woensdag 28. 07. 2021 REGIO 11
STEYL
Kaetelgerich met
Cielke en Baer
Na verschillende kwante avonturen
te hebben beleefd in Venlo, gaan
Cielke en Baer ditmaal vastelaovend
vieren bij de Steyler Duuvels.
Aanleiding is de organisatie van het
eerste Kaetelgerich voor kinderen
door carnavalsvereniging De Kaetelaers
stichting Societas 66. Het Kaetelgerich,
dat zijn oorsprong vindt in
1883, is een ludiek volkstribunaal
waarbij de schuldigen worden veroordeeld
wordt voor het eerst een jeugdversie
opgevoerd op carnavalsdinsdag.
Societas 66 gaat het kinderboekje
Kaetelgerich mit Cielke en Baer uitgeven.
Ook deze vijfde uitgave is een
coproductie van schrijfster Renée
Vercoulen en tekenaar/illustrator
Leon Peeters uit Venlo. Een deel van
de opbrengst komt ten goede aan
het Kinder Kaetelgerich.
Het boekje kost 9,95 euro en zal medio oktober
verschijnen. Intekenen is mogelijk via
erikgoossens@home.nl.
VENLO
en de onlangs opgerichte
tot de Kaetel. In 2022
VenloFietst: hoop
na twee afgelastingen
Driemaal is scheepsrecht voor VenloFietst.
Na twee afgelastingen kan
het fietsevenement volgende
maand eindelijk doorgang vinden.
De organisatie houdt wel een slag
om de arm met het oog op de steeds
veranderende coronamaatregelen.
VenloFietst vindt op 21 en 22 augustus
plaats aan de haven en de Werf
in Venlo.
Het aantal bezoekers is beperkt en
zitten verplicht. Voor de fietsers
zijn plaatsen gereserveerd. Beide
dagen is er live muziek. Het duo
Christel & Quinn zingt op zondag
het speciaal voor VenloFietst geschreven
lied Venlo Verbindt.
Verder kunnen er afgedankte kinderfietsen
worden ingeleverd, die
de ANWB opknapt voor financieel
minder draagkrachtige gezinnen.
Aanmelden kan via www.venlofietst.nl.
joodse Mariagrot in Reuver
minder. Door de eigenhandige bouw
van een Mariagrot met stenen en
sintels van de Reuverse greswarenfabriek
Teeuwen, hebben de vluchtelingen
hun dankbaarheid jegens
de kloosterzusters willen tonen.
Hoewel beslist ook verveling een rol
heeft gespeeld, want de vluchtelingen
mochten geen enkel contact onderhouden
met de buitenwereld.
Slechts één keer per week was het
toegestaan om, onder politiebegeleiding,
een wandeling door Reuver
te maken.
Maar ondanks de goede opvang van
de zusters wilden de meeste vluchtelingen
Reuver zo snel mogelijk
weer verlaten. Ze schrokken zich
namelijk wezenloos toen duidelijk
werd dat hun opvangplek amper
twee kilometer van de Duitse grens
was gelegen. De puike verzorging
woog toch niet op tegen de nabijheid
van de Hitlertirannie. Om hun verzoek
tot overplaatsing extra kracht
bij te zetten lieten enkelen hun
baard staan en brak er zelfs een heuse
staking uit. Bij het toenemen van
de oorlogsdreiging in augustus 1939
werden de vluchtelingen uiteindelijk
naar de andere kant van Nederland
overgebracht naar een als opvangcentrum
ingericht slachthuis
in Hoek van Holland en later naar
een door de Nederlandse regering
speciaal voor de joodse opvang gebouwd
barakkenkamp op de Drentse
heide. De naam van deze laatste
opvanglocatie heeft in Nederland
een onheilspellende klank gekregen:
Westerbork. In de loop van 1942
turnde de Duitse bezetter dit kamp
om tot een Judendurchgangslager
naar de vernietigingskampen in het
oosten. De ‘Kristalljoden’ kwamen
dus opnieuw in de handen van hun
nazibeulen. Dit keer was vluchten
niet meer mogelijk.
Van de 130 Reuverse joden heeft
slechts een handvol de Shoah overleefd.
Werner Bloch, één van de
overlevenden, heeft op 5 mei 1990 bij
de grot een bronzen plaat met inscriptie
onthuld. Vooral de zinsnede:
‘...voor de opvang en getoonde
liefde in een hopeloze tijd...’ maakt
duidelijk wat een vluchteling eigenlijk
doormaakt en waaraan hij behoefte
heeft.
pen was het Heilig Hartklooster in
Reuver. In december 1938 werden
130 joodse mannen door het Amsterdamse
vluchtelingencomité
naar dit klooster annex opvangkamp
gestuurd. Ze werden door de
zusters Dominicanessen van Reuver
uitstekend verzorgd. De vluchtelingen
begrepen wel dat ze een lot
uit de loterij hadden getrokken,
want de behandeling in de andere
opvangkampen was beduidend
VAN NUL TOT NU
DOOR LEON MOONEN
In een hoek van de tuin van
kloosterverzorgingshuis
Oppe
Ruiver aan de Karel Doormanlaan
in Reuver ligt een bijzondere
Mariagrot. Nu stralen plekken van
devotie bijna altijd een aangename
rust uit, maar deze grot heeft ook
een markante geschiedenis.
