Woensdag 22. 06. 2022 3
Wullem
Column
‘Spelen is vallen en opstaan’
DUURZAAMHEIDSMARKT
ÉN KOOPZONDAG IN HORST-CENTRUM
noord-limburg
Jongeren in tv-serie over
leren omgaan met verdriet
GREUNE MÈRT
GRATIS
ENTREE!
IN EN ROND DE MÉRTHAL, HORST
11.00 TOT 17.00 UUR
Er is veel verborgen
verdriet onder jongeren.
mijn masker af
ZONDAG 26 JUNI 2022
ZIEN DOEN PROEVEN BELEVEN
Foto stichting
Energie én
geld besparen!
REGIO
DOOR WIM MOORMAN
Dezer dagen beheersen het
voorgenomen stikstofbeleid van
het kabinet en de protesten
daartegen de voorpagina’s van de
kranten. Precies honderd jaar
geleden reserveerde het Venrayse
weekblad Peel en Maas driekwart
van zijn voorpagina voor het
verslag van een vergadering van
de Stoomzuivelfabriek Venray.
Andere tijden, zelfde agrarische
prioriteiten.
Het verslag van die vergadering
van 17 juni 1921 is zó gedetailleerd,
dat je je bijna een aanwezige
waant. De vergadering is lange tijd
slaapverwekkend: verslagen,
mededelingen, feitjes, cijfertjes.
Gaap, gaap, gaap. Andere tijden,
zelfde vergadercultuur.
De sfeer slaat om als lid Manders
van de Coöperatieve Zuivelvereniging
Venray het woord neemt. Hij
klaagt over van Van Eechoud terug
ontvangen melk: ‘Deze was totaal
verzuurd, geheel onbruikbaar voor
de kalverfokkerij, goed om de
beesten kapot te voeren.’ Manders
eist tien gulden schadevergoeding.
Ter duiding: ‘Van Eechoud’ is Sef
van Eechoud, eigenaar van
stoomzuivelfabriek Ceres in Horst.
Een aantal Venrayse boeren
leverde melk aan Ceres om die om
te zetten in ondermelk (ontroomde
melk). Ze gebruikten die ondermelk
vervolgens om varkens te
mesten en kalveren te voeren.
In reactie op Manders moet de
directeur van de Venrayse zuivelfabriek
erkennen dat Van Eechoud
vanwege de lage melkprijs wel
eens zendingen melk weigert.
Onlangs duurde het drie dagen
voordat door Van Eechoud geweigerde
melk terug was in Venray.
Gevolg: zure melk. Een deel van
die verzuurde melk is vervolgens
toch onder de leden van de
coöperatie verspreid. De directeur
beweert dat niemand is komen
klagen. Manders: ‘Dat is wel waar,
er is een vrouw geweest en hare zure
melk werd omgeruild. De andere
wilden niet komen want ze kregen
dan maar “eene groote moel”. Ik heb
toen gezegd, ik wou dat hij het maar
eens probeerde, ik zou hem wel recht
zetten.’ Andere tijden, zelfde
agrarische dreigementen.
Van Megen, een ander lid van de
zuivelcoöperatie, vraagt aan de
voorzitter of de schade niet op Van
Eechoud kan worden verhaald.
Maar de voorzitter voorziet een
discussie over de kwaliteit van de
melk. Bovendien is er geen contract
met Van Eechoud. Of er dan
misschien een schadevergoeding
in zit voor de boeren, probeert Van
Megen nog. Daarvoor is het te
vaak goed gegaan, vindt de
voorzitter. Van Megen: ‘Maar wat
doe je met Manders?’ De voorzitter:
‘Wij hebben een goede voorzitter
en een goed bestuur, dat alles
wel in de plooien zal leggen.’
Andere tijden, zelfde eigendunk
van voorzitters.
Reageren?
redactievenray@delimburger.nl
Zure melk
Jongeren praten niet snel over gevoelens
als ze zich daarmee kwetsbaar
opstellen. Over hoe de dood
van een dierbare hen raakt, de
scheiding van hun ouders, pestgedrag
op school. Stichting Mijn Masker
Af, ooit ontstaan in de huiskamer
van rouwtherapeute Gertie
Mooren uit Meerlo, wil jonge mensen
helpen om met verdriet en verlies
te leren omgaan door het onbespreekbare
bespreekbaar te maken.
