Voilà
71
Yüksel Barutçu Helmie en Rob Doesborg
„Vinden wij niet erg”, zegt secretaris Rob Doesborg van de volkstuinvereniging.
„Wij hebben niet eens een website. Niet nodig ook,
want er is een wachtlijst van mensen die een tuin willen.” Rob en zijn
vrouw Helmie zijn op deze vroege zomeravond druk in de weer met
het aanslepen van emmers water dat Rob met de hand oppompt.
„We hebben hier geen aansluiting op de waterleiding en het
stroomnet.
Zouden we graag hebben, maar zo kan het ook.”
WEET WAT JE EET
Rob en Helmie eten het hele jaar van de oogst van de twee percelen
die zij huren. „Een tijdje terug heb ik voor de aardigheid de gewassen
eens geteld die we telen. Kwam ik op vijfenzeventig! We hebben
twee diepvriezers, zodat we ook de hele winter uit de tuin kunnen
eten. Het fijne van een volkstuin is dat je precies weet wat je eet.
En zó van het land op je bord smaakt het toch het allerlekkerst.
Veel mensen weten bijvoorbeeld niet hoe lekker écht verse bonen
zijn. Die in de winkel liggen, zijn al dagen eerder geoogst en dat
gaat ten koste van de smaak.”
Minstens zo belangrijk als de verse producten vindt Rob de rust die
hij in de tuin oogst. „Voor mij staat tuinieren voor onthaasten.
Ik
kom hier helemaal tot rust. Extra leuk aan deze volkstuinvereniging
is dat we hier met wel twaalf, dertien nationaliteiten
zijn. Allemaal
tuinieren ze op hun eigen manier. En iedereen ruilt de oogst met
elkaar.
Portugese courgettes voor Turkse pepers of zo. Van mijn
Chinese
buurman krijg ik ’s zomers weleens een kooksel okra; héérlijk.
Een volkstuin verbindt mensen met elkaar, zo blijkt telkens weer.”
LEEFBAARHEID
Dat is ook de ervaring van Jan Vos, voorzitter van Stichting
’t Zilvermeertje,
waar de volkstuinen onder vallen die even verder
op op de grens met de Blerickse wijk Vastenavondkamp liggen. „
Dit is pas het tweede jaar dat we 47 tuintjes in gebruik hebben en
nu al zie je dat de tuinders heel vriendschappelijk met elkaar omgaan,
wat hun achtergrond ook is. Er staan hier gewassen die ik
van mijn leven nog niet heb gezien. Maar bij ons is de sociale insteek
zeker
zo belangrijk
als het tuinieren. Vastenavondkamp is
vaak negatief
in het nieuws. Wij van ’t Zilvermeertje doen wat we
kunnen om de leefbaarheid
te verbeteren. Het verhuren van volkstuintjes
voor slechts twee tientjes per jaar is daar een mooi voorbeeld
van. Voor die vriendenprijs vragen wij ook iets terug van de
tuinders, namelijk
dat ze een paar uurtjes per week de handen uit
de mouwen steken om de omgeving van het Zilvermeer netjes te
houden. Gras maaien, rommel opruimen, dat soort dingen. Dat
zorgt tegelijkertijd
voor verbinding.”
“Hier