Woensdag 13. 07. 2022 SPORT 7
Bijna dagelijks is Cor Frissen (67) als
vrijwilliger in de weer. Bij de
voetbalclub, als chauffeur van de
Arriva-buurtbus, als barman op
evenementen én al ruim 25 jaar als
drijvende kracht van HV MIC uit
Meerssen.
De Vrijwilliger
Cor Frissen is vrijwilliger
in hart en nieren
Door Tim van Sintfiet dingen. Zo ontving hij, voorgedragen
Bij de handbalvereniging is hij
meerdere dagen per week te
vinden. „Als ik thuiszit dan
komen de muren op me af”, lacht
de Geullenaar. „Dus ik help graag
op de club. Als ex-kastelein ben ik
het gewend om onder de mensen
te zijn en bij MIC is het altijd
gezellig.” Bij de vereniging is hij
onder meer activiteitencoördinator,
wedstrijdspreker, regelt hij de
planning van wedstrijden en is hij
verantwoordelijk voor het
onderhoud van kleding en
materiaal. Een flinke waslijst, zo
geeft Frissen toe. Maar hij geniet
er dagelijks van. „Alles in de
sport- en horecawereld trekt mij
aan, dus voor mij zijn dit leuke
bezigheden. Daardoor voelt het
zeker niet als last.”
Lintje
Voor zijn vrijwilligerswerk kreeg
Frissen al meerdere onderschei-
door MIC, in 2019 een
koninklijk lintje en werd daarmee
onderscheiden als Lid in de Orde
van Oranje Nassau.
De club draagt hem op handen.
Mede door zijn inspanningen kan
de contributie voor leden laag
blijven. Die toewijding van de
volontair valt ook steeds vaker bij
andere mensen en verenigingen
op. „Soms krijg ik telefoontjes
van wildvreemden met de vraag
of ik bij kan springen. En hoe
graag ik ook help, ik kan helaas
ook niet overal bij zijn.”
Hij is dan ook verheugd dat de
jeugd op staat bij de handbalclub.
Zij staan voor de drijvende
kracht klaar als hij weer eens op
zoek is naar helpende handen
voor een activiteit.
„Daar ben ik heel blij mee, want
samen staan we sterker, maar ik
zal zeker niet stoppen. Zolang
mijn gezondheid het toelaat, blijf
ik actief.”
Clubman Patrick van Holten
stopt na dertig jaar bij RVU
Op zijn vierde begon Patrick van
Holten (34) met voetballen bij RVU.
Dit seizoen nam hij na dertig jaar
afscheid van de club die hij zijn
hele carrière trouw bleef. Afgelopen
Tijdens een speciaal voor hem georganiseerde
afscheidswedstrijd met
de RVU Allstars nam hij nog één
keer zijn positie in als middenvelder.
Het werd een duel om nooit te vergeten.
Al had hij in gedachte zijn
laatste wedstrijd al gespeeld.
„Daarmee bedoel ik de laatste competitiewedstrijd
van het seizoen, hè.
Het duel in de nacompetitie vergeten
we maar even snel”, lacht de
voetballer uit Bunde (in de strijd
voor een plek in de eerste klasse verloor
tweedeklasser RVU met 2-5
van Oirschot, red.).
RVU werd hem met de paplepel ingegoten.
„Mijn hele familie zit bij de
club en mijn vader voetbalde vroeger
in het derde. Daar ging ik als kleine
jongen altijd trouw naar kijken. ‘s
Middags volgde dan de wedstrijd
van het eerste.” Zelf speelde de middenvelder
zeventien jaar in dat eerste
team van de voetbalvereniging.
„Maar tijdens de coronapandemie
ging ik inzien hoeveel vrije tijd je eigenlijk
had zonder voetbal. Ik was
opeens veel meer met mijn gezin samen.”
Die ontdekking deed Van Holten
besluiten dat het genoeg is geweest.
Toch kijkt hij nog steeds met
veel plezier terug op zijn carrière.
Vooral de promotiewedstrijd naar
de eerste klasse brengt mooie herinneringen
naar boven. „In de rust
stonden we met tien man én 0-1 achter.
Na rust keerden we het helemaal
om en met de carnavalswagen zijn
we teruggegaan naar het dorp.” Volgend
seizoen gaat de oud-aanvoerder
de zondagen met zijn gezin doorbrengen.
„En padellen met vrienden
staat ook op de planning.” Toch zal
hij ‘zijn’ RVU niet helemaal gedag
zeggen. Eén training in de week blijft
hij meedoen. „En misschien ga ik de
wedstrijden missen. Dan ga ik wellicht
toch weer voetballen. We gaan
het zien.”
zondag stond hij voor de
laatste keer op het veld in Rothem.
Door Tim van Sintfiet
Patrick van Holten wordt bij RVU op de schouders gedragen.
Foto Karel Curvers
Afscheid