Woensdag 03. 08. 2022 3
Wullem
Column
venray
Sprookjesboeken voor
kinderen uit Oekraïne
‘S OCHTENDS
BEZORGEN
‘S MIDDAGS
LEKKER
FESTIVALLETJE!
POV
overloon
Tovenaar van Oz in
openluchttheater
Word krantenbezorger in America!
Meld je aan op
bezorgdekrant.nl/zomer
*informeer naar de voorwaarden.
TIJDELIJK€ 1000,-
startbonus!*
Basisschool De Krokodaris in Venray
heeft zeven boeken met sprookjes
in de Nederlandse en Oekraïense
taal gekregen van de bibliotheek.
Middels crowdfunding heeft Uitgeverij
de Inktvis in totaal 5000 exemplaren
van dit tweetalige theaterleesboek
laten maken. Het boekje,
getiteld Samen sprookjes lezen, is via
bibliotheken verspreid onder scholen
en opvanglocaties in heel Nederland.
Twee weken geleden ontving de
school ook al een aantal Oekraïense
jeugdboeken via NBD Biblion.
De Tovenaar van Oz staat woensdag
10 augustus op de planken van het
openluchttheater in Overloon.
De bekende voorstelling, gebaseerd
op het gelijknamige Amerikaanse
kinderboek, wordt gespeeld door
Theatergroep Mariahout in een
versie die speciaal voor dit toneelgezelschap
is geschreven. Het is een
familievoorstelling met zang, dans
en fraaie kostuums.
Het openluchttheater ligt in het park van het
Oorlogsmuseum. De voorstelling begint om
14.30 uur, de entree bedraagt 7,50 euro.
REGIO
DOOR WIM MOORMAN
Pelgrimeren, gebeurt dat nog? Ja,
met z’n allen in de wandelfile naar
Santiago de Compostella. Maar
ook in onze eigen achtertuin? Kan
het me nauwelijks voorstellen.
Deze heiden is zelf ook geen groot
pelgrimeur, zelfs rundumhause
niet. Tijd daar eens verandering in
te brengen.
De gemeenten Horst aan de Maas
en Venray tellen volgens de
gezaghebbende, vierdelige publicatie
Bedevaartplaatsen in Nederland
samen zeventien bedevaartplaatsen,
al dan niet in onbruik geraakt.
Negen in Horst aan de Maas, acht
in Venray.
Ik besluit ze allemaal aan te doen
tijdens een rondwandeling. En
vervolgens verslag te doen van
mijn pelgrimage. Als ik dat
tenminste zo mag noemen. Van
Dale noemt een pelgrimage of
bedevaart namelijk een ‘reis naar
een heilige plaats, al biddend om
daar te bidden’. En ik reis weliswaar
naar een heilige plaats, maar
zeker niet al biddend en al evenmin
om er te gaan bidden. Maar
goed, mag ik misschien zelf
bepalen of ik het een pelgrimage
noem?
Mijn startpunt is de Risseltkapel
in Horst. Halteplaats voor de
processie naar Tienray. Bestaat
die nog? Maria wordt er vereerd.
Op een banderol op de deur:
‘Maria, hoop der hopelozen bid voor
ons.’ Op voorwaarde dan toch dat
de hopelozen eerst tot Maria
bidden, neem ik aan? Bedevaartplaatsen
in Nederland: ‘Na een
gebedsverhoring in 1922 werd de
kapel ook bezocht door lijders aan
gewrichtspijnen.’
Binnen enkele bankjes, een
offerblok met een deugdelijk slot,
een ingelijste gebedstekst, de
ingelijste mededeling ‘’s woensdags
en ’s zaterdags gesloten’ voorzien
van een palmtak, een beeld dat
achter de tralies nauwelijks te
herkennen valt. Een gekooide
Maria. Geen kaarsen om te
ontsteken ter ere van Haar. Of dat
niet de toorn zal opwekken van
Moeder maagd op wie wij bouwen?
Onwaarschijnlijk als je tevens een
Moeder van Barmhartigheid bent.
Hoe dan ook blijft het een idyllisch
plekje. Er zijn slechtere plekjes
denkbaar om een pelgrimage te
beginnen.
Noordwaarts gaat het, richting
Castenray. Na tweehonderd meter
sta ik alweer stil. Bij een opschrift
op de brug onder de A73. ‘Hi people
of the word.’ Een even subtiele als
waarderende als sympathieke
groet aan de pelgrims die zojuist
de Risseltkapel hebben bezocht?
Mwah, lijkt me net iets te veel eer.
Eerder een schrijffout, gezien de l
die achter de d van ‘word’ is
gekalkt. Gewoon een hippiegroet
dan aan de mensen van de wereld?
Ook mooi. Sowieso niet al te lang
bij stilstaan, anders haal ik Castenray
nooit voor het donker is.
