Woensdag 31. 08. 2022 11
Kegelen op het buitenverblijf van het College St.-Louis, ‘de broeders’, in Swartbroek, begin jaren twintig. Foto GAW Beeldbank A10783
schijnlijk heeft ze wel bij mensen
gewoond, maar is ze nooit echt in
huis opgenomen, waardoor ze al
jong voor zichzelf heeft moeten zorgen.
Gelukkig zijn er nu toch mensen
geweest die zich over haar ontfermd
hebben, waardoor we haar
een warm onderkomen konden bieden.
Kan je iets over haar karakter
vertellen?
Omdat ze al vroeg op haarzelf is
aangewezen geweest, heeft ze niet
veel kans gehad om sociaal met
mensen om te gaan. Nu ze al wat
langer in het asiel verblijft weet ze
de menselijke zorg wel te waarderen.
Waar zal Muis zich het beste op
haar plaats voelen?
Een poes die veel buiten is geweest,
doe je er geen plezier mee als je die
binnen op gaat sluiten. Ze zal het
dus fijn vinden om veel buiten te
zijn.
Een rustige omgeving waar ze langzaam
kan wennen en de kans krijgt
om een band met haar nieuwe huisgenoten
op te bouwen is voor haar
het beste.
Nog niet zo heel lang geleden, in de
jaren zeventig van de vorige eeuw,
eisten de pensionaten in het centrum
van Weert, dus binnen de singels,
de nodige ruimte op. Het betreft
de gebouwen van het Bisschoppelijk
College gelegen tussen
Molenstraat en Van Berlostraat en
de Ursulinen met hun klooster, kapel
en meerdere schoolgebouwen
aan de Langstraat, Van Berlostraat
en Wilhelminasingel.
dier van de week
Ben je geïnteresseerd in dit dier? Neem dan
vrijblijvend contact op met De Beestenboel
via tel. 0495-563981, e-mail
asielweert@planet.nl of kijk op de
Facebookpagina.
Dierenasiel De Beestenboel vangt
voor bijna heel Midden-Limburg de
honden en katten op. Genoeg
aanbod dus voor Anne Vleeshouwers
om elke week voor één van
deze dieren extra aandacht te
vragen. Deze week is Muis, een
gesteriliseerde poes van ongeveer
3 jaar, aan de beurt.
Wat weet je van de afkomst van
Muis?
Ze is in het asiel binnengekomen
met haar pasgeboren kittens, waar
ze buiten een zo beschut mogelijk
plekje voor had gezocht. Waar-
wijl op de schietbanen oog en hand
geoefend worden. Liefhebbers van
natuurgenot
werken er in hun eigen
tuintjes en kleuters spelen in het
zand, alsof ze in Scheveningen zijn. Is
de jeugd moegespeeld, dan wacht in
de groote zaal de thee met versche krentenbroodjes.’
Gedierte
Wanneer het complex zijn functie
heeft verloren is mij niet bekend. In
een reactie medio 2011, geeft een lezer
aan dat dit in de jaren zeventig
zou zijn geweest. Circa 1962 werd een
nieuw sportcomplex aan de Limburglaan
gerealiseerd en wellicht is het
buitenverblijf daarmee, of kort daarna,
op non-actief gesteld. Maar de
sportvelden bleven wel nog deels intact.
Midden jaren zestig mocht ik als
manneke van 10 en lid van de soos in
het St.-Jozefgebouw op het complex
nog atletiekwedstrijden afwerken.
Een heuse medaille herinnert daar
nog aan. Van allerhande kleinere faciliteiten
is het lot mij ook niet bekend
maar het hoofdgebouw ligt er nog
steeds. En in de ruimte eromheen
vermaakt zich nu geen jong gespuis
maar allerlei fraai gedierte.
Bron: Land van Weert katern Typisch Weert
rubriek Toen en noow 22 mei 2011. Heeft u nog
een vraag, een opmerking of aanvulling, mail
naar gemeentearchief@weert.nl.
Weerter Bergen even ten zuiden van
‘de Wildenberg’; dat van de broeders
lag even voorbij de spoorwegovergang
van de Roermondseweg, aan de
huidige Ittervoorterweg.
Landgoed De Knuiter
De foto laat een onderdeel zien van
laatstgenoemd complex. Dat lag niet
ver van Swartboek op het landgoed
genaamd De Knuiter, na de aankoop
in 1905 omgedoopt in St.-Louis-Buiten.
Naast het hoofdgebouw met sanitaire
voorzieningen en een grote
(eet)zaal lagen er een speeltuintje,
een voetbalveld, overdekte beugelbanen,
banen voor het handboogschieten
en, zoals op deze foto, een
kegelbaan. Het complex herbergde
zelfs een eigen moestuin waar leerlingen
groenten konden verbouwen.
Het gebied op de foto maakt rechts
een weinig gecultiveerde indruk, al
zien we dat naast de kegelbaan wel al
een aanzet daartoe gedaan is. Mogelijk
stamt de opname van kort na de
realisatie van de baan. De kegelbaan
vertoont een verzorgde afwerking al
missen we natuurlijk de automatische
‘kegelplaatser’ en andere technische
snufjes uit onze tijd. Maar met
zo veel enthousiaste spelers voorhanden
zal dat niet zo’n probleem
zijn geweest. In elk geval zal het plezier
er niet onder geleden hebben.
