Woensdag 20. 07. 2022 SPORT 7
Johnny Burhenne vindt het na 25 jaar
prestatief voetbal mooi geweest
Johnny Burhenne (41) was een
gevreesde spits, even voor Victoria,
maar vooral voor de fusieclub SVC
2000 met tussendoor nog een
kort, zeer succesvol uitstapje naar
Leeuwen. Hij scoorde elk seizoen
aan de lopende band.
Door Tjeu Stemkens
Hij was altijd snel op de eerste meters,
een meester in de kapbeweging
en gevreesd om zijn keiharde
schoten. Kortom, geliefd in de spits
bij zijn eigen club, gevreesd bij de tegenstander.
Hij vindt het na zijn zilveren
jubileum wel welletjes.
Op zestienjarige leeftijd mocht hij al
zijn debuut maken bij de toenmalige
vierdeklasser SV Victoria uit Maasniel.
,,Ik was een echte voetbalfanaat.
Ik had ’s zondags altijd mijn
voetbalplunje bij me toen ik nog in
de jeugd voetbalde. Misschien was
er bij het eerste of tweede een mannetje
tekort en kon ik meedoen. Dat
mis ik wel bij de huidige jeugd. Dat
fanatisme. Ik begrijp het wel. Wij
hadden vroeger vooral alleen voetbal.
Nu hebben ze zo veel keuzemogelijkheden.”
In 2000 kwam de fusie tot SVC
2000. Daar zou hij zijn eerste voetbalsuccessen
meemaken. ,,Na de
degradatie uit de tweede klasse
kwamen we weer terug via de nacompetitie.
Een ongelooflijke periode.
Johnny Burhenne in actie voor SVC 2000. Archieffoto stefan koopmans
In die tijd overleed onze trainer
Ben Bergs. Als in trance hebben we
onze wedstrijden gespeeld. We wisten
dat we zouden winnen, voor
hem. Een tweede topfase was de
promotie naar de eerste klasse. Ook
weer via de nacompetitie. We hadden
al die jaren een goed voetballende,
aanvallende ploeg. Ideaal voor
een afmaker.”
Met het behalen van die eerste klasse
kwam ook het verval. Hij stapte
over naar Leeuwen. ,,Daar heb ik
drie leuke jaren gehad. We promoveerden,
weer via de nacompetitie
naar de derde klasse. Een unicum
voor de club.”
Hij keerde terug bij SVC en werd in
18/19 nog kampioen en weer derdeklasser.
,,Het was afgelopen seizoen
een moeizaam jaar. Ik vind het nu
het moment om te stoppen. Ik ga
ballen met mijn oude makkers bij de
veteranen van Leeuwen.”
Vanaf zijn elfde is Thei Venner (63)
lid van RKVB. Twee jaar geleden
vierde hij zijn gouden jubileum. Na
zijn actieve periode als voetballer
was hij actief als bestuurslid, leider
van het eerste en als trainer van het
tweede en het vrouwenteam.
de vrijwilliger
Thei Venner een halve eeuw
in de weer voor RKVB Baexem
Door Tjeu Stemkens die de handen uit de mouwen
Venner is met recht een kind van
de club uit Baexem. Op elfjarige
leeftijd werd hij lid van de club en
is er nooit meer weggeweest. „Ik
heb het geschopt tot het eerste
team. Een vervelende knieblessure
heeft me daarna parten
gespeeld. Ik kwam wel nog terug
in het eerste. We werden toen
kampioen en promoveerden naar
de vierde klasse. Maar ik heb
daarna vooral in het tweede
gespeeld, waarmee we ook nog
kampioen werden.”
Na zijn actieve periode werd hij
trainer en coach van dat tweede
team. Op zijn zesendertigste
kwam hij in het bestuur en bleef
daarin actief tot vorig jaar, negen
perioden van drie jaar. ,,Als je
daarin zit, pak je vaak steeds
meer zaken op. Er valt in een club
veel te regelen en vaak met, zeker
in deze tijd, steeds minder
mensen. Er zijn wel vrijwilligers,
willen steken, maar die willen
zich niet binden.”
Tijdens zijn bestuursperiode was
hij ook lange tijd leider en
grensrechter van het eerste
team. Hij beleefde de gouden
tijden van de club tot in de
tweede klasse mee. Maar hij zette
zich ook in voor het vrouwenvoetbal.
,,Ik heb tien jaar samen met
Pierre Verkoelen en Mariet
Slabbers de dames getraind en
begeleid. Een fijne tijd.”
Afgelopen jaar is hij gestopt als
bestuurslid. ,,In de laatste jaren
kreeg je als bestuurslid steeds
meer op je bordje. Dat heb ik
altijd met veel plezier gedaan.
Maar nu is het toch tijd voor
nieuw bloed. Roel Dekkers heeft
al een aantal taken van mij
overgenomen. Maar, en dat is het
probleem bij veel clubs, het is
lastig om mensen voor een
termijn van in ieder geval drie
jaar te binden.”
afscheid