woensdag 07. 07. 2021 REGIO 5
De handtasjes van Ria Thissen
zijn duurzaam én onbetaalbaar
Nachts in bed komen de ideeën.” De
handgemaakte plastic tasjes noemt
ze gekscherend Maria Valentina.
Een naam die klinkt als een prestigieus
Italiaans modemerk. „Met een
tasje ben ik een kleine week bezig.
Eigenlijk zijn ze onbetaalbaar. Nee,
ik verkoop ze niet; ik geef ze weg. Als
ik er maar iemand een plezier mee
kan doen. Mijn schoondochter Leta
(zangeres en echtgenote van Sef,
red.) heeft het tasje altijd bij zich.
Dat doet me goed.
Geheim
Zal ik je eens iets vertellen? Ik was
eens bij een tamelijk chic diner en
droeg een zwart tasje met gouden
bies bij me. Een dame vond het zo
mooi dat ze vroeg of ik er niet een
voor haar kon maken. Maar ze
mocht het niet dragen van haar
man, omdat het van plastic was.
Voor zo’n klein tasje heb ik trouwens
tien grote draagtassen nodig.
Ze moeten wel nog gaaf en schoon
zijn. Wat mijn geheim is? De kunst is
om van de grote tassen een groot
lint te maken. Van Hennie Driessen
heb ik een foefje geleerd hoe ik er
lange repen van kan knippen. Hennie
is een paar jaar terug overleden.”
Ria is iemand die het leven
viert. Zo geniet ze van de levendigheid
van de Venlose binnenstad.
Daar woont ze in een ruim bemeten
appartement op de altijd drukke Parade,
die
letterlijk
aan haar voeten
ligt. Vijftien jaar geleden stierf haar
man Harry. „Ik heb niet zo’n behoefte
aan vakantie. Ik ben gewoon het
liefst op mezelf en wandel graag
door de stad. Wel ga ik geregeld
naar Maasmechelen. Daar woont
mijn partner. Dan gaat mijn handwerk
gewoon mee, hoor.”
Op tafel ligt een stapel ‘ordinaire’
supermarkttassen. Ze ogen weinig
exclusief. Voor Ria is het iedere keer
een verrassing hoe de kleine gehaakte
tasjes er uiteindelijk uit komen
te zien. Wat de beste en mooiste
draagtassen om mee te werken
zijn? Daar hoeft ze niet lang over na
te denken. „Dat zijn natuurlijk die
van Hela Thissen, het bedrijf dat ik
samen met mijn man heb opgericht
en nu eigendom is van mijn andere
zoon Hay.”
MIJN HOBBY
DOOR PIETER DUIJFF
Verdriet en ergernis over het overal
ronddolende zwerfafval inspireerden
Ria Thissen (81) om van de nood
een deugd te maken. Van afgedankte
plastic winkeltassen maakt de
Venlose kleine handtasjes. Haar
karbiesjes pronken nu trots onder
de arm van vriendinnen en familieleden.
Glunderend steekt ze een haakpen
en een schaartje in de lucht. „Dat is
mijn gereedschap, meer heb ik niet
nodig!”, lacht Ria Thissen, die herstellende
is van een tia enkele weken
geleden. „Ik heb nooit iets gehad,
slikte tot voor kort nog geen tabletje
en nu vier op een dag. Maar ik voel
me weer prima. Binnenkort krijg ik
cardiologische onderzoeken. Gelukkig
kan ik wel naar de première
van de opera Rusalka van Dvorák
waar mijn zoon Sef (de Venlose bariton
Sef Thissen, red.) de rol van
Watergeest speelt.”
Maria Valentina
Ria heeft naar eigen zeggen altijd al
creatieve ingevingen gehad. „Ik
weet van niets iets te maken. ’s
Ria Thissen verkoopt
haar zelf ontworpen
tasjes niet, maar geeft
ze weg. FOTO LÉ GIESEN
WAAT E WAER
FRITS NIES
Cuypershuis in zijn eigen Roermond
viel rond diezelfde tijd ook
ten prooi aan een postmodern
ingangsidee. De voordeur in de
monumentale boog aan de voorkant
ging op slot en aan de zijkant
kwam een hoge houten schuurdeur
waarachter je een hooizolder zou
vermoeden, maar wat de nieuwe
entree bleek. De bedenkers waren
niet zeker van hun zaak, daarom
lieten ze een oude passer van
Pierre Cuypers knalrood tot Roy
Lichtenstein proporties opblazen
om uit te schreeuwen: ‘Hallo, hier
aan deze kant moet je wezen!’
Welkom.
En dan nu Weert, met Museum W;
de ‘W’ van welkom. In een rijksmonument
dat als stadhuis zijn
ingang eeuwenlang vóór aan de
Markt had, tegenover de even
monumentale Martinuskerk. Kan
het nog mooier? Daar kiezen ze als
voorkant nu voor de achterkant; de
leveranciersingang. En om deze
blunder van formaat als de gouden
tand van een rapartiest te laten
blinken in het fietsenstallinggebit
van de kramakkelige binnenstad
hebben ze die hele achtervoorkant
bekleed met blingbling messingplaten.
Er circuleren al vergelijkingen
met een lokale afhaalchinees
(mag je dit nog zeggen?). Mooi of
lelijk? Wethouder Gabriëls kunnen
we het niet meer vragen, want die
is door Remkes gevorderd voor de
provincie. Rest nog de kwaliteitsvraag:
‘Sambal bij?’
