woensdag 12. 05. 2021 11
Apotheek Haan was ruim een eeuw een begrip
Wat kun je over Sue vertellen?
„Sue is gewend aan haar vrijheid en
zal dus niet geschikt zijn als ‘binnenkat’.
Ze is opgegroeid met veel
ruimte om zich heen waar ze ongestoord
haar instincten kon volgen.
Ze doet niks liever dan op jacht
gaan, maar kan ook lekker in de zon
liggen te luieren. Als ze aandacht
wil, dan vraagt ze daar zelf om.
Kortom, ze gedraagt zich als een
echte poes.”
Waar zou Sue het beste op haar
plek zijn?
„Ze zou het heerlijk vinden om
weer ergens buitenaf rond te struinen
en lekker haar eigen gang te
gaan. Als ze daarmee klaar is, zal ze
het fijn vinden om ergens gezellig
naar binnen te gaan. En als ze hier
behoefte aan heeft, zal ze ook wat
aandacht opeisen.”
Op 1 juli 1856 opende Karel (Charles)
Nijs ten huize van zijn ouders
aan de Neerstraat ‘zijne apotheek’,
zoals destijds te lezen was in de
plaatselijke krant ‘De Roermondenaar’.
In 1863 meldde zich bij hem de
15jarige,
uit Rotterdam afkomstige
weesjongen, Fredericus Augustinus
(Frits) Haan (18481916)
met het
verzoek er te mogen assisteren.
DIER VAN DE WEEK
Ben je geïnteresseerd in dit dier? Neem dan vrijblijvend contact op met De Beestenboel
via tel. 0495563981,
email
asielweert@planet.nl of kijk op de Facebookpagina.
Dierenasiel De Beestenboel vangt
voor bijna heel MiddenLimburg
de honden en katten op. Genoeg
aanbod dus voor Anne Vleeshouwers
van De Beestenboel om elke
week voor één van deze dieren
extra aandacht te vragen. Deze
week is Sue aan de beurt, een
gesteriliseerde poes van net 5
jaar.
Hoe komt Sue in het asiel terecht?
„Als kleine kitten is ze door degene
die haar toentertijd gevonden
heeft uit het asiel gehaald en heeft
ze altijd heerlijk buitenaf gewoond.
De eerste jaren heeft ze ook ín huis
gewoond, maar de laatste tijd verbleef
ze vooral buiten in de schuur.
Vanwege een verhuizing naar het
buitenland is besloten dat het beter
was om voor haar een nieuw thuis
te zoeken.”
werd geboren te Amersfoort en trad
in het huwelijk met Froukje Gerritsma,
afkomstig uit Assen. Van 1941
tot 1945 assisteerde hij zijn tante
Mathilda in de apotheek aan de
Neerstraat. Aangezien de kinderen
van Frits en Froukje geen belangstelling
voor de farmacie hadden,
verkocht ‘Frits de Tweede’ de apotheek
in 1973 aan zijn collega Fred
van Gemert, die
hoewel geen Haan
geheel in de geest van de familie de
ruim 100jarige
traditie van ‘Apotheek
HaanNeerstraat’
voortzette.
Ook het echtpaar HaanGerritsma
heeft zijn laatste rustplaats in een
familiegraf op het Oude Kerkhof. In
1997 werd het apothekerspand verkocht
aan de gemeente Roermond.
Vanaf het jaar 2000 gingen alle
Roermondse apothekers over tot
verkoop van hun bedrijf aan groothandels.
Daarmee kwam er, na nog
enkele jaren onder de naam ‘Reinald
Apotheek’ aan de Graaf Reinaldstraat
7 te zijn voortgezet, een
definitief einde aan het begrip ‘Apotheek
HaanNeerstraat’.
Ontleend aan John Vaessen: ‘Dood, maar
niet vergeten’. Graven en grafkelders op ‘den
Aje Kirkhaof’ in Roermond en John Vaessen:
‘Van pharmacien tot apotheker’. Roermondse
apothekers door de eeuwen heen, Spiegel
van Roermond 2017
de firma gevestigd waren. Na zijn
verblijf in NederlandsIndië
vestigde
hij zich in Amersfoort waar hij
ook is overleden en begraven.
Mathilda Haan (18861974)
Na de dood van haar vader in 1916
nam het jongste kind Mathilda
Alexia Frederica Hubertina Haan
de apotheek van vader Frits over.
Over Mathilda (Tila) Haan is veel
gepubliceerd. Toen ze twaalf jaar
was ging ze, in navolging van haar
drie broers, naar de in 1864 opgerichte
Roermondse RijksHBS.
Evenals haar broer Ernest legde
Mathilda in 1903 met goed gevolg
haar eindexamen af en volgde haar
broers Clemens en Sef naar de Universiteit
van Amsterdam waar beiden
reeds farmacie studeerden. Op
3 juli 1907, op 21jarige
leeftijd, studeerde
zij succesvol af als apotheker.
Haar broer Ernest koos voor
een militaire loopbaan, ging studeren
aan de Koninklijke Militaire
Academie (K.M.A.) in Breda en
werd uiteindelijk luitenantkolonel
der infanterie en territoriaal bevelhebber
in ZuidLimburg.
Vanaf 1919
was Mathilda Haan politiek actief,
werd één van de eerste vrouwelijke
gemeenteraadsleden in Nederland
en spande zich zeer in voor vrouwenemancipatie.
