REGIO
woensdag 15. 09. 2021 11
bare ijver bij dag en bij nacht […] gewaakt
ter bescherming van personen
en eigendommen en is het hem gelukt
om dat jaar tot die dag maar liefst ‘een
en dertig’ processenverbaal
op te maken
wegens diefstallen, nachtelijke
burengeruchten en andere wanbedrijven
en overtredingen’. En hij heeft de
daders weten te straffen. Nu wil het
feit dat hij voor zijn optreden in het
vorige jaar al het geluk had een gratificatie
te ontvangen.
Waarom afwachten, moet deze
ambtenaar gedacht hebben. En hij
vervolgt: ‘Dat hij met bescheidenheid
vermeent dat hij ook in dit jaar met
denzelfden dienstijver is voortgegaan
en zich alzou de vroeg betoonde gunst
niet onwaardig heeft gemaakt. Dat
deze mening hem den moed geeft den
raad met de eerbiedigen bede te naderen,
dat het de edelachtbare heeren leden
moge behagen andermaal aan
suppliant eene gratificatie toe te kennen.’
‘De brutalen hebben de halve
wereld’ moet deze proactieve ambtenaar
gedacht hebben. Een tip
voor hen die al met een gratificatie
verblijd zijn? Maar wie weet is ook
hier bovenvermeld gezegde van
toepassing: ‘Met meîne….’
‘Bromsnorren’ in Weert
schrijven van Mathijs Joannes van
de Loo. En zulke inspanningen kostten
niet alleen zweet, ook fietsbanden
sleten daar enorm van. Van de
Loo was in elk geval van mening dat
tegenover dat laatste wat compensatie
kon staan. Zo schrijft hij in
1905 in een brief aan de Raad dat hij
met zijn rijwiel de nodige kilometers
had moeten maken om dat alles
ten dienste van de gemeente uit te
voeren. En zo vervolgt hij ‘in de meening
verkeerd heeft dat hem voor het
verslijt van banden enz. van zijn rijwiel,
dat door hem gebruikt wordt
voor buitengewone dienst dan die van
veldwachter, ten dienste der gemeente
en waarvoor een rijwiel onmisbaar is,
van gemeentewege een vergoeding
mag worden toegekend’. Blijkbaar
was dat gezien zijn brief toch niet zo
vanzelfsprekend en moest hij erom
vragen. Zijn wedde van dat moment
is niet bekend maar moet ƒ300,
dan
wel meer zijn geweest. Vijf jaar eerder
had hij de Raad namelijk al verzocht
om wat meer want, zo schrijft
hij ‘dat hij bij zijn aanstelling in de mening
verkeerd heeft dat bij nauwe
plichtsbetrachting nu ter tijd een hoogere
bezoldiging mocht worden toegekend,
hetgeen zijne voorganger, welke
dezelfde dienst verrichtte ook heeft genoten’.
Mooi niet dus. ‘Met meîne beschieêt
t’r zich eîne’ is hier ‘op zijn
Wieërs gezachtj’ ondertussen wel
van toepassing.
Ter vergelijk, eerder genoemde
Gubbels verdiende in 1902 een wedde
van ƒ332,20 en kreeg nog eens
ƒ50,
voor kleding. In de daarop volgende
jaren ging de wedde met
ƒ70,
omhoog, dan weer niet om na
twee jaar weer ƒ30,
te stijgen. In de
daarop volgende jaren bleef het
weer drie jaar hetzelfde. Of hij die
jaren niet aan schrijven was toegekomen?
Wie wel zo wijs was om te schrijven
was diender Antoon van der Heiden,
ook een rijksveldwachter gestationeerd
in Weert. Hij richtte
zich in een schijven van december
1870 aan de burgemeester met het
verzoek om wat extra’s. Gezien het
voorafgaande niets bijzonders.
Maar we hebben hier niet te doen
met een ambtenaar die zo maar een
keer iets vraagt. Want wat is het geval.
Naar eigen zeggen heeft hij ‘in
den loop van dit jaar met onvermoeiVAN
NUL TOT NU
DOOR THEO SCHERS, GEMEENTEARCHIEF WEERT
Oom agent, we kennen hem in vele
varianten; van min of meer onschuldige
termen als diender, smeris en
blauwe tot minder flaterende benamingen
als adje, latkip, klabak, flik
of kip. In het Weerter dialect kennen
we ze als plies of woût.
In deze aflevering nemen we opnieuw
een kijkje in het arsenaal aan
gemeentefunctionarissen in vroeger
tijd. In het archief van de periode
17951920,
onze bron voor dit
soort gegevens, staan ze omschreven
als veldwachters, een enkele
maal zelf op zijn Frans, als Garde
champétre. Zijn de dossiers van de
meeste functionarissen dun gezaaid,
van deze dienders van weleer
zijn er zo’n vijftien. Info genoeg dus.
Maar betreft die informatie nu sappige
details over het optreden van
deze ‘bromsnorren’ zoals het oppakken
van ‘Weerter Swiebertjes’?
Of lezen we iets over dronkenschap
op de dienst of ontevredenheid over
het werk? Dat helaas maar zelden.
Maar wie zich de tijd neemt de diverse
schrijfsels door te nemen,
stuit toch op kleine interessante
passages, die een glimlach tevoorschijn
weten te toveren. Zo was ene
J. M. Nijs zijn aanstelling als onbezoldigd
rijksveldwachter kwijtgeraakt
omdat, aldus een kort briefje
van de districtscommandant, ‘hij
lichtzinnig gebruik had gemaakt
van zijn revolver’. En spreekt diezelfde
Nijs in een ander schrijven
over ‘die ploerte van den Hoogensteenweg’.
