Woensdag 31. 08. 2022 AUTO 13
Autotest
Nieuwe Dacia Jogger is een ruimte-station
transmissies schakelt-ie met een
wat plastic-achtig gevoel en moet je
‘m de tijd geven om versnellingen te
synchroniseren.
Op een later moment in de levenscyclus
komt de Jogger ook nog met de
hybride aandrijflijn die we kennen
uit onder andere de Renault Captur.
Dat zal ook de enige manier zijn om
de Jogger met een automaat te krijgen.
We kunnen weinig zinnigs zeggen
over de verwachte prijsstelling,
behalve dat het verschil tussen de
Captur op lpg (toen die nog leverbaar
was) en de hybride, zo’n 5500
euro bedroeg.
Het onderstel is voelbaar afgesteld
op het maximum laadvermogen van
526 kilo. Daardoor is vooral de achteras
redelijk stevig van karakter.
Maar met zo’n lange wielbasis, ballonbanden
om de 16-inch wielen en
een veel zachtere vooras is het comfort
toch overwegend van de Franse
soort. Je hoort het onderstel op
slecht wegdek onder je bonken en
ook komen motorgeluiden goed
door. Toch geldt ook voor het akoestisch
comfort dat het binnen de
grenzen van het acceptabele blijft.
Door de zachte bandwangen is de
besturing logischerwijs vrij vaag
rondom de middenstand. Zodra het
gewicht van de auto in de bocht
Kijk voor meer autonieuws ook op
» delimburger.nl/economie/auto
Dacia’s nieuwste ruimtewonder is
een kruising tussen een stationwagon,
een MPV en een SUV voor de
prijs van een stadsauto. Wat is de
adder onder het gras?
Door Dries van den Elzen
Wat kun je, andere Dacia’s niet meegerekend,
vandaag de dag eigenlijk
nog aan nieuwe auto’s krijgen voor
minder dan 20.000 euro? Uitsluitend
compacte auto’s uit het A- en
B-segment, luidt het simpele antwoord.
En dan is er dus deze Dacia
Jogger, die met een breedte van
178,4 centimeter, een lengte van
454,7 centimeter en vooral een
enorme wielbasis van bijna 2,9 meter
een nogal bijzondere maatvoering
heeft. Het is ongeveer de lengte
van een Volkswagen Tiguan, de
wielbasis van een Touareg en de
breedte van een Polo. De Jogger
wordt gebouwd op hetzelfde platform
als de Dacia Sandero, maar is
dan in alle dimensies maximaal opgerekt.
Het is dus geen zevenzits
Duster, maar een op zichzelf staand
model met als enige doel maximale
binnenruimte tegen een minimale
prijs te bieden. De vanafprijs bedraagt
exact 19.150 euro, waarvoor
je een witte, aircoloze vijfzitter
krijgt die wordt aangedreven door
een 100 pk driecilinder turbo op lpg.
Airco kost 595 euro, een derde zitrij
1000 euro en een 110 pk-versie van
dezelfde motor, maar dan uitsluitend
op benzine (vanwege de bpm)
500 euro extra. Zelfs met alles erop
en eraan moet je je best doen om de
prijs boven de 25.000 euro te krijgen,
en ook dat is dan een net bedrag
voor een auto met lichtmetaal, metallic
lak, parkeersensoren rondom
en navigatie.
Interieur
De binnenruimte wordt optimaal
benut om het zitcomfort op respectabel
niveau te brengen. De achterbank
staat bovengemiddeld hoog in
de auto zodat de bovenbenen goed
worden ondersteund. Daarbij blijft
dankzij de hoge daklijn voldoende
hoofdruimte over. De driezitsbank
is niet verschuifbaar, maar ook met
een lengte van 1,90 meter kun je nog
achter jezelf zitten. De vulling is – althans
wanneer de auto nieuw is – afdoende
ondersteunend voor een vakantieritje.
In een handomdraai is
de bank naar voren te schuiven voor
toegang tot de derde zitrij, alwaar
een gemiddelde volwassene zichzelf
ook best een zitpositie kan aanmeten
die langer dan een uur uit te
houden is. De zitrij is eenvoudig uitneembaar
en dan ontstaat met de
achterbank naar voren een laadschuur
van meer dan 1800 liter
groot, met een lengte van twee meter
lang. Met recht een MPV dus.