In 1923 trad zij in
het huwelijk met Henri Lodewijk en
beëindigde ze haar politieke carrière.
In 1945 droeg zij de apotheek
over aan haar neef Frits. Uiteindelijk
nam zij haar intrek in een bejaardenhuis
in Horst, waar ze 88 jaar
oud, in 1974 overleed. Haar laatste
rustplaats bevindt zich bij haar
echtgenoot Henri Lodewijk op het
kerkhof van de Dionisiuskerk te Asselt.
Frits Haan (19122000)
Frits Johan Ernest Hubert Haan
VAN NUL TOT NU
DOOR JOHN VAESSEN
Na het overlijden van zijn beide ouders
had Frits uiteindelijk onderdak
gekregen in het weeshuis de
Stenen Trappen te Roermond. Hij
ging vervolgens farmacie studeren
aan de universiteit te Amsterdam,
waar hij op 25 juli 1873 het vereiste
diploma behaalde en na het volgen
van enkele stages in 1874 terugkeerde
naar Roermond om weer aan het
werk te gaan in de apotheek aan de
Neerstraat, maar nu als volwaardig
apotheker. Precies een half jaar later
kocht hij het pand van zijn voorganger
Karel Nijs, die er de voorkeur
aan gaf te gaan rentenieren, en
nam hij de apotheek over. Kort
daarna trouwde hij met de vijf jaar
jongere Clementina Hubertina
Henriette Bocken (18531930)
uit
Venlo. Twee jaar later kocht Frits
Haan het belendende pand aan de
zuidzijde waarover hij op 1 mei 1887
de definitieve beschikking kreeg.
Die datum werd als het begin beschouwd
van Apotheek F.A. Haan
aan de Neerstraat (vanaf 1900 nummer
22).
Clemens Haan (18761916)
De oudste zoon van het echtpaar
HaanBocken,
Clemens Josephus
Hubertus Haan trad in het huwelijk
met de in Luik geboren Marie Canoij
(18761929)
en ontving in 1897
aan de Amsterdamse universiteit
zijn apothekersdiploma. Een jaar
later opende hij zijn apotheek aan
de Hamstraat. Clemens Haan overleed,
evenals zijn vader Frits in 1916
aan een nieraandoening. Beiden
zijn met hun echtgenoten begraven
in één van de twee familiegraven op
het Oude Kerkhof.
De in 1880 geboren zoon Joseph
(Sef) Haan, gehuwd met Mimi
Werdmölder, vertrok als apotheker
in dienst van het farmaceutisch bedrijf
Rathkamp & Co naar Java
waar destijds twee apotheken van
(Oud)
werknemers poseren ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van Apotheek F.A. Haan op 23
mei 1987 voor het apothekerspand aan de Neerstraat. ARCHIEFFOTO ROB KITSLAAR
Fredericus Augustinus Haan
(18481916).
FOTO GAR
‘Jouw zolder is wel een
beetje mijn Graceland’
ROERMOND/HERTEN
Stapsteen steunt
de Voedselbank
De Voedselbank MiddenLimburg
werd onlangs verrast door enkele
leerlingen van basisschool De Stapsteen
uit Herten. De kinderen brachten
diverse dozen vol lang houdbare
goederen mee.
De Stapsteen besteedde tijdens de
afgelopen vastenperiode middels
een project aandacht aan de Voedselbank.
Onderdeel daarvan was
een interview met voorzitter Ger
Boereboom. Tevens zamelden leerlingen
van de basisschool lang
houdbare voedselproducten in. Die
werden onlangs afgeleverd door enkele
leerlingen. Zij kregen ter plekke
ook nog een rondleiding door de
voorzitter en konden zo met eigen
ogen zien wat er allemaal gebeurt in
de loodsen van de Voedselbank.
REGIO
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
noordmidden@
delimburger.nl
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
» Vervolg van de voorpagina.
„Muziek is immers emotie. In dit geval
moest ik me inleven in de emoties
van een goede vriend, en het
nummer mede brengen vanuit zijn
gevoelens en herinneringen aan zijn
overleden vader.
Olaf Simons, Ton Balendonck en
Hugo Westhof van TV Ellef boden
daarbij de helpende hand. De bijbehorende
clip werd opgenomen in
café Down Town in Roermond. Met
Selder, Van Son én foto’s van de
overleden vader van laatstgenoemde
in de hoofdrol. De clip ging onlangs
in première op TV Ellef. Het
nummer is inmiddels ook te vinden
op Spotify en YouTube. Selder is
zeer tevreden over het eindresultaat.
„Alsof je naar een bioscoopfilm
van 4 minuut 18 kijkt”, klinkt het enthousiast.
„Heel bijzonder om jezelf
zo terug te zien.”
Is het uitbrengen van zijn single een
opstapje naar meer? „Wie weet”
zegt Selder. „Ik geniet er in ieder geval
enorm van. Als anderen dat ook
doen is dat toch al geweldig.”
Sinds de release wordt de Roermondenaar
overspoeld met complimenten.
Maar de mooiste anekdote
komt toch wel van de man die hem
vorig jaar de tekst van This road will
never end aanreikte, toen hij onlangs
bij hem thuis op bezoek was. „Lucien
zei tegen me: ‘Te gek om hier te
zijn man. Jouw zolder is toch wel
een beetje mijn Graceland’,” lacht
Selder.