Woensdag 03. 08. 2022 SPORT 7
Aanvoerder Linssen ziet DFO’20 ‘aan
bovenkant middenmoot’ eindigen
Met een paar versterkingen begint
DFO’20 aan de nieuwe voetbaljaargang.
Eigenlijk was DFO’20 ingedeeld in
de vierde klasse E, bij veelal Brabantse
ploegen. Maar toen bekend
werd dat er in 4D een plekje vrijkwam,
was het team uit Kelpen-
Oler, Grathem, Hunsel en Ell er als
de kippen bij. En dus speelt de equipe
van trainer Rachid Karidi ook de
komende maanden meer wedstrijden
in de buurt tegen clubs als KSV
Horn, SV Heythuysen en RKVB.
„Dat zijn wedstrijden die meer bij
ons leven”, weet Twan Linssen.
„Ook bij het publiek. Dus ik ben er
eigenlijk wel blij mee. Maar we zullen
even goed ons best moeten doen,
of dat nou links- of rechtsom is.”
Linssen, vorig jaar benoemd tot
aanvoerder, ziet dat de selectie voor
het nieuwe seizoen een klein beetje
uitgebreid wordt. Oud-RKESV’er
Niels Geeraths komt over van Brevendia,
doelman Justin van Heugten
verruilt RKVB voor de fusieploeg
en ook keeper Bas Derksen
(MMC Weert) komt de vierdeklasser
versterken. „Je weet natuurlijk
niet hoe de nieuwe aanwinsten uit
gaan pakken. Ik denk dat wij er sterker
van worden, en het is ook goed
voor de concurrentie binnen het
team.”
Linssen kwam drie jaar geleden
over van FC Maasgouw, maar begon
– volgens zijn eigen woorden – op het
moment dat hij kon traplopen als
voetballer bij RKHVC in Hunsel.
„Het kriebelde om terug te gaan
naar het team met jongens waar ik
wekelijks mee om ga.” Met oefenduels
tegen MMC Weert en SV Panningen
in het verschiet, kan DFO’20
zich richten op het derde seizoen als
fusieclub. „Pittige tegenstanders,
dat wel. Vorig seizoen hadden we,
met alle respect, op papier mindere
tegenstanders. Toen zijn we makkelijk
de competitie ingerold en kregen
we meteen het deksel op onze
neus. Onze trainer wilde dat deze
keer koste wat het kost voorkomen.”
Na een achtste plaats in het
afgelopen seizoen, wil de ploeg nu
graag hogere ogen gooien. „We
willen graag voortborduren op een
fijn seizoen.”
Door Tim Cox
DFO’20-aanvoerder Twan Linssen. Foto Privé
Na dertig jaar houdt Bert Peeters
(62) het voor gezien als
scheidsrechter bij Eindse Boys. Drie
decennia stond de in Maasniel
wonende arbiter elk weekend met
een fluit in zijn mond. „Ik ben nooit
met tegenzin gaan fluiten.”
DE VRIJWILLIGER
Arbiter Peeters legt na dertig
seizoenen zijn fluit aan de kant
Door Tim Cox Peeters senior zijn vinger op. Hij
‘Eine mins met hert veur oos clubje.’
Het is zomaar een reactie onder
de Facebookpost van voetbalclub
Eindse Boys waarin het afscheid
van Bert Peeters als scheidsrechter
wordt aangekondigd. In zijn
beginjaren was Peeters actief als
arbiter bij de jeugdelftallen, in de
laatste twintig jaar floot hij
wedstrijden van de mannen- en
vrouwenseniorenteams (vanaf
het tweede). „Nooit klachten
gekregen. De jongens en meiden
lekker laten voetballen was voor
mij het belangrijkste. Ik heb het
altijd met plezier gedaan.”
Peeters werd in Thorn geboren,
verhuisde in de jaren tachtig naar
Nederweert-Eind en woont
inmiddels alweer enkele jaren in
Maasniel. Toen zijn zoon Rob
ging voetballen bij Eindse Boys,
werd vader Bert leider van het
F-team. Toen dat team nog een
scheidsrechter zocht, stak
vond het zo leuk, dat hij zijn fluit
nu pas, dertig jaar na dato, aan de
kant legt. „Je moet op het hoogtepunt
stoppen, hè. Ik heb nooit
problemen gehad in een wedstrijd.
Sommige scheidsrechters
willen er als een politieman
bijlopen, dat heb ik nooit gewild.
Ik woon in Neel, dus mij maakte
het niet uit wie er won.”
Na zijn laatste wedstrijd als
scheidsrechter bij het vrouwenteam
van Eindse Boys, werd
Peeters stiekem in het zonnetje
gezet. „Ik kreeg van hen een
kaart en een bos bloemen van de
voorzitter. Het was erg emotioneel.
Mijn vrouw zei: ‘Waarom
heb je me niets gezegd?’ Maar ik
wist helemaal nergens van…”
Peeters heeft zijn fluit dan wel
aan de kant gelegd, gelukkig heeft
hij zijn liefde voor muziek nog.
„Lekker met Blaoskracht 11, het
muziekgezelschap uit d’Indj,
Bömische muziek maken.”
DE VOORUITBLIK