woensdag 04. 05. 2022 REGIO 5
Paterskerk kwam er door
belofte van graaf aan sterfbed
rein aan de Biest waar vroeger kasteel
de Aldenborgh van de graven
van Horn stond. Dat stuk grond was
vrijgekomen nadat de adellijke familie
een nieuw kasteel, de Nijenborgh,
had laten bouwen. De dood
van zijn vrouw leidde er uiteindelijk
toe dat de graaf in 1471 intrad bij de
franciscanen, waar hij in 1488 stierf
en in de kloosterkerk zijn laatste
rustplaats vond.
Zorgcentrum
Nadat het klooster in 1996 door vergrijzing
van de bewoners en gebrek
aan nieuwe priesterroepingen was
opgeheven, ging het gebouw dienstdoen
als zorgcentrum. Ooit hadden
tussen de kloostermuren twee franciscanen
geleefd
Hieronymus en
Antonius
die later heilig werden
verklaard. Samen met zeventien
andere katholieke religieuzen werden
zij in 1572 om hun geloof door de
watergeuzen gedood door ophanging.
Zij gingen de geschiedenis in
als de Martelaren van Gorkum.
Sinds de opheffing van het klooster
is het de Stichting Paterskerk de
Biest die het godshuis exploiteert
door het te verhuren voor allerlei
evenementen, gemiddeld zo’n zestig
keer per jaar. Het koor(gedeelte)
van de kerk wordt anno 2022 door
het aanpalend zorgcentrum gebruikt
voor erediensten (waarbij iedereen
welkom is).
Ontmoeten
De dagelijkse exploitatie van de Paterskerk
is in handen van Liesbeth
MaesCamfferman.
Over dit bijzondere
gebouw zegt zij: „Er wordt al
meer dan 550 jaar gebeden, gedoopt,
getrouwd en begraven, gewerkt,
bier gebrouwen, gehandeld
en gemusiceerd. De huidige Paterskerk
vervult in het stadsleven een
vergelijkbare rol in een andere tijd.
Ook nu ontmoeten mensen elkaar
hier, zijn tentoonstellingen te bezichtigen,
worden feestelijke en
plechtige bijeenkomsten gehouden
en vinden culturele manifestaties
plaats. Dit alles in een prachtige monumentale
ambiance die de band
met het verleden direct zichtbaar
maakt. Of het nu om een congres,
presentatie, huwelijk, diner of receptie
gaat, elk evenement wordt in
de Paterskerk een unieke beleving.”
NA DE DIENST
DOOR WIM SCHULPEN
Na de dienst’. Door het teruglopend
aantal gelovigen zijn al heel wat kerken
gesloten in Limburg. Soms worden
ze gesloopt, maar de meeste
krijgen een wereldlijke bestemming.
Van museum tot kinderopvang.
VIA portretteert een aantal
aan de erediensten onttrokken kerken
in een serie over stenen met een
oude ziel en een nieuw geloof. Deze
week: de Paterskerk in Weert.
Van slechts dertien van de 57 middeleeuwse
kloosters in Nederland is
de kerk bewaard gebleven. Hiervan
zijn er nog maar acht in gebruik,
waaronder de Minderbroederskerk
in Weert die jaren geleden in de
volksmond Paterskerk is gaan heten.
Aldenborgh
Het was de in Weert wonende graaf
Jacob I van Horne die de kerk in 1461
stichtte en er tevens een kloostercomplex
voor de minderbroedersfranciscanen
bij liet bouwen. Dat
gebeurde op wens van zijn vrouw
Johanna van Meurs, die hem dat op
haar sterfbed had gevraagd. Het religieuze
complex verrees op een ter‘
De Minderbroederskerk in Weert, die
jaren geleden in de volksmond Paterskerk
is gaan heten. FOTO ROB VAN DEURZEN
REGIO
Marialint: fietsroutes langs
bedevaartsoorden in Limburg
lijke Mariakapelletjes. Op zondag 1
mei, begin van de Mariamaand,
werd dit Marialint gepresenteerd
op de verschillende bedevaartsplaatsen.
De Mariadevotie bloeit en leeft, óók
in de huidige tijd, geven de bedevaartsoorden
aan: „Verspreid over
het Limburgse land treffen we grotere
en kleinere Mariakapellen aan.
Elk Mariakapelletje, vertelt zijn eigen
verhaal. De duizenden aangestoken
kaarsjes, de vele bloemen, de
wanden vol ex voto’s uit dankbaarheid
laten zien hoezeer de devotie
tot de Maagd Maria nog steeds het
leven van heel veel gelovigen blijft
bepalen. Het zijn plekken waar men
tot Maria komt bidden, haar komt
bedanken voor haar moederlijke
zorg en steun en voor haar bemiddeling
bij ziekte, zorgen of pijn of
komt vragen om haar kracht.”
Informatie over de verschillende fietstochten
is te vinden op www.kloosterwittem.nl;
www.kleinlourdes.nl; www.kapelinhetzand.
nl; www.rkkerkensittard.
nl;
www.rkvenlo.nl en www.sterrederzee.
nl.
aantal Mariabedevaartsplaatsen
in Limburg heeft de handen
ineengeslagen om samen een
Marialint te maken: een fietsroute
langs de verschillende Mariabedevaartsplekken:
‘van Maria naar
Maria naar Maria’.
