Woensdag 31. 08. 2022 7
Na achtste plaats wil Crescentia ook
komend seizoen weer lekker draaien
Crescentia behaalde afgelopen
seizoen de hoogste eindklassering
in liefst 21 jaar. Met een achtste
plaats in de vijfde klasse kon de
ploeg uit Tungelroy terugkijken op
een goed jaar. „Al met al prima,
maar wel met twee gezichten.”
Door Tim Cox
De trainingen bij Crescentia zijn weer begonnen. Foto Jeroen Kuit
Hij mag dan in september weliswaar
77 worden, toch blijft Wiel Vaessen
meerdere keren per week naar het
sportpark van FC Oda gaan. Voor
diverse klussen op en rond het veld.
„Ik ga echt niet achter de geraniums
zitten, daar heb je alleen jezelf mee.”
De Vrijwilliger
Wiel Vaessen (76) vermaakt
zich nog prima bij FC Oda
Door Tim Cox toch geen zin. Dan denk ik:
Zilveren
Camera
t/m 16 oktober 2022
2e prijs Nieuws Regionaal Enkel | 1e prijs Nieuws Regionaal Serie – Joris van Gennip – Mensen staan op
een ‘eiland’ bij een volledig ondergelopen camping in Roermond
SPORT
Ja, er waren in het eerste deel va de
competitie fikse nederlagen (13-2 en
6-1 tegen SVSH, 7-0 tegen Tongelre
en Rood-Wit’67), maar in de zeven
winstpartijen die Crescentia afgelopen
seizoen, vooral na de winter,
wist te boeken, werd er toch veelvuldig
gescoord. Zo werd RKSVV met
4-1 teruggestuurd naar Swartbroek,
werd SV Leveroy met 5-2
verslagen en kreeg Sterksel in de
laatste competitiewedstrijd met 4-1
op de broek. „Eigenlijk zie je bij ons
een tendens”, weet aanvoerder
Tjeerd Kluskens (28). „Dat zie je elk
jaar weer terug: in de tweede seizoenshelft
pakken we meer punten.
Daarom hebben we het seizoen met
een goed gevoel afgesloten.”
Crescentia staat al jaar en dag op eigen
benen, maar toch wordt het
voor het eerste team steeds lastiger
om een plek in de middenmoot of
het linkerrijtje te bemachtigen.
„Veel clubs van ons niveau gaan fuseren
of stoppen met prestatievoetbal.
Wij zijn nog allemaal te gedreven
om dat niet te doen. Het is weliswaar
elk jaar puzzelen, maar tot nu
toe lukt dat goed. Je moet soms creatief
zijn, hè.”
Kluskens is met zijn 28 jaar één van
de meest ervaren spelers in de selectie
van de voetbalclub uit Tungelroy.
Nog voordat hij op 16-jarige leeftijd
zijn debuut maakte in het eerste,
kende Crescentia maar twee
seniorenteams en weinig jeugd.
„Het risico is dat spelers van 30 jaar
ook een keer gaan stoppen of lager
gaan voetballen. Als dat het geval is,
heb je een gat, want de spelers van
de jeugdteams zijn nu nog te jong.”
Goed, nieuw seizoen, nieuwe kansen.
Gaat Crescentia ook nog weer
voor een plekje bij de eerste acht?
„Als je de statistieken erbij pakt,
spelen we inderdaad niet mee in de
top. Elk jaar moeten we het maximale
eruit halen, daar haal ik dan
ook mijn voldoening uit.”
Op de vraag welke vrijwilligerstaken
Wiel Vaessen in de afgelopen
decennia allemaal op zich heeft
genomen, kan hij lastig antwoord
geven. „Tja, wat heb ik niet
gedaan?”, lacht hij. „Eigenlijk
alles wat je maar kan bedenken.
Ik heb de senioren gefloten,
achter de bar gestaan. Nu trek ik
op donderdag de lijnen en zijn we
op maandagochtend met een
man of twaalf altijd bezig om alles
weer netjes te maken.”
De zeventiger staat naar eigen
zeggen liever niet in de spotlights.
Toch wordt Vaessen enorm
gewaardeerd bij FC Oda, gezien
zijn benoeming als erelid en Lid
van Verdienste. „Ze denken altijd
aan mij. Dan is er weer dit en dan
weer dat. Na een voetbalweekend
is er altijd iets. Een prullenbak
kapot getrapt in het kleedlokaal
bijvoorbeeld. Daar kan ik me wel
boos om maken, maar dat heeft
waarom schop je niet buiten
tegen de muur? Je staat altijd
voor verrassingen op maandag.”
Als mannetje van een jaar of elf
startte Vaessen met voetballen op
Boshoven. Daar doorliep hij de
jeugd, waarna hij bij de senioren
terechtkwam. „Daar heb ik elk
elftal wel gehad. Van 1 tot en met
14. Ik ben nooit weggeweest bij de
club. Daar heb ik ook geen zin in.”
Elke zondag volgt Vaessen de
verrichtingen van het eerste
elftal van de club. Lekker op het
fietsje naar de club of bij uitwedstrijden
met de voorzitter mee.
Zijn gezondheid liet hem dit jaar
een beetje in de steek. „De
prostaat, hè. Inmiddels ben ik al
29x bestraald, maar het komt
goed zegt de dokter. In december
moet het klaar zijn. Dan kan ik
volgend jaar weer naar mijn zoon
die in Canada woont. De kleinkinderen
vragen al wanneer opa
weer komt...”
De vooruitblik
Wiel Vaessen
Foto FC Oda