woensdag 09. 06. 2021 REGIO 5
DE OMMEZWAAI
DOOR JOS GRÖNIGER
Martijn had de ‘allermooiste baan van de
hele wereld’ maar wilde toch wat anders
Stel, je hebt een baan met een
contract voor nog vijf jaar. Kies je
dan voor zekerheid of durf je een
nieuwe uitdaging aan? Venraynaar
Martijn Merken (36) werkte twaalf
jaar met plezier als sportinstructeur
bij de Koninklijke Luchtmacht,
toen hij besloot zijn geluk elders te
beproeven. Sinds januari 2019 is
hij begeleider behandeling bij
zorginstelling STEVIG in Oostrum.
,,Ik was toe aan iets anders.”
Eerste Tegelse auto’s op naam
De Heemkundige Kring Tegelen
zoekt hulp bij het achterhalen van
foto’s en gegevens van motorvoertuigen
Een tijdje geleden plaatste de heemkundevereniging
een album met
foto’s van automobielen en hun Tegelse
eigenaren uit de periode rond
1920 op Facebook. In een van de vele
reacties werd opgeroepen om in de
historie van de afgebeelde auto’s te
duiken, onder meer door met nabestaanden
van de eigenaren in gesprek
te gaan.
In 1920 stonden in Tegelen en Steyl
71 ‘motorrijtuigen’ op naam. De namen
van de eigenaren en de nummerbewijzen
van de rijtuigen zijn
opgenomen in een uitgave van de
Koninklijke Nederlandse Automobiel
Club en de ANWB uit november
1920. Handrie Driessen (18781955)
had verreweg de meeste rijtuigen in
bezit, vijf stuks. Hij was net als zijn
vader kleermaker van beroep, verdiende
na het faillissement van de
zaak een tijdlang zijn brood als handelsreiziger
en werd uiteindelijk hotelier
van De Präoskes op de hoek
van de Kerkstraat. Het hotel dankte
zijn naam aan de fraaie rieten stoelen
(präos) die in zijn café stonden.
In dit pand begon Sjaak Ambaum,
getrouwd met Handrie’s dochter
Paula, later een groothandel in bakkersbenodigdheden.
In de afgelopen
decennia was er onder meer
groentewinkel Van Gorp en Chinees
restaurant De Maan gevestigd.
Handrie was ook de vader van de bekende
pastoor van Middelaar, Thei
Driessen, die het boek De geschiedenis
van Tegelen schreef.
Vanaf 1906 kreeg iedereen die een
rijbewijs had, een eigen (persoonsgebonden)
nummerbewijs. Dit was
gekoppeld aan de eigenaar van de
auto, zoals nu nog in België het geval
is. Als je een andere auto kocht, behield
je hetzelfde kenteken.
Alle nummerbewijzen die in Limburg
werden uitgegeven, begonnen
met een P. Het eerste, P1, ging naar
ene W. van Aubel uit Maastricht.
Een van de eerste nummers die aan
een inwoner van Tegelen werd verstrekt,
was P34. Dit behoorde toe
aan Hendrik Antoon Görtz, zoon
van smid Cornelis Theodorus Görtz
uit Kessel. Hendrik Antoon werd
onderwijzer en handelde later in onroerend
goed.
Wie met het onderzoek wil helpen, kan zich
melden via info@hktegelen.nl. Via dit mailadres
kunnen ook foto’s van (mogelijk) Tegelse
of Steylerse motorvoertuigen met een
Pkenteken
worden aangeboden.
uit Tegelen en Steyl die
honderd jaar geleden op naam
waren geregistreerd.
NOORDLIMBURG
Auteurs helpen
scholieren met
schrijfwedstrijd
De kinderboekenschrijvers Elle van
Lieshout en Erik van Os geven
vanmiddag schrijftips aan kinderen
van de NoordLimburgse
basisscholen die meedoen aan de
Tiny Tales verhalenwedstrijd.
Eén van de auto’s van Giel Hekkens met kenteken P862. FOTO
HEEMKUNDIGE KRING TEGELEN
met collega’s. Je moet ook openstaan
voor tips en nieuwsgierig zijn.
Een excollega
wees me op de mogelijkheden
bij STEVIG. Ik ben blij dat
ik deze keuze gemaakt heb.”
