Woensdag 14. 09. 2022 11
van nul tot nu
Door gerard van de garde, gemeentearchief roermond
30 jaar Bosniërs in Roermond: Vera’s verhaal
Wat kun je over deze kittens vertellen?
„Het is heel belangrijk dat moeder
en kittens zo vroeg mogelijk worden
weggevangen om te zorgen dat
de kittens goed gesocialiseerd worden.
Helaas komt het nogal eens
voor dat we pas ingeschakeld worden
als ze al wat groter, en daardoor
al schuw voor mensen zijn. Dit geldt
ook voor deze kittens die het contact
met mensen nog heel lastig vinden.”
Wat hebben deze dieren nodig?
„Het is belangrijk dat ze nu zo snel
mogelijk bij mensen komen die weten
hoe je hun vertrouwen kan winnen.
Dit lukt het beste door ze in hun
eigen tempo te laten wennen en ze
stapje voor stapje met nieuwe dingen
kennis te laten maken in een
rustige omgeving.”
Vera Kalic (69) wordt emotioneel
als ze vertelt over haar aankomst
in Roermond, nu dertig jaar
geleden. Ze moest zich melden bij
de witte Rode Kruisvlag. Toen ze
daar mensen Bosnisch hoorde
praten, wist ze dat haar vlucht ten
einde was. Haar man bleek gelukkig
al in het opvangcentrum te
zijn.
Dier van de week
Ben je geïnteresseerd in dit dier? Neem dan vrijblijvend contact op met De Beestenboel
via tel. 0495-563981, e-mail asielweert@planet.nl of kijk op de Facebookpagina.
Dierenasiel De Beestenboel vangt
voor bijna heel Midden-Limburg de
honden en katten op. Genoeg
aanbod dus voor Anne Vleeshouwers
om elke week voor deze
dieren extra aandacht te vragen.
Deze week zijn er een aantal
kittens van ongeveer 3,5 maand
oud, waarvoor het de hoogste tijd
is dat ze geplaatst worden.
Hoe komen ze in het asiel terecht?
„Het begint met een poes die ergens
aan komt lopen, gevoerd wordt,
maar waar geen aandacht wordt gecontroleerd
of ze gesteriliseerd is.
Als zo’n poes dan twee nesten in één
seizoen voortbrengt, kun je je voorstellen
hoeveel katten er uiteindelijk
rond komen te lopen. Om dit niet
verder uit de hand te laten lopen,
wordt de poes gesteriliseerd en de
kittens opgevangen.”
Vera’s pasje van het tijdelijk
opvangcentrum (TOC) in
Roermond. Foto archief vera
kalic
REGIO
hingen
Nieuwbouw Speeltuin
Hingen officieel open
en in gebruik genomen
De nieuwbouw in Speeltuin Hingen
in Echt is onlangs officieel geopend.
De speeltuin is de oudste speeltuin
van de gemeente Echt-Susteren en
bestaat al ruim zeventig jaar. Door
de inzet en betrokkenheid van de
vele vrijwilligers en de financiële bijdragen
van de gemeente, is de speeltuin
uitgegroeid tot een plek die ook
buiten Echt bekendheid geniet. Met
de komst van de nieuwbouw, met
toiletvoorziening en overkapping,
kan er nog langer gespeeld worden.
Wethouder Kim Leurs was aanwezig
om de nieuwbouw op bijzondere
wijze te openen en de vrijwilligers
toe te spreken. Na het stuk slaan van
twee pinata’s waren er tijdens de officiële
opening de hele middag activiteiten
voor de jeugd.
stond ‘moslim’. Na tweeëneenhalve
maand kwam het bericht dat zieke
vluchtelingen zich konden melden
voor opvang in Nederland. Die
kans grepen ze aan. Op 16 september
1992 stapten ze op de trein naar
Utrecht, samen met Idriz’ neef, die
als soldaat gewond was geraakt. Bij
aankomst werden de twee mannen
naar een ziekenhuis in Utrecht gebracht.
