieuwe toren ontworpen. De
reacties erop waren verre van
enthousiast. Bijna iedereen, die de
negentiende-eeuwse toren van
architect Cuypers in herinnering
had, vond de nieuwe toren van de
Groeëte Kerk strak en kil. Te
modern en niet passend bij een
gotisch bedehuis.
Sinds de ingebruikname van het
carillon zijn 65 jaar verstreken.
Voor velen ooit de pensioengerechtigde
leeftijd, maar nooit voor
kerkklokken. Ze worden geacht
eeuwenlang een werkzaam leven
te leiden. Maar goed, 65 jaar is een
lustrum, dus gaan we vandaag op
bezoek in de cabine van Marcel
Siebers. Het is heerlijk om in de
bus de benen nog even wat rust te
gunnen, want straks volgt een klim
die een olympische prestatie is.
Meer dan tweehonderd treden,
hebben we ons laten vertellen.
Wanneer we uitstappen bij de halte
aan het Nolenspark, worden we
plots bevangen. Door hoogtevrees,
acrofobie. De trap op is tot daaraan
toe. De trap af, kijkend in een
diep trapgat, zorgt bij voorbaat al
voor hartkloppingen. Maar we
hebben A gezegd, B kan niet
uitblijven. Dus volgen we Marcel
Siebers. Na 207 treden staan we
bij de 53 klokken van het carillon
van de firma Petit & Fritsen uit
Aarle-Rixtel. Er zijn vier luidklokken,
alle andere klokken hangen
stil en worden tot klinken gebracht
als aan de klepeldraad getrokken
wordt. De beiaardier nodigt ons uit
in de cabine waar het klavier staat.
Via een ladder kom je er. Die
uitnodiging slaan we beleefd, maar
bovenal bevreesd af.
Reageren?
redactievenlo@delimburger.nl
Carillon
Vanaf februari zijn de bidprentjes
en overlijdensberichten van zo’n
achttienduizend mensen die in Tegelen
of Steyl geboren en/of gestorven
zijn, digitaal te bekijken via Erfgoednet
Limburg. De Tegelse heemkundevereniging
is de eerste die
haar volledige bestand via deze site
deelt. Het is het resultaat van ontelbare
uren monnikenwerk. Jarenlang
zijn Jeu Peeters (86) en Arno
Raijer (74) bezig geweest met ordenen,
registreren en inscannen van
kaartjes en annonces waarin een
sterfgeval wordt gemeld van iemand
die op Tegels grondgebied is
gestart dan wel gestopt met ademhalen.
Peeters begon er in 2017 mee
omdat hij zich ergerde aan de veel te
kleine – inmiddels vervangen – sorteerbakjes.
Binnen een jaar had hij
8500 prentjes gedigitaliseerd. Raijer
speurde in het archief van de Tegelse
Courant en op talloze websites
naar overlijdensadvertenties. „Ook
om gegevens te achterhalen die op
prentjes ontbraken. Soms staat er
geen achternaam of alleen een datum
van overlijden op. ‘Annie is 76
geworden’. Maar wanneer is ze geboren,
was ze getrouwd, had ze kinderen?
Dat probeer ik uit te zoeken.”
Vrome teksten
Het drukken van gedachtenisprentjes
raakte halverwege de negentiende
eeuw in zwang. Het oudste
in de Tegelse collectie is van
Anna Catharina Canoy en dateert
uit 1828. De inhoud is persoonlijker
dan toen gebruikelijk was. „Tot na
de Tweede Wereldoorlog waren het
nog echt bidprentjes met vrome
teksten en een oproep om te bidden
voor het zielenheil van de gestorvene”,
weet Jeu Peeters. „Pas vanaf de
jaren zestig lees je meer over zijn of
haar leven.”
Een heus collector’s item is het prentje
van Christiaan Hesen alias Rowwen
Hèze, die zijn laatste levensjaren
sleet in Steyl en daar ook stierf.
„Zo vind je in onze database ook veel
mensen die nooit in Tegelen of Steyl
gewoond hebben, maar wel hier geboren
of overleden zijn. In het ziekenhuis
of in een zorgcentrum.”
Het digitale archief is een schatkamer
voor stamboomonderzoekers,
maar herbergt ook belangrijke historische
informatie. „Soms duiken
er prentjes op van mensen die niet
als oorlogsslachtoffer geregistreerd
staan, maar volgens de tekst
wel door oorlogsgeweld zijn omgekomen.”
Een volgende stap in het
project is het koppelen van bidprentjes
aan graven op het kerkhof.
„Onze werkgroep genealogie is daar
mee bezig”, weet secretaris John
Raijer, zoon van Arno. „Ze maken
een digitale plattegrond van de begraafplaats
waarbij je door te klikken
op een graf meer te weten komt
over wie er begraven ligt.”
Zoeken op Erfgoednet Limburg is
net zo eenvoudig. „Dat kan op achternaam,
maar ook op datum en
plaats van geboorte of overlijden.
Vervolgens kun je het bidprentje of
overlijdensbericht downloaden.”
Het project is nooit af. Prentjes blijven
welkom. „Graag zelfs!”, zegt
Arno Raijer. „En na het inscannen
kunnen ze gewoon weer mee naar
huis worden genomen.”
Erfgoednet Limburg registreerde
vorige maand een piek in het
aantal bezoekers van de website.
Sinds de complete collectie
bidprentjes van de Tegelse heemkundevereniging
erop staat,
schieten de cijfers omhoog.
Door Marcel van Lier
Jeu Peeters (links) en Arno
Raijer hebben al 18.000
prentjes gedigitaliseerd.
Foto louisa vergozisi
» Vervolg van de voorpagina.
Een terugkeer van Op d’n Baum op
papier is voorlopig echter niet aan
de orde. „Er zijn geen concrete plannen
in die richting”, benadrukt Julicher.
„Maar het is ook niet uitgesloten.
Wie weet wat er met meer vrijwilligers
en meer geld mogelijk is,
zeg nooit nooit!” Zolang het om drie
pagina’s gaat, is van een echte krant
sowieso nog geen sprake. „We hebben
er voor gekozen om te starten
met enkele vaste rubrieken, aangevuld
met losse artikelen. Uitbreiding
is zeker een optie, digitaal kun
je immers alle kanten op. Maar dat
lukt pas als het nieuws ook naar ons
toe komt in plaats van dat we er zelf
naar op zoek moeten. Zoals dat
vroeger ook bij Op den Baum ging.”
Wat de lezer ook op prijs zal stellen,
is dat de nieuwe Baum net als de
oude gratis is.
Abonneren kan via www.heerlyckbree.nl.