Woensdag 01. 06. 2022 3
horst/baarlo
‘Verslaafde is echt niet de
enige die hulp nodig heeft’
18.000 m2 TuinplanTen
Zomerbloeiers
in
800 soorten
en kleuren
Beide pinksterdagen geOpenD
van 10 tot 17 uur
www.kwekerij-bouten.nl | ma t/m Vr 9 -18 en za en zo 10-17 uur
Wullem
Column
leunen
Stratentoernooi met
feesttent op sportpark
Heel Leunen loopt op pinksterzondag
5 juni uit voor het stratentoernooi
op sportpark ’t Klaverblad.
Zo’n driehonderd inwoners van
Leunen, Veulen en Heide nemen
deel aan deze dag vol sport en spel,
waarvan de opzet al 35 jaar een bewezen
succesformule is. Alleen het
programma wisselt van jaar tot
jaar. Draaide het voorheen om voetbal
en volleybal, de laatste jaren
loopt het aanbod uiteen van een
stormbaan tot tobbedansen. Na afloop
speelt de band Sjanté uit Ysselsteyn
in de feesttent.
oirlo
Foto-expositie Margriet
Smulders in kunstgalerie
De Nijmeegse fotografe Margriet
Smulders exposeert vanaf pinksterzondag
in Galerie p.ART.s van
kunstenaar Piet Siebers in Oirlo.
Smulders construeert uitbundige
bloemstillevens. Om haar werk
kracht bij te zetten, werkt ze met
spiegels en water waarin bloemen
en vruchten figureren in theatrale
settings. Met hulp van dochter Lola
Bezemer en Lys Vosselman maakte
ze in Venlo een tachtig vierkante
meter grote muurschildering.
De expositie is vier weekenden lang
te bezoeken van 12.00 tot 17.00 uur.
REGIO
DOOR WIM MOORMAN
Ik las De Vriendenreünie, het boek
van Joep Dohmen en Paul van der
Steen over de bestuurscultuur in
Limburg in de afgelopen twee
decennia. Bladzijde na bladzijde
waaide een geur van bederf me
tegemoet. Het stinkt in Limburg.
In Maastricht. In Echt. In Roermond.
In Horst aan de Maas. In
Venray. En als het er nu niet meer
stinkt, stonk het er, lang en heftig.
Nee, veel spectaculaire nieuwe
onthullingen bevat De Vriendenreünie
niet. De meeste in het boek
beschreven bestuurlijke strapatsen
waren al genoegzaam bekend.
Die aan het licht gebrachte
ontsporingen verspreidden
destijds telkens een luchtje.
Verzameld in het boek verspreiden
al die luchtjes samen nu een
ondraaglijke stank. Ontluisterend
en verontrustend.
De arrogantie van de macht spat
er vanaf. Net als de decadentie van
de macht. En de zelfgenoegzaamheid
van de macht. Maar wat
vooral bijblijft na het lezen van De
Vriendenreünie: de klefheid van de
Limburgse macht. Het ons kent
ons, het elkaar baantjes en opdrachten
toespelen, het ritselen,
het elkaar dekken, het samen in de
kroeg regelen van wat niet geregeld
zou mogen worden, het
jij-doet-wat-voor-mij-dan-doe-ikwat
voor-jou. En dat allemaal
gecombineerd met het deprimerende
aroma van nestgeur vermengd
met spruitjeslucht.
Het regent nu afleidingsmanoeuvres.
Ger Driessen, Raymond
Knops, Ger Koopmans, Jan
Loonen: allemaal schreeuwen en
schreeuwden ze moord en brand
over de berichtgeving van Dohmen
en Van der Steen. Terecht? Daar
moet de rechterlijke macht zich
maar over uitspreken. Maar ook
als er geen vuur mocht zijn: er is
wel rook. Heel veel rook. En ook
rook stinkt. Dat is misschien nog
wel het meest verontrustende dat
uit het boek spreekt: een slecht
functionerend of zelfs geheel
ontbrekend moreel kompas bij veel
Limburgse bestuurders. ‘Alles wat
niet verboden is, mag’, luidt de titel
van een van de hoofdstukken. Het
had ook de titel van het boek
kunnen zijn. Het gebrek aan
moreel besef, gekoppeld aan een
gebrek aan tegenmacht en tegenspraak,
leidt ertoe dat een grootgrondbezitter
wethouder kon
worden met grondzaken in zijn
portefeuille, dat een gedeputeerde
commissaris kon zijn bij een
baggerbedrijf dat opdrachten
krijgt van de provincie.