Reageren?
redactievenray@delimburger.nl
Pelgrimage (1)
1974 werd de St. Janschool uit
Grubbenvorst scholenkampioen
van Nederland. Foto frank clevers
grubbenvorst
De zomer waarin een
schaakdorp werd geboren
Het is nu exact 50 jaar geleden, een
soort gouden jubileum dus: in de zomer
van 1972 werd de schaaktweekamp
Fischer-Spassky om de wereldtitel
gespeeld. Deze staat nog altijd
bekend als de ‘Match van de
Eeuw’. Het was een legendarische
partij. Vooral door Fischer, een genie,
maar ook excentriekeling en
querulant en onhandelbaar. Miljoenen
mensen in de hele wereld gingen
schaken. Ook wij in Grubbenvorst
werden besmet met het ‘virus’.
Broer Henk (20), Wim van der
Sanden (17), Peter Peeters (14) en ik
(16) schaakten dat de stukken eraf
vlogen.
Op een gegeven moment rees het
idee om een vereniging op te richten.
Een oproepje in het dorpsblad
leidde snel tot resultaat. Binnen de
kortste keren hadden we een club:
De Witte Dame. Al snel werd Grubbenvorst
beroemd als schaakdorp,
nou ja in ieder geval binnen het
schaakwereldje...
In 1974 werden we met de St. Janschool
kampioen van Nederland bij
de lagere scholen en in 1975 met de
Reuveltschool. Beide malen stonden
de harmonie en de burgemeester
bij clublokaal De Vonkel (nu Beej
Toën) klaar voor een grootse ontvangst.
Dit is hierna slechts tweemaal
door een Limburgs team herhaald.
We organiseerden jeugdtoernooien
met in de topjaren 240 deelnemers.
Timo Elbers werd vijf keer jeugdkampioen
van Limburg. Mark
Theelen scoorde op zijn top in de
bondscompetitie 21 punten uit 23
partijen, zowaar Fischerachtig! Ook
was Mark onze ‘koning van de simultaans’:
drie keer won hij van een
simultaanmeester, drie keer remise.
Timo won in een simultaan zelfs
in 14 zetten van grootmeester Timman.
Vooral de jaren 70 waren gouden
jaren voor De Witte Dame.
Herm Clevis was een coryfee. Hij
werd negen keer clubkampioen. De
vereniging heeft bijna 40 jaar bestaan.
Waarom zoveel inzet voor het schaken?
De eerste voorzitter Hay Elbers
schreef het ooit in een programmaboekje:
Door de jeugd rust,
concentratie, denkvermogen, zelfdiscipline,
beslissingen nemen etc. etc.
aan te leren c.q. bij te brengen, kunnen
wij ze iets voor hun latere leven meegeven.
En: Men kan schaken tot men versleten
is.
In de loop der jaren zijn zo’n 300
mensen uit heel Noord-Limburg lid
geweest. Pai Bos schaakte nog tot
kort voor zijn dood op 98-jarige leeftijd.
Tientallen oud-leden schaken
nog altijd, thuis, online of bij een
club. We zijn nog steeds onder de bekoring
van schaakgodin Caïssa.
Op 10 september is er een reünie
voor oud-leden van De Witte Dame
bij café Beej Toën, met onder meer
een simultaan, een lezing over
Fischer
Spassky en de uitreiking
van de Gouden Bondsspeld aan
Herm Clevis vanwege zijn 50-jarig
bondslidmaatschap.
Het is deze zomer een halve eeuw
geleden dat de schaaksport
wereldwijd een enorme boost
kreeg door de epische tweekamp
tussen Fischer en Spassky. In
Grubbenvorst richtten enkele
jongeren een schaakclub op. Een
van hen, Frank Clevers, haalt
herinneringen op.
Door frank clevers
america
Geblinddoekt in een bootje: Ode
aan het Water van de Heere Peel
De ode bestaat uit drie onderdelen:
een film, een beeksafari en drijfsessies.
Sanne Aben, Peter Bults en
Wim Moorman hebben een ‘ligfilm’
gemaakt, getiteld Zenit, die bezoekers
liggend kunnen bekijken in een
zwart tentje bij het ven dat het
dichtst bij horecagelegenheid Aan
De Drift is gelegen. Ze worden een
kwartier lang gratis meegevoerd op
de golfjes van de Aanvoerleiding
Meteriks Veld.
Deze ruilverkavelingsbeek speelt
ook de hoofdrol in de beeksafari,
waarin ecoloog Wim Heijligers
deelnemers laat zien, horen en voelen
dat het water van het beekje nog
altijd barst van het leven. De beek
safari begint om 14.00 uur bij het
zwarte tentje. Deelname is gratis,
aanmelden niet nodig.
Tenslotte bestaat op het ven dat het
verst van Aan de Drift is verwijderd
tussen 11.00 en 16.00 uur de mogelijkheid
om geblinddoekt te dobberen
op een van de drijfbootjes. Wie
wat afwisseling wil tijdens deze
rustgevende ervaring, mag de
blinddoek afdoen en aanleggen bij
het Drriffteiland van kunstenaar
Harm Rutten.
Ode aan het Water maakt deel uit van
het programma van Drrifft, de
kunstmanifestatie in de Heere Peel
met werk van leden van de Horster
kunstenaarsvereniging Zeen.
De Heere Peel in America telt drie
vennen die steeds droger komen te
staan. Om hiervoor aandacht te
vragen, wordt zaterdag 6 augustus
een Ode aan het Water gebracht.