In het dossier van Peter
Jacobus Gubbels komen we een lijst
tegen waarop twintig sollicitanten
met gegevens staan vermeld waarbij
ook een enkele schoenmaker en
sigarenmaker.
Uit een enkele brief maken we ook
op wat van onze dienders verwacht
werd. Incidenteel reisden ze door
het Weerter landschap voor het ‘inventariseren
der bomen op gemeentegronden’.
Ook voor het opzicht
der gemeentewerken en de
belastingen werd een beroep op hen
gedaan: ‘Jaarlijks opnemingen van
inwonend personeel, voorhandig vee,
tuin
en landbouwgewas voor den
hoofdelijken omslag en het ‘Ned.
Landbouwcomité’ heet dat in een
Plies Hoefnagels op de Markt in de jaren twintig van de vorige eeuw. FOTO GAW, NR. 5438
Kun je al wat over haar vertellen?
„Met haar zacht rode en blauw grijze
vlekken is ze een bijzondere verschijning.
Doordat ze buiten is geboren
en in het begin van haar nog jonge
leventje niet in contact is geweest
met mensen, vindt ze het contact
met vreemde mensen nog steeds
een beetje spannend. Als ze eenmaal
LIMBURG
66 deelnemers
Onze Buurt 2021
Aan Onze Buurt 2021 doen 66
projecten mee. De organisatie is
tevreden over dit aantal: „Veel
meer deelnemers dan vorige jaren
stuurden uitgewerkte
projectplannen, begrotingen of
plantekeningen op.”
Uit alle inzendingen kiest de jury
eind september de zes beste projecten.
Die finalisten maken kans op
maximaal 45.000 euro voor de uitvoer
van het buurtproject.
In de zeskoppige jury zitten drie bestuurders
van Limburgse woningbouworganisaties.
Michiel Sluijsmans,
Luc van den Berg en Sjraar
Canjels, vormen ook het bestuur
van Onze Buurt. In de jury zit ook
gedeputeerde Madeleine van Toorenburg.
De Provincie Limburg
steunt het project als onderdeel van
de Sociale Agenda 2025. Partner
Oranje Fonds wordt vertegenwoordigd
door Joke Meindersma. En
Bert Vrolijk zit op eigen titel in de
jury, vanwege zijn originele, kritische
blik en kennis over het sociale
middenveld.
Vorig jaar won Blericks Zomer Doe
Boek de eerste prijs. De twee tweede
prijzen gingen naar Hof van Heer in
Maastricht en Aw Sjaol in Itteren.
WEERT/NEDERWEERT/LEUDAL
Campagne Punt Welzijn
rondom Alzheimerdag
Rondom Wereld Alzheimerdag, die
op 21 september plaatsvindt, houdt
Punt Welzijn de campagne ‘Help jij
me als ik het soms vergeet?’ in
Weert, Nederweert en Leudal.
Met de campagne vraagt de organisatie
aandacht voor een dementievriendelijke
samenleving.
Dementie heeft veel impact op de
persoon zelf en zijn of haar omgeving.
Mensen met dementie zullen
in toenemende mate hulp nodig
hebben van mantelzorgers en andere
hulpverleners.
Middels de campagne roept Punt
Welzijn iedereen op een oogje in
het zeil te houden. „Kom je iemand
tegen die verward is? Die de weg
naar huis niet meer weet, niet meer
zo goed mee kan in het vrijwilligerswerk
of telkens zijn of haar
portemonnee vergeet? Steek je
hand uit. Doe een boodschap voor
je buurvrouw, help de ander om
mee te kunnen blijven doen of wandel
even mee naar huis. Een kleine
moeite, maar een groot gebaar”, aldus
een van de initiatiefnemers.
Info: www.puntwelzijn.nl/dementie.
drie maanden. LIMERICK
door heeft dat er alleen maar
goede bedoelingen zijn, ontspant ze
en begint ze te genieten van de aandacht.”
Waar zou Snoes zich goed thuis
voelen?
„Voor haar zou het fijn zijn als ze in
een rustige, huiselijke omgeving zou
kunnen wennen. Als er een andere
kat aanwezig is zou dat geen probleem
hoeven zijn, zeker als het goed
klikt en ze hier steun van ondervindt.”
DIER VAN DE WEEK
Ben je geïnteresseerd in dit dier? Neem dan vrijblijvend contact op met De Beestenboel
via tel. 0495563981,
email
asielweert@planet.nl of kijk op de Facebookpagina.
Dierenasiel De Beestenboel vangt
voor bijna heel MiddenLimburg
de
honden en katten op. Genoeg
aanbod dus voor Anne Vleeshouwers
om elke week voor één van
deze dieren extra aandacht te
vragen. Deze week is Snoes aan de
beurt, een jonge poes van ongeveer
Hoe is Snoes in het asiel terechtgekomen?
„Vanaf het voorjaar tot het begin van
de herfst worden de ongesteriliseerde
poezen krols en worden er dus
overal kittens geboren. Sommige
moederpoezen hebben niet het geluk
dat ze een veilig kraambed kunnen
vinden, waardoor moeder het zwaar
krijgt en de kittens soms ook in de
problemen raken. Zo is Snoes ook alleen
aangetroffen op een moment dat
ze dringend hulp nodig had.”
Een zeer grote, struise vrouw uit
Lent
Was met haar partners nooit écht
content
Tot plots, in Opdam
Ze HEM tegenkwam
Haar ideaal, een boom van een
vent!
Lei Steijvers, Stramproy
link