Vera, haar zoon van 15 en
haar dochter van 13 gingen naar
Zeewolde. Een kleine week later
werd bepaald dat ze allemaal naar
Roermond moesten. De mannen
gingen met ziekenvervoer, Vera en
de kinderen werden met een plattegrondje
op de trein gezet. Ze hadden
twee of drie tassen bij zich en
spraken alleen Bosnisch.
Van opvangcentrum naar flat
Op 23 september was de vlucht ten
einde. Het gezin Kalic werd met
twee andere families in een soldatenslaapzaal
ondergebracht, die
met lakens was verdeeld in ‘kamers’.
Het sanitair was gezamenlijk,
het eten gratis, er werd tweedehands
kleding verstrekt en ze krewas
in Kroatië niet echt welkom
omdat Idriz moslim was. Vera
kreeg een identiteitspas met ‘na
tionaliteit: Kroatisch’. In Idriz’ pas
Op 1 augustus 1992 werd de leegstaande
Ernst Casimirkazerne in
Roermond ingericht als tijdelijk
opvangcentrum (TOC) voor mensen
die de Joegoslavische burgeroorlog
ontvlucht waren. Een deel
van die kazerne is nu onderdeel van
de Designer Outlet, de rest is gesloopt.
In de eerste weken na de opening
druppelden de ‘ontheemden’ langzaam
binnen. Eerst alleen Bosnische
moslims, later ook wat oosters
orthodoxen (‘Serviërs’) en katholieken
(‘Kroaten’). Maar in
september kwam een grote stroom
vluchtelingen naar Nederland op
gang. De regering liet bepaalde
groepen, onder wie zieken en gewonden,
met treinen ophalen in opvangkampen
in Kroatië. In de
tweede trein zat Vera Kalic met
haar gezin.
De vlucht van gezin Kalic
Vera, haar man Idriz en hun twee
kinderen waren al maanden op de
vlucht. Ze kwamen uit Brcko in
Bosnië, een gebied met een gemengde
bevolking: katholieken,
oosters-orthodoxen en moslims.
De orthodoxe Serviërs probeerden
Brcko te veroveren als landbrug
tussen twee Servische gebieden.
Vera was katholiek, Idriz moslim.
Zoals zoveel gemengde gezinnen
kwamen ze tussen twee vuren te
zitten. Vanuit Brcko waren ze met
allerlei vervoermiddelen naar Belgrado
(Servië) gevlucht. Van daar
ging het via het totaal verwoeste
Vukovar naar Zagreb (in het katholieke
Kroatië). Daar woonden
Vera’s broer en de kinderen van
haar tante. Een nichtje nam het gezin
Kalic in huis en zorgde dat Idriz,
die nierpatiënt was, dialyse kreeg
in een ziekenhuis. Maar het gezin
Vera en Idriz in hun flat aan de Willem Bayerstraat met familieleden
die nog in het Tijdelijk Opvangcentrum woonden, ca. 1995.
Foto archief vera kalic
gen 30 gulden zakgeld per week. Na
een paar maanden kregen ze meer
privacy in één van de ‘bungalows’
op het terrein: huisjes met kamertjes,
maar zonder rioolaansluiting.
Op de slaapzalen bleven alleen de
alleenstaande mannen achter. En
na nog eens veertien maanden kregen
alle gezinsleden de A-status als
vluchteling en een flat aan de Willem
Bayerstraat.
Vera’s man Idriz overleed in 1996
aan zijn nierziekte. Haar kinderen
hebben Nederlandse schooldiploma’s
gehaald en banen gevonden.
Haar zoon is getrouwd met een Nederlandse
vrouw, haar dochter met
een Bosniër.
Tas met spulletjes
Vera Kalic gaat regelmatig naar
Bosnië voor familiebezoek, maar
wil er nooit meer wonen. Ze bewaart
nog een tas uit Bosnië met
spulletjes van haar vlucht, zoals
haar oude huissleutel en een bonte
verzameling identiteitskaarten en
pasjes.
Meer geschiedenis van Roermond op
www.archiefroermond.nl/nl/roermondsverleden/
verhalen.
Vera Kalic. Foto GAR
link