De Mariagrot met de knielende Bernadette
van Lourdes is namelijk niet
gemaakt door kloosterzusters maar
door joden. Om precies te zijn Duitse
joden, die na de Kristallnacht van
november 1938 naar Nederland waren
gevlucht en in het Heilig Hartklooster
van de zusters Dominicanessen
in Reuver, destijds tevens
een opvangkamp voor illegale
vluchtelingen, tijdelijk werden gehuisvest.
Tijdens de eerste Hitlerjaren
werden de joden in Duitsland
vooral ‘juridisch getreiterd’ met geboden
en verboden. Met de door
propagandaminister Joseph Goebbels
georkestreerde Kristallnacht,
de eerste grote geweldsexplosie tegen
het joodse bevolkingsgedeelte
waarin meer dan duizenden joodse
winkels werden vernield en honderden
synagogen in brand werden gestoken
en zo genoemd vanwege de
vele glasscherven op straat, bereikte
het antisemitisme van de nazi’s al
voor de oorlog een triest dieptepunt.
Het was een sein voor veel joden om
Duitsland te verlaten. De Nederlandse
regering was niet genereus
met de opvang. Slechts mondjesmaat
werden joodse vluchtelingen
legaal toegelaten. Illegalen die in de
grensstreek werden opgepakt werden
rücksichtslos weer de grens
overgejaagd. Voor een illegale vluchteling
was het zaak om de joodse organisaties
in vooral de grote steden
in de Randstad te bereiken, want
dan had men een kans niet onmiddellijk
teruggestuurd te worden en
een asielaanvraag te doen. Overigens
wilden de meeste joodse vluchtelingen
in Nederland emigreren
naar Engeland en vooral Amerika.
Van deze illegale vluchtelingen
mochten vrouwen en kinderen
meestal bij familie of andere joodse
gezinnen opgevangen worden. De
mannen werden ondergebracht in
gesloten kampen, in feite strafinrichtingen.
Eén van die opvangkamDe
Mariagrot door gevluchte joden voor de oorlog gemaakt. Beneden:
plaquette uit 1990 met de tekst: „Dank aan de zusters Dominicanessen
voor de opvang en getoonde liefde in een hopeloze tijd. De
Duitsjoodse
vluchtelingen 19391989”.
FOTO'S CLIOTRAVEL
BAARLO
Jeugdjournaal
maakt reportage
van opruimactie
Het NOS Jeugdjournaal wil zaterdag
opnames maken van het opruimen
van zwerfafval langs de Maas
in Baarlo. Voorwaarde is wel dat de
jeugd massaal de handen uit de
mouwen steekt.
Ouders kunnen kinderen vanaf negen
jaar tot vandaag aanmelden bij
het dorpsoverleg. Ze mogen ook zelf
meehelpen als begeleider.
Kun je wat meer over hem vertellen?
„Captain Hook is gelukkig wel van
mensen blijven houden, en vindt
het fijn om aandacht te krijgen. Hij
is heel sociaal in de omgang en niet
snel ergens van onder de indruk.
Jammer alleen dat zijn oog om onbekende
reden zo erg beschadigd
was, dat we niet anders konden dan
het te laten weghalen.”
Waar zou Captain Hook zich goed
op zijn gemak voelen?
„Het zou fijn zijn als hij bij een baasje
zou komen dat van zijn handicap
net zo weinig een probleem maakt
als hij dat zelf doet. Iemand die
door zijn fijne karakter helemaal
vergeet dat hij maar één oog heeft.
De gezelligheid van mensen of andere
dieren om hem heen weet hij
wel te waarderen.”
DIER VAN DE WEEK
Ben je geïnteresseerd in dit dier? Neem dan vrijblijvend contact op met De Beestenboel
via tel. 0495563981,
email
asielweert@planet.nl of kijk op de Facebookpagina.
Dierenasiel De Beestenboel vangt
voor bijna heel MiddenLimburg
de
honden en katten op. Genoeg
aanbod dus voor Anne Vleeshouwers
om elke week voor één van
deze dieren extra aandacht te
vragen. Deze week is Captain Hook
aan de beurt, een gecastreerde
kater van ongeveer 3 jaar.
Hoe is Captain Hook in het asiel
terechtgekomen?
„Sommige dieren hebben de pech
om niet meteen in een gouden
mandje te belanden. Dit komt vaak
voor wanneer een dier wordt aangeschaft
zonder dat er vooraf goed
over wordt nagedacht. Soms is het
dan toch teveel gevraagd om de verantwoordelijkheid
over een dier te
dragen. Daarom is Captain Hook bij
ons ondergebracht en op zoek naar
een nieuw thuis.”