DAG van de VERPLEGING 15
Geen dag is hetzelfde op de Dagverpleging
Op de afdeling Dagverpleging verblijven
patiënten maar kort. Dat kan een
aantal uur zijn of, zoals de naam al zegt,
een dag. “Mensen zijn vaak ontzettend
zenuwachtig wanneer ze op onze afdeling
komen. Als ze dan later weggaan
en hun waardering uitspreken voor mijn
werk doet me dat goed. Daar doe ik het
voor”, vertelt Robin, die twee jaar geleden
afstudeerde als hbo-verpleegkundige
en sindsdien op de Dagverpleging
werkt. Hanneke voegt toe: “In een korte
tijd bouw je echt een band met iemand
op. Je stelt mensen gerust en daar bedanken
ze je later voor. Dat is heel fijn.”
Sinds 1977 werkt Hanneke in de zorg. Ze
was werkzaam in verschillende ziekenhuizen
en op meerdere afdelingen
totdat ze terecht kwam op de Dagverpleging.
Geen dag is daar hetzelfde en
dat maakt het werk zo leuk, vertellen de
verpleegkundigen.
Verwachtingen
Verwachtingen over het vak hadden
Hanneke en Robin eigenlijk niet voordat
ze begonnen. Op zeventienjarige
leeftijd ging Hanneke in de zorg werken,
omdat ze graag iets wilde betekenen
voor een ander. Maar ze vertelt eerlijk
dat ze eigenlijk geen idee had waar ze
aan begon. Robin wist van kleins af aan
dat ze verpleegkundige wilde worden,
maar twijfelde na haar eerste stage.
“Toch heb ik doorgezet. Ook al dacht ik
dat werken in de zorg het misschien wel
helemaal niet was voor mij. Mijn tweede
stage was op de Dagverpleging in
Sittard-Geleen en dat vond ik meteen
superleuk.” Toen Robin na het afronden
van haar opleiding werd aangenomen
bij de Dagverpleging was ze ontzettend
blij. Ook Hanneke is blij dat ze gebleven
is, want zorg verlenen aan het bed – zoals
ze haar taken op de Dagverpleging
omschrijft – vindt ze het allerleukste
wat er is.
Leuk werk
De verpleegkundigen leggen uit dat
het werk enorm gevarieerd is. “Iedere
dag is anders. Na al die jaren denk ik: nu
heb ik het allemaal wel meegemaakt,
maar nee. Elke dag is weer verschillend,
omdat elk persoon verschillend is”, zegt
Hanneke. De verpleegkundigen geven
daarnaast aan dat ze werken in een
fijn team waar jong en oud van elkaar
leert. Robin heeft veel gehad aan haar
mbo- en hbo-opleiding, maar: “Je hebt
ook veel aan collega’s die een boel
praktijkervaring hebben.” Hanneke pikt
op haar beurt weer dingen op van haar
jongere collega’s. “Ik heb een brok aan
ervaring, maar de jeugd kan ook heel
veel. We doen het echt samen en dat is
heel leerzaam.”
Toekomst
Na al die jaren doet Hanneke haar werk
nog steeds met plezier. “Ik riep altijd
dat ik zou stoppen met werken als ik
64 word, maar toen ik afgelopen jaar 63
werd, schrok ik dat het nog maar een
jaartje zou zijn. Ik stel mijn pensioen dus
nog een beetje uit.” Ze merkt dat het
werk zwaarder voor haar wordt, maar
zolang ze het nog kan bijbenen, wil ze
graag blijven. Robin is ook erg tevreden
met haar baan op de Dagverpleging. Ze
heeft daarnaast ervaring als flexwerker
waardoor ze op veel verschillende
plekken achter elkaar werkte. “Je moest
steeds omschakelen omdat het overal
weer anders gaat. Op de Dagverpleging
weet ik wat me te wachten staat en dat
is fijn.” De verpleegkundigen zijn het
erover eens dat het werken in de zorg
veel leuke kanten heeft. “Er zijn ook
minder leuke dingen natuurlijk, maar de
fijne kanten overheersen”, stelt Hanneke.
“Ja, het is onze roeping”, sluit Robin
glimlachend af.
Verpleegkundigen Hanneke Schalkx (63) en Robin van
de Laar (25) werken op de afdeling Dagverpleging in het
Zuyderland
Medisch Centrum in Sittard-Geleen. Een plek
waar geen dag hetzelfde is en waar verschillende generaties
samen werken én van elkaar leren.
Tekst: Fleur Hartman
Beeld: Wendy Boon
Robin van de Laar en Hanneke Schalkx
“Na jaren denk ik: nu heb ik het
allemaal wel meegemaakt, maar nee.
Iedere dag is anders”