De Mariaplekken in Tienray, Venlo,
Roermond, Sittard, Wittem en
Maastricht zijn zo met elkaar verbonden
via fietsknooppunten. Vanuit
elk van deze zes plekken zijn bovendien
een of meerdere lussen te
maken langs verschillende plaatseEen
WAAT E WAER
COLUMN
De Bom
ROERMOND
Bevrijdingsfestival voor
het eerst op nieuwe locatie
Het Bevrijdingsfestival Limburg
vindt donderdag 5 mei voor het
eerst plaats op de nieuwe locatie
tussen de Arloflat
en de Maas in
Roermond.
Nadat om 11.30 uur de vrijheidsvlam
is ontstoken in aanwezigheid
van gouverneur Emile Roemer en
burgemeester Rianne Donders vinden
er vanaf 12.00 uur ’s middags tot
middernacht tal van activiteiten en
optredens plaats op het hoofdpodium,
de Sena Performers Stage en
het Plein van de Vrijheid. Optredende
artiesten zijn onder andere Hannah
Mae, Daimy Lotus, Hard2Get,
THC, Concubine, Fiddlers’ Green
en Tommy Gazer. Ambassadeur
van de Vrijheid Duncan Laurence
sluit het Bevrijdingsfestival in
Roermond vanaf 23.15 uur muzikaal
af.
Naast muziek zijn er tal van andere
activiteiten. Zo verzorgt columnist
en auteur Natascha van Weezel tussen
13.34 en 14.15 uur een Vrijheidscollege.
In de Holocaust stierven
veel van haar familieleden. „Als dit
één minderheid kan gebeuren, dan
kan het iedere minderheid overkomen”,
leerde Natascha van haar
opa. In haar Vrijheidscolleges
spreekt ze hoe ze in haar werk zoekt
naar verbinding tussen groepen in
de samenleving die denken dat ze elkaars
vijand zijn.
Natascha van Weezel.
FOTO ELS ZWEERINK
Op het Plein van de Vrijheid kunnen
bezoekers onder meer meeschrijven
aan de vernieuwde versie van
de Rechten van de Mens, speeddaten
met een veteraan en een kaartje
sturen naar vluchtelingen in het
AZC.
De toegang tot het Bevrijdingsfestival in
Roermond is gratis. Het meenemen van eigen
eten en drinken is niet toegestaan.
Kijk voor meer info en het programma op
www.bevrijdingsfestivallimburg.nl.
FRITS NIES
Veilig in het ziekenfonds / Voordat de
bom valt, zong Henny Vrienten met
Doe Maar: Werken aan mijn
toekomst / Voordat de bom valt. We
zijn nog niet verder gekomen dan
de brochure die de BB (Bescherming
Bevolking) in 1961 in de bus
liet vallen: Wenken voor de bescherming
van uw gezin en uzelf. Die
adviseerde om in de kelder te gaan
zitten of, als die er niet was, onder
de trap. En vooral veel weckpotten
en blikken vol leeftocht aan te
leggen, want het schuilen kon wel
even gaan duren.
Ik moet nu denken aan de woonbuurt
waarin ik opgroeide en die
zich geleidelijk (mét kelders)
ontwikkelde in de periode van de
Koude Oorlog. Twee straten
verderop bouwde in de jaren 60
een architect zijn zelf ontworpen
woning. De bouw startte in een
opvallend diepe kuil. Het sprak
zich al snel rond dat hier een
‘atoomkelder’ in kwam. Dat vonden
wij balkenieërendje batrave wel
spannend. Zo kon het gebeuren
dat, toen de bouw uit de grond was
en tijdens een weekend stil lag, wij
met ons vriendengroepje uitgerust
met zaklampen en leeftocht
binnenslopen in wat een zeer
ruime en diepe kelder bleek met
meerdere compartimenten. Daar
speelden wij dat ‘De Bom’ ging
vallen. Zonder rekening te houden
met de latere regels van Henny
Vrienten: Jij moet nog huiswerk
maken / Voordat de bom valt.
Sinds de oorlog, die we geen oorlog
mogen noemen van een democratisch
gekozen leider die niet
democratisch gekozen is, is hier al
drie keer het luchtalarm afgegaan,
dat geen luchtalarm is omdat het
onze maandelijkse oefeningen
betreft. We hoeven hier dus niet de
schuilkelders in. Maar goed ook,
want die zijn er niet (meer). Of niet
goed? Op 4 mei herdenken wij de
laatste oorlog die ons aan het
denken zette over het nut van
schuilkelders. Toch kwamen ze er
niet, of nauwelijks. Ook al maakte
de Koude Oorlog het er niet direct
veiliger op. Onze burgemeesters
kregen vanuit Den Haag opdracht
om gemeentelijke schuilkelders te
bouwen, maar zij wilden eerst met
bevriende aannemers de woningnood
aanpakken. Met als gevolg
dat, wanneer ‘De Bom’ dreigde te
vallen, heel MiddenLimburg
alleen officieel kon schuilen in
Roermond, in Helden of in de
mergelgrotten van Valkenburg.
Van mijn ouders, die daar in 1947
met distributiebonnen huwelijksreis
vierden, begreep ik later dat
het er best gezellig was.
Schuilen had en heeft hier nog
steeds geen prioriteit. We hebben
het nog steeds druk met de
woningnood. Het gaat het er nu
wel weer vaker over; niet alleen
onder preppers. Zeker nu het ook
weer vaker over ‘De Bom’ gaat.
Wat te doen voordat de bom valt?
REAGEREN?
f.nies@me.com