Woensdag 17. 08. 2022 3
Wullem
Column
siebengewald
Koningsvogelschieten
op kermisterrein
‘S OCHTENDS
BEZORGEN
‘S MIDDAGS
LEKKER
FESTIVALLETJE!
POV
‘We hebben tien jaar
voor dit feest gespaard’
Word krantenbezorger in Gennep!
Meld je aan op
bezorgdekrant.nl/zomer
*informeer naar de voorwaarden.
TIJDELIJK€ 1000,-
startbonus!*
Eén van de hoogtepunten van de
kermis in Siebengewald is het koningsvogelschieten.
Niet alleen strijden de leden van
schutterij Ons Genoegen zondag
onderling om het koningschap, er
wordt ook een burgerkoning gekroond.
Deze schietwedstrijd start
om 14.00 uur op het kermisterrein,
waar een schietboom wordt geplaatst.
Deelnemers kunnen zich
hier tot 15.15 uur inschrijven bij de
schietboom, de kosten bedragen 5
euro. Leden van de schutterij zijn
uitgesloten van deelname.
» Vervolg van de voorpagina.
De oud-mededirecteur van de gelijknamige
meubelzaak in Horst kijkt
voldaan achterom. „Wat mij telkens
weer raakt is hoe dankbaar mensen
zijn voor wat we doen. Ze vinden het
zo fijn om samen te zijn, het is echt
één grote familie.” Voor het tot tweemaal
toe uitgestelde jubileumfeest is
tien jaar gespaard. Dat schept verwachtingen,
met zoveel leden. Maar
Herraets wil niets over het programma
verklappen. „De Mèrthal is bomvol
en er komt veel moois op de bühne.
Dus gezellig wordt het sowieso.”
REGIO
DOOR WIM MOORMAN
Aflevering 3 van een pelgrimage in
de vorm van een rondwandeling
langs zeventien (voormalige)
bedevaartlocaties in de gemeenten
Horst aan de Maas en Venray.
Wat ik ook op het buitengebied
tussen Castenray en Oirlo tegen
mag hebben, de wegdekdroedels
zijn er onovertroffen. De barstjesin
het-wegdek-wegwerkers hebben
hier de gelegenheid te baat
genomen hun lusten helemaal bot
te vieren. Grilliger patronen dan
hier vind je nergens.
Het bedevaartaspect van Oirlo kan
na dit hoogtepunt alleen maar
tegenvallen. Dat doet het ook: de
kerk, waar Machutus wordt
vereerd en die een botsplinter van
de heilige herbergt, is dicht.
Na het trotseren van de steenwoestijnen
rondom de Oirlose kerk
op weg naar Leunen. Onbegaanbare
berm, vers asfalt dat nog
plakkerig is, stank in verschillende
gedaanten, kaarsrechte wegen,
dorst, hitte. Wat heeft me in
godsnaam bezield deze pelgrimage
te ondernemen?
Een wei met drie koeien en een
paard. Het paard lijkt wel vermomd
als koe. Aanpasgedrag? Iets
verderop een groente- en fruitstalletje.
Inclusief bordje met opschrift
‘Jatten pikken we niet’. Zinloos. En
in het geval van toch niet zinloos:
kan de formulering niet wat
vriendelijker? Je zou er spontaan
van aan het jatten slaan. Dan
eindelijk Leunen, pelgrimagedoel
nummer vier. Bedevaartplaatsen in
Nederland: ‘In Leunen heeft korte
tijd een cultus bestaan van St.
Apollonia, patrones tegen de
tandpijn. Na de Tweede Wereldoorlog
is de cultus verdwenen.’ Toch
zouden zich in de aan Catharina
toegewijde parochiekerk nog een
Apolloniareliek en -beeld moeten
bevinden. Ook hier gesloten
kerkdeuren.
Knarsetandend verder, via de
buitenwijken van Venray naar
Oostrum. Mariabedevaartsoord
van enige naam en faam. ‘Er is
sprake van een ononderbroken
verering vanaf de middeleeuwen
tot heden’, aldus Bedevaartplaatsen
in Nederland. Helaas, helaas,
arriveer ik na sluitingstijd van de
Mariakapel. Het vierde opeenvolgende
bedevaartsoord dat me door
de vingers glipt.
Enkele honderden meters verderop
wordt mijn behoefte aan
religieus erfgoed alsnog ten volle
bevredigd. En wel in kruiswegpark
Trans Cedron. Pareltje zonder
weerga, nooit gezien, nota bene op
nauwelijks tien kilometer van huis.
Hoe onbegrijpelijk. Hoogtepunt:
een grot met smalle, donkere
gangetjes. Hoogtepunt van de grot
met smalle, donkere gangetjes:
Christus in zijn graf. Sprookjesachtig
en tegelijkertijd ook licht
spooky. Ik ben weer verzoend met
mijn pelgrimage.
Reageren?
redactievenray@delimburger.nl
Pelgrimage (3)
Pim Bergs (Grubbenvorst), Jan Keijers (Velden), Karl Pellens (Straelen) en Claudia Kurfürst (Straelen) bij het
infobord bij het veer aan de Veldense oever. Foto lé giesen
velden/grubbenvorst
Van Maaslinie tot Westwall
In de vroege ochtend van 10 mei
1940 stak het Duitse leger vanuit
Straelen de grens bij Schandelo
over. Velden werd ingenomen en
vlot daarna was Grubbenvorst aan
de beurt. De drie dorpen beleefden
de Tweede Wereldoorlog heel verschillend.