Zowel van deze buitenschoolse voorzieningen
als van de eigenlijke
schoolgebouwen in de stad werden in
het begin van de 20ste eeuw diverse
opnamen gemaakt. Die gingen als
prentbriefkaart de markt op en konden
door de leerlingen naar ouders of
familie verstuurd worden. Zeker zullen
ze ook bedoeld zijn geweest om
reclame te maken, c.q. leerlingen te
verwerven. Van de eigenlijke schoolgebouwen
in de stad zijn zowel Nederlandse
als Franstalige versies van
de briefkaarten bekend.
Dat men trots was op deze voorzieningen
blijkt naast de vele prentbriefkaarten
ook uit een publicatie
uit 1929. In dat boek, een overzicht
van RK pensionaten en andere onderwijsinstellingen
in Nederland,
staan zowel het Bisschoppelijk College
als het St.-Louis genoemd. Vanwege
de fraaie omschrijvingen laat ik
even een paar zinnen uit dit boek volgen.
Doel van de school was ‘kinderen
uit den gegoeden stand eene,
godsdienstige opvoeding en tegelijk
grondig M.U.L.O- en Handelsonderwijs
te geven.’ Ook het belang van het
buitenverblijf is waard geciteerd te
worden: ‘De nodige afwisseling op de
wandeldagen brengt het buitengebied
te Swartbroek, ’n drie kwartier
buiten Weert gelegen. Daar vliegt op
een viertal voetbalvelden de bal door
de lucht en worden de spieren gestaald
door beugel- of kegelspel, tervan
nul tot nu
Door theo schers, gemeentearchief weert
Daar worden de spieren gestaald
Dritter im bunde was het complex van
de broeders van St.-Louis tussen
Schoolstraat en Emmasingel. Maar
weet u ook dat deze leerinstellingen
nog ieder hun eigen buitenverblijf
met sportvelden buiten die stad hadden?
Vrije natuur
Een bezoek aan die buitenverblijven
kostte meestal de nodige inspanning.
De leerlingen van het Bisschoppelijk
College echter hadden het gemakkelijk.
Die staken de Wilhelminasingel
over en konden bij wijze van spreken
gelijk een potje voetbal spelen. Hun
terrein lag in het huidige parochie/
wijk Fatima. De pensionaires van de
Ursulinen en St.-Louis hadden wat
meer stamina nodig want hun buitenverblijven
lagen een flink eind buiten
de stad. De Ursulinen hadden een
complex aan de Broekkantdijk in de
REGIO
weert
Aan anekdotes geen
gebrek in De Harmonie
Vervolg van de voorpagina.
Anekdotes zijn er vele. Zoals van
stamgast Spa Jan. Hij heette zo, omdat
hij alleen Spa Rood dronk. Bij ieder
rondje kreeg hij een Spa. Op gegeven
moment stonden er vijftien
glazen Spa Rood en riepen de andere
stamgasten: ‘Drink toch eens
door.’
In 1992 stopten Rob en Maril van
Dooren en nam onder andere Richard
Stribos het café over. Toen
café de Hermeni-j in 2019 dreigde op
te houden te bestaan, zetten De
Vreende van de Hermeni-j er hun
schouders onder en samen met de
jonge garde runnen zij nu het café.
Door de tijd heen veranderde er
veel, maar de spaarkas (waarmee
vaste stamgasten sparen voor een
leuke activiteit), de vele mooie herinneringen
en de gezelligheid zijn
gebleven. „Zolang jong en oud met
elkaar een biertje blijft drinken,
blijft café de Harmonie bestaan.”
Meer info over het jubileumprogramma op:
www.deharmonieweert.nl/jubileumweekend
Weert
Eten met Franciscus:
maaltijd, muziek en
gezelligheid
Na de eerste, succesvolle editie in
2021 wordt dit jaar voor de tweede
maal in de historische omgeving
van de Franciscanen in Weert ‘Eten
met Franciscus’ georganiseerd en
wel op woensdag 5 oktober.
Iedereen die graag samen wil genieten
van een maaltijd, muziek en gezelligheid
is van harte uitgenodigd.
Dit evenement vindt plaats in het
Franciscus Huis Weert en begint
om 11.00 uur. Burgemeester Raymond
Vlecken zal deze dag openen.
Bijzonder is de samenwerking met
de afdeling Praktijkonderwijs van
de middelbare school Het Kwadrant.
De leerlingen gaan de maaltijd
verzorgen en nemen samen met
de vele vrijwilligers ook de bediening
voor hun rekening. De muzikale
omlijsting is in handen van het bekende
Weerter Duo Mark & Wilhelmien.
Ter afsluiting is er een
tombola met verrassend mooie cadeautjes.
Doelstelling van het Franciscus Huis
Weert is om het voormalige kerkgebouw
te gebruiken voor maatschappelijke
doeleinden, vooral sociale,
educatieve en culturele activiteiten.
De kaarten zijn verkrijgbaar bij Bruna Weert,
Markt 11-13, of stuur een mail naar
info@franciscushuisweert.nl. Vermeld
naam, adres en woonplaats en het aantal
kaarten dat gewenst is. U ontvangt dan een
bericht van de organisatie.
limerick
Naar Bake-well toe, weide erachter
Op E-negen toen, niet naar slachter
Als cowboy toen mee
met Ome Wiel’s vee
Er bleven in Weert “vlaaien” achter
Jan Winkelmolen, Weert