„We geven gastlessen op
scholen waarbij leeftijdgenoten
vanuit hun eigen ervaring vertellen
over wat hen is overkomen en hoe ze
daarmee omgingen. Leerlingen die
zelf iets ergs hebben meegemaakt,
herkennen zich daarin. Het besef
dat ze niet alleen staan, is vaak net
het duwtje dat ze nodig hebben om
hun eigen verhaal te doen.” Hoe dat
tijdens zo’n les in zijn werk gaat, is
straks te zien in een tv-serie en bioscoopfilm
die eind augustus wordt
opgenomen.
Zelfdoding
In acht afleveringen volgt de kijker
het verhaal van een docente op een
fictieve middelbare school, die door
een incident met één van haar leerlingen
plotseling ervaart dat er veel
verborgen verdriet is in de klas
waarvan ze mentor is. Ze wil daar
iets mee doen, maar moet daarvoor
eerst weerstand en angst bij haar
collega’s en directie weg zien te nemen.
Als ze uiteindelijk Stichting
Mijn Masker Af in de arm neemt,
leidt dat tot een reeks onthullingen
in de klas die ze nooit voor mogelijk
had gehouden. „Bijvoorbeeld gedachten
over zelfdoding. Een op de
vier à vijf jongeren denkt daar wel
eens aan. De een vluchtig, de ander
serieus. Praten kan soms echt levens
redden. Een voorbeeld uit de
praktijk is de afscheidsbrief die
klaar stond voor verzending, maar
gelukkig alsnog in de prullenmand
verdween.”
De drempelvrees verdwijnt wanneer
de lerares er in slaagt de gevoelens
boven water te krijgen en bespreekbaar
te maken, waardoor ze
escalatie weet te voorkomen. „De
tv-serie is vooral bedoeld als een wake
upcall voor professionals in het
onderwijs. We willen laten zien hoe
belangrijk het is dat ze op de hoogte
zijn van wat er speelt. Maar ook ingaan
op de vraag waar de verantwoordelijkheid
van docenten begint
en eindigt. Ouders bewust maken
van hun rol en tools aanreiken
hoe ze pijn en verdriet thuis bespreekbaar
kunnen maken.”
Het gaat over meer dan alleen verdriet
en verlies, zegt Jasper Coenen,
bestuurslid en zelf ervaringsdeskundige.
„Onderwerpen als eenzaamheid,
sexting, prestatiedruk
en drugs en alcohol komen eveneens
aan bod. Ook daar worstelen
jongeren mee. Zo plaatsen we de gevoelens
waar ze niet over praten in
een meer herkenbare context.”
De tv serie bestaat uit acht afleveringen.
De eerste zes worden in het
najaar online uitgezonden en zijn
aangevuld met twee extra delen
rond Kerst ook als film te zien in de
bioscoop. De film wordt onderdeel
van een roadtour langs scholen, een
lespakket voor middelbare scholen
en ‘thuispakket’ voor ouders.
Jongeren vanaf 14 jaar en ook volwassenen
die mee willen spelen, kunnen tot 1 juli een
mail sturen naar info@mijnmaskeraf.com.
Stichting Mijn Masker Af geeft
gastlessen op scholen om jongeren
te leren omgaan met verdriet of
verlies. Om te laten zien waarom
het helpt om daarover te praten,
komt er een online tv-serie waarvoor
acteurs worden gezocht.
Door Marcel van Lier
Elke dag lokaal nieuws!
Wil jij het laatste nieuws uit
jouw regio elke dag in je mailbox
ontvangen? Meld je dan aan
voor onze lokale nieuwsbrief op:
» delimburger.nl/nieuwsbrief
» Vervolg van de voorpagina.
„Ook moeten we tussentijds de veiligheid
blijven controleren. Want
veilig spelen gaat natuurlijk voor alles.
Het is ook een kwestie van gezond
verstand. Een rots van twee
meter hoog neerzetten mag niet,
maar op een tachtig centimeter
hoge kei klimmen is een prima uitdaging.
Vallen en opstaan hoort bij
opgroeien.”
Verlost van het strakke WAS-keurslijf
kan de werkgroep eindelijk aan
de slag. „We hebben de primeur. Het
Blakterbeekpark moet een voorbeeld
worden voor andere speelplekken
in Horst aan de Maas. Nu er
groen licht is, willen we ook snel
doorpakken met onze plannen.”
Tot hun verrassing ontdekten de leden
van de werkgroep vorige week
dat iemand hen al voor is geweest.
„Er stonden ineens paaltjes met afbeeldingen
van kabouters in het
bos. Geen idee wie ze heeft geplaatst.
Maar zo’n kabouterpad
past perfect in ons concept.”
Wie wil helpen bij de inrichting van het speelpark,
kan zich melden bij de Vrienden van
Groengroep en Knopenlopen Sevenum.