Bij STEVIG onderdeel
van zorgorganisatie
Dichterbij
combineert hij
werken met de mbo4opleidingen
Verpleegkunde en Maatschappelijke
zorg. ,,Elke donderdag zit ik op
school bij Gilde Opleidingen in Venray.
Daarnaast werk ik drie dagen
per week bij STEVIG.”
Daar begeleidt Martijn mensen met
een licht verstandelijke beperking,
en daarbij komende gedrags
en/of
psychiatrische stoornissen. ,,Ik
maak deel uit van het behandelteam
en ondersteun cliënten op de afdeling
met dagelijkse dingen en bij activiteiten.
Dit met het doel om weer
grip op het leven te krijgen.”
De nieuwe job geeft hem voldoening.
,,Ik wil iets voor mensen betekenen.
Onze cliënten zijn hier tijdelijk
en het doel is hen, als zij hun leven
weer onder controle hebben,
naar de oorspronkelijke woonplek
terug te laten keren.”
Martijn Merken verruilde zijn baan bij
de Luchtmacht voor werken in de zorg. FOTO SUSAN JILISEN
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
noordmidden@
delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
De wedstrijd is uitgeschreven naar
aanleiding van de Dag van het Nationaal
Park. Beide auteurs vertellen
daarom ook over de nationale parken
in Limburg. In het noorden van
de provincie zijn dat De Groote Peel
en De Maasduinen.
De opdracht aan de deelnemende
leerlingen is een verhaal te schrijven
over hun avontuurdier dat de
weg terug moet vinden naar één van
beide natuurgebieden. Centrale
vragen zijn waar het dier het beste
heen kan gaan, hoe het daar komt en
wat het dier onderweg allemaal beleeft?
Zo worden kinderen uitgedaagd
om na te denken over hoe dieren
leven in de vrije natuur. Ze kunnen
kiezen uit iconische
diersoorten zoals een bever, haas of
Schotse hooglander. Meer informatie
over deze dieren en de nationale
parken staat in een lespakket dat de
school gratis kan aanvragen.
De deadline is op 24 juni. Donderdag 1 juli
worden de winnaars bekendgemaakt.
Na zijn afgeronde CIOSstudie
zette
Martijn Merken zijn zinnen op
een toekomst als sportinstructeur
bij de politie en marechaussee. ,,Ik
werd afgekeurd op mijn ogen. Om
een oogbehandeling te kunnen bekostigen,
zocht ik werk bij Holland
Casino. Mijn mentor van het CIOS
tipte me dat de Luchtmacht nog
sportinstructeurs zocht.”
Twaalf fijne jaren beleefde hij bij de
Koninklijke Luchtmacht. ,,Het is
een aparte wereld waarin allerlei
kansen voorbij komen.” Die greep
de sportinstructeur ook. ,,Ik organiseerde
onder andere teambuildingsactiviteiten,
wedstrijden en
kampioenschappen, en gaf trainingen.
Ook zat ik bij het Militair Nationaal
Team Taekwondo. Het was
heel afwisselend. Als sportinstructeur
heb je de mooiste baan.”
Toch nam na verloop van tijd de arbeidsvreugde
af. Defensie stationeert
het luchtmachtpersoneel om
de vier jaar op een andere basis.
Overplaatsing naar Leeuwarden
dreigde voor Martijn, die er als vader
weinig voor voelde zijn partner
en dochter alleen nog in het weekend
te zien. ,,Ik heb met zeven jaar
op De Peel en vijf jaar Volkel steeds
dicht bij huis gewerkt. uiteindelijk
ging het gelukkig niet door.”
Een andere factor was de uitdaging
in zijn werk. Ondanks de geweldige
jaren was hij toe aan iets anders.
,,Het werk heeft me gevormd, maar
ik had het na twaalf jaar wel gezien.”
Merken oriënteerde zich op een
nieuwe carrière. Hij hoefde niet weg
bij Defensie en dat gaf ruimte. ,,Ik
praatte met mensen om me heen, en
Uw carrièreswitch!
Wij zijn op zoek naar lezers die
een bijzondere carrièreswitch
hebben gemaakt. Stuur een
omschrijving naar:
noordmidden@
delimburger.nl