De bestuurdersstoel is standaard in
hoogte verstelbaar, voor een axiaal
verstelbaar stuur moet je een uitrustingsniveau
hoger winkelen. Inclusief
die voorziening is een goede
zit zo gevonden, waarbij de pasvorm
van de leuning en zitting niet
eens tegenvalt. Dat doet het uiterlijk
van de Jogger ook niet. Met de uitgeklopte
spatschermen, dakrails en
iets vergrote grondspeling is de lulligheid
die de Logan MCV en Lodgy
zo nadrukkelijk kenmerkte, helemaal
weggepoetst. De achterlichten
doen zelfs denken aan een Volvo
XC60.
Aan boord kijk je uit op een interieur
dat slim is opgebouwd uit grote
stukken hard kunststof, die verrassend
strak tegen elkaar aan zitten.
Het kwaliteitsgevoel komt overeen
met dat van de gemiddelde B-segmenter,
wat vandaag de dag gewoon
goed is. Doordat het dashboard uit
meerdere lagen is opgebouwd, oogt
het niet extreem goedkoop. En met
het optionele stoffen middelste
dashboardpaneel dat de plastic
massa optisch breekt, plus het optionele
infotainmentschermpje, wijst
niks erop dat je in een budgetmodel
rijdt. Een mechanische handrem,
contactsleutel en analoog dashboard
blijken nog steeds net zo goed
te werken als hun elektronische
soortgenoten. Het stuur is standaard
multifunctioneel met knoppen
voor bediening van het radio
volume en dergelijke.
Aandrijving
De aandrijflijn lijkt op papier wat
karig voor een auto van dit formaat,
totdat je ziet dat de Jogger amper
1200 kilo weegt. Wat er allemaal
gaat gebeuren wanneer EuroNCAP
het ding tegen de muur zet, weten
we niet. Feit is wel dat je met een 100
pk en 170 Nm sterke eenliter driecilinder
turbo goed vooruitkomt. Het
enige nadeel is dat de motor nogal
slecht aan het gas hangt. Dat geldt
met name voor de krachtigere benzine
variant die 30 Nm meer produceert,
maar dat wel later in het toerenbereik
pas doet. Hij bouwt z’n
vermogen abrupt en met flinke vertraging
op en blijft na-ijlen wanneer
je het gas loslaat. Zoals bij elke driecilinder
heb je te maken met een
zwaar vliegwiel. Daardoor is soepel
rijden niet eenvoudig. Maar als de
turbo eenmaal op stoom is, heb je
niet het idee vermogen tekort te komen,
zo bleek zelfs steil bergop in de
pre-Alpen ten noorden van Nice.
Dat is mede te danken aan een handgeschakelde
zesbak waarvan de
verzetten niet te ver uit elkaar liggen.
Zoals de meeste Renaulthangt,
dringt in een vroeg stadium
onderstuur op om aan te geven dat
je vooral niet te snel moet rijden.
Daardoor voelt de Jogger wel een
stuk logger aan dan de 1200 kilo die
hij daadwerkelijk weegt. Maar wellicht
is het ook verstandig om alle
pogingen tot haast maken met een
auto als deze zo snel mogelijk in de
kiem te smoren. De Jogger doet wat
hij moet doen wel goed. Daarbij zit
hij qua kwaliteitsbeleving en comfort
steeds nét aan de goede kant
van de kritische scheidslijn tussen
voordelig en karig.
Met 3 jaar of 100.000 kilometer garantie
hoef je behalve de lage aanschafprijs
geen verdere cadeaus
van Dacia te verwachten. Maar het
ligt voor de hand dat de restwaarde
niet heel beroerd zal zijn, aangezien
de Jogger zoals de meeste Dacia’s
volledig concurrentieloos is. De
tweede goedkoopste zevenzitter is
de Opel Combo Life monospace, die
10.000 euro meer kost. Uiteraard is
makkelijk aan te wijzen waar de lage
prijs vandaan komt, maar naar een
echte adder onder het gras blijf je
lang zoeken.
Eindoordeel
Ontwapenend basic ruimtevervoer
dat enorm veel praktisch comfort
biedt voor de geringe prijs. Moet
haast wel een succes worden.
SPECIFICATIES
Dacia Jogger TCe Bi-Fuel
Prijs: € 19.150
Topsnelheid: 175 km/h
Acceleratie 0-100: 12,3 s
Gem. verbruik: 1 op 13,2
CO2-emissie: 119 g/km
Brandstofmotor: drie-in-lijn, 999
cm3
Max. vermogen: 100 pk (74
kW)/5000 min-1
Max. koppel: 170 Nm/2000 min-1
Dacia Jogger.
Foto's Greg