Het duurde decennia
voordat doordrong wat er tijdens de
bezetting bij de buren was gebeurd.
Ter gelegenheid van 75 jaar bevrijding
in 2019/2020 is door de Historische
Kring Grubbenvorst-Lottum
en Stichting Veldense Volkscultuur
samen met het Stadtarchiv Straelen
en vrijwilligers van de Verein der
Freunde und Förderer des Stadtarchiv
Straelen e.V. het project Van
Maaslinie tot Westwall opgezet. De
Westwall was een verdedigingslinie
die de Duitsers in de periode van
1940 tot 1945 hadden opgebouwd.
Een twaalftal informatieborden
vertelt wat er in die vijf jaar is gebeurd.
venray
Luisterroute door Odapark
Een luisterroute over bomen en
mensen. Die kan van 24 augustus
tot 23 oktober worden gelopen in
het Odapark in Venray.
‘Geworteld’ luidt de titel van de audioboswandeling
die door audiokunstenaar
Els Huver van de Kopsalon
is ontwikkeld. Deelnemers lopen
met koptelefoon op door het
Odapark en aangrenzend bosgebied
het Vlakwater, en luisteren onderweg
naar verhalen over de bomen
én persoonlijke verhalen van
mensen uit Venray.
Volgens Els Huver sluit het concept
Het grootste deel van de bevolking
werd aan het einde van de oorlog geëvacueerd.
Inwoners van Grubbenvorst
trokken naar Sevenum of nog
verder weg, de burgers van Straelen
werden naar het oosten van Duitsland
gedirigeerd, terwijl ruim 2000
Veldenaren in veewagons over het
spoor naar de drie noordelijke provincies
van het land werden vervoerd.
Schade
Bij thuiskomst troffen ze een zwaar
gehavend dorp aan. Met name in
Velden was de materiële schade
enorm. De halve dorpskom was aan
gort geschoten en ook de kerktoren
stond – net als in Grubbenvorst –
nog maar voor de helft overeind.
Een neergestorte Britse bommenwerper
had in Grubbenvorst eerder
op 26 juni 1943 – naamdag van patroonheilige
St. Jan – al een enorme
ravage aangericht. Niemand van de
bemanning overleefde de crash. Onder
de burgerbevolking vielen geen
dodelijke slachtoffers. Verder bleken
bij terugkeer na de evacuatie
veel huizen te zijn geplunderd.
In Straelen daarentegen bleef de
schade aan gebouwen beperkt. Wel
keerden ruim 500 jonge soldaten
niet terug van het slagveld. De
meesten waren als dienstplichtige
naar het front gestuurd. Karl Pellens
(Freunde und Förderer des
Stadtarchiv Straelen) werd geboren
in 1944: „Mijn vader diende in
Finland, maar sneuvelde in de nadagen
van de oorlog in Berlijn. In
Duitsland wordt de bevrijding uiteraard
niet gevierd. Wij waren tenslotte
de agressor. Wel worden ieder
jaar de slachtoffers van beide wereldoorlogen
herdacht. Het vijandbeeld
vanuit Nederlands oogpunt is
inmiddels gelukkig zo goed als verdwenen.
Er zijn weer vriendschappelijke
banden.”
Claudia Kurfürst (Stadtarchiv
Straelen): „Meteen na de capitulatie
begonnen de geallieerden, in ons
geval de Engelsen, met de denazificatie,
de politieke zuivering. Alle
volwassenen werden doorgelicht en
onderverdeeld in drie groepen: daders,
meelopers en Unbelasteten.
Dit duurde tot 1948. Wie een schoon
geweten had, kreeg een verklaring.
Ook wel Persil-schein genoemd, naar
het bekende wasmiddel.”
De infoborden worden verbonden door een
route die vanaf de Grubbenvorster Maasoever
via Velden en Schandelo naar Straelen
voert. De teksten zijn van de hand van Pim
Bergs (Grubbenvorst), Claudia Kurfürst
(Straelen) en de broers Hay en Jan Lucassen
(Velden).
Velden, Grubbenvorst en Straelen
hebben hun eigen oorlogsverleden.
Met wat zich tussen 1940 en 1945
bij de buren afspeelde, daar hield
niemand zich mee bezig. Twaalf
infoborden brengen de verhalen
van de drie dorpen samen.
Door pieter duijf
aan bij deze tijd waarin de natuur
onder druk staat en klimaatproblemen
om gedragsverandering vragen.
Daarnaast biedt ‘Geworteld’ het publiek
een onverwachte ‘ontmoeting’
met mensen uit Venray. Volgens Huver
is dat nodig: „De wereld verandert
en sociale verbanden staan onder
druk met als risico dat we van
elkaar verwijderd raken. Om dat te
voorkomen moeten we de ander erkennen
voor wat hij is: de boom als
levend wezen en een ander mens als
onze gelijke. Het begint met luisteren.”
De Kopsalon wil met verhalende audioproducties
aandacht vragen
voor thema’s van deze tijd en richt
zich daarbij op een breed publiek.
Drijvende kracht is Els Huver. Vorig
jaar realiseerde ze een audioboswandeling
in Heerlen als onderdeel
van festival Cultura Nova. In het
Odapark werken acteur Rufus Hegeman
en geluidskunstenaar Mike
Kramer mee aan het project. De
eindmix is van Arno Peeters.
Wandelen kan van woensdag tot zondag tussen
13.30 en 17.00 uur. Deelname kost 10
euro. Kaartverkoop via www.odapark.nl.