COLUMN
Welkom
We mogen weer naar het museum.
Welkom. Maar waar is de ingang?
Beter nog, waar is de voorkant?
Architecten van de oude school,
dus uit de tijd van potlood, papier
en passer, waren daar helder in. De
voorkant is aan de straatzijde. Dus
ook de ingang. Dat is niet alleen
handig voor krantenbezorger, post
en pakketbode, maar ook voor
eventuele bezoekers. Toegegeven,
er komt weinig papieren post meer,
en tijdens een beetje virus helemaal
geen bezoeker. Maar toch.
Omdat een voorkant bedacht en
bedoeld is voor de ingang, oogt
deze doorgaans heel anders –
opener, gastvrijer
dan achterkant
of zijkant. Daar zijn voorbeelden
zat van. Let maar eens op, bijvoorbeeld
wanneer u gaat winkelen. U
zult zien dat ik een punt heb.
Bij musea kan dit punt heel anders
uitpakken. Vooral bij de moderne
versies van monumenten. Waar
dus geen potlood, papier en passer
meer aan te pas komt. Kijk maar
eens naar ons Rijksmuseum in
Amsterdam. Daar hebben ze in
2009 tijdens de grote metamorfose
gekozen voor een ingang aan de
onderkant. Dat kan dus ook nog.
Vanuit de fietstunnel een trap op
naar het midden van het gebouw.
Een ‘compromis met een breed
draagvlak’ na jaren van Randstedelijk
redekavelen. Bouwmeester
Pierre Cuypers had zich nog niet in
zijn graf omgedraaid of zijn eigen
REAGEREN?
f.nies@me.com
Wordt Tanja pokerkampioen?
De Roggelse strijdt samen met 177
landgenoten om de titel. Zij hebben
zich geplaatst voor de eindstrijd tijdens
diverse voorrondes, waaraan
door meer dan 40.000 pokerspelers
werd deelgenomen. „De online finale
start vrijdag 9 juli om 19.30 uur”,
vertelt organisator Mathijs Jonkers.
Iets na middernacht wordt er
gepauzeerd. Zaterdag 10 juli om
19.30 uur gaat de strijd verder. „De
nieuwe pokerkampioen van Nederland
zal naar verwachting even na
middernacht bekend zijn.”
De finale live volgen kan op onkpoker.nl/live.
ROGGEL
Tanja Guijt uit Roggel heeft zich geplaatst
voor de finale van het Open
Nederlands Kampioenschap Poker,
dat komend weekend vanwege corona
online plaatsvindt.
Op verkenning in de Peelvennen
camping met picknickmogelijkheden
en speelgelegenheid voor kinderen?
Dagcamping de Houtsberg
is daarnaast de ideale startplek om
de Peelvennen te ontdekken. Een
ander vertrekpunt is openluchtmuseum
Eynderhoof in NederweertEind,
dat de jubileumwandeling
mee aanbiedt en eveneens een
bezoek meer dan waard is.
Bij de aanleg van het kanaal WessemNederweert
is een aantal vennen
onder het zand verdwenen.
Door natuurherstel in de afgelopen
decennia keerden sommige terug,
zoals de Kwegt. Sarsven en De Banen
kregen een paar flinke opknapbeurten.
Planten van weleer keerden
terug; de massaal bloeiende
kruipende moerasweegbree met
haar roze bloempjes is daar een
zichtbaar resultaat van. Om maar
te zwijgen van de vele eenden, ganzen,
ooievaars en reigers die er een
plek hebben gevonden. Sommige
soorten zijn uitermate zeldzaam,
maar de grote zilverreiger is bijna
altijd wel aanwezig
Nu is het vooral wandelend genieten,
maar in de Oude Steentijd, pakweg
13.000 jaar geleden, waren jagersverzamelaars
hier op zoek
naar wild, vis en vruchten. Tijdens
een wandeling sta je zomaar ineens
oog in oog met een reuzenhert!
Alles over de 80 natuurgebieden en
22 erfgoedlocaties van Het Limburgs
Landschap is te lezen in het
416 pagina dikke boek ‘Uit en thuis
bij Het Limburgs Landschap’, dat
nieuwe donateurs als welkomstcadeau
ontvangen.
Meer info op www.limburgslandschap.
nl.
Limburgs Landschap bestaat
90 jaar en heeft ter gelegenheid
van dit jubileum twaalf wandel
en
fietsroutes samengesteld. Elke
maand verschijnt een nieuwe
route door één van de 80 gebieden
die de stichting in beheer
heeft. In deze aflevering nemen
het Limburgs Landschap en VIA u
mee naar de Peelvennen.
Tussen NederweertEind
en Weert
liggen de Peelvennen, een langgerekt
vennengebied met De Banen,
Sarsven, Kwegt, Schoorkuilen en
Roeventerpeel. Unieke venflora en
topnatuur voor libellen, water
en
moerasvogels. Met haar Natura
2000 status behoort de Peelvennen
tot de spreekwoordelijke krenten
uit de pap van de Europese natuurgebieden.
Waar vind je nog een gratis dagHet
De grote zilverreiger is nooit ver weg. FOTO PATRICK PALMEN