Laat je niet afleiden door de
afleidingsmanoeuvres. Vraag je af
waar deze bestuurscultuur
vandaan komt. Bedenk wat eraan
te doen valt. Waag je aan een
bespiegeling over de vraag of dit
slechts het topje van de ijsberg is.
Koop dat boek. Zet een wasknijper
op je neus. Lees dat boek.
Reageren?
redactievenray@delimburger.nl
Het stinkt
„Als iemand in huis een verslaving
heeft, raakt dat het hele gezin. In afkickklinieken
is het programma
voor 98 procent gericht op de verslaafde.
Als naaste is je leven echter
zo beschadigd dat je bijna net zoveel
hulp nodig hebt, maar wij worden in
het hele verhaal vergeten. Terwijl de
wanhoop heel hoog is.”
Aan het woord is Bianca* uit Baarlo.
Al achttien jaar heeft zij binnen
haar gezin te maken met een zoon
die verslaafd is. „In eerste instantie
denk je dat het wel meevalt. Je bent
snel geneigd dingen voor je kind op
te lossen en voor je het weet ben je
een aantal jaren verder, is het middelengebruik
alleen maar toegenomen
en zijn de problemen nog heftiger
geworden.”
Haar zoon zakte zo diep in de put,
dat er hulp gezocht moest worden.
Maar ook Bianca kwam op een punt
waarop ze zelf niet meer kon functioneren.
Ze realiseerde zich dat ze
het alleen niet redde. Na lang zoeken
vond Bianca drie jaar geleden
een zelfhulpgroep in Helmond.
Daar kon ze met lotgenoten praten
en werken aan haar eigen herstel
om uiteindelijk zelf ook weer een gezond
leven te kunnen leiden.
Loslaten
In Helmond ontmoette ze Annet*
en Carola*, beiden uit Horst. Ook zij
liepen allebei vast in de periode
waarin het slecht ging met hun kinderen.
„Als ouder wil je je kind redden,
maar wij kunnen het probleem
niet oplossen”, aldus Annet. Pas
toen zij inzag dat het haar niet ging
lukken haar zoon van de verslaving
af te helpen, begon voor haar het loslaten.
„De zelfhulpgroep heeft me
veel goeds gebracht. Een stukje gemoedsrust,
begrip, werken aan jezelf,
handvaten om met de situatie
om te gaan. De situatie accepteren,
dingen loslaten en je eigen grenzen
stellen. Aan lotgenoten zie ik nu
hoeveel ik zelf gegroeid ben. Ik
kwam de eerste keer ook binnen in
tranen, kon alleen maar huilen en
zie mij nou eens zitten. Nu wil ik ook
iets betekenen voor anderen en een
stukje ellende omdraaien naar positiviteit.”
Veilige omgeving
Dat doet ze samen met Carola en
Bianca
tijdens de praatgroep voor
naasten die sinds april wekelijks in
Horst bijeenkomt. Carola’s zoon is
alcohol- en drugsverslaafd en momenteel
in herstel. In de afgelopen
jaren miste ze vaak hulp en begeleiding,
maar ook het sparren met lotgenoten.
Daarom bezocht ze de bijeenkomst
in Helmond met als doel
ook in Horst een groep te starten.
„Voor iedereen die in zijn of haar omgeving
met wat voor verslaving ook
te maken heeft. Kinderen, ouders,
partners, buren, familie, vrienden,
collega’s: iedereen is welkom in deze
veilige omgeving waar mensen anoniem
alles kunnen vertellen. Wat er
besproken wordt, blijft binnen de
groep. De insteek is dat je je verhaal
kunt doen, praten over waar je tegenaan
loopt, hoe je met bepaalde
dingen om kunt gaan. De situatie
zelf kunnen we namelijk niet veranderen,
maar wel ons eigen gedrag
daarin.”
De naastengroep komt wekelijks op dinsdag
van 19.30 tot 21.00 uur bijeen op het adres
Jacob Merlostraat 11 in Horst. Inloop vanaf
19.00 uur, aanmelden is niet nodig. Voor
meer informatie: alanonhorst@gmail.com
of 06-31691908.
* Deze namen zijn fictief.
Verslaving heeft een enorme
impact op een gezin. In de hulpverlening
is echter vrijwel alleen oog
voor de verslaafde. Drie moeders
uit Horst en Baarlo zijn daarom een
praatgroep voor naasten gestart.
Door silke van deelen
De drie moeders, op eigen verzoek onherkenbaar in beeld, vinden
steun bij elkaar en in de door hen opgerichte praatgroep.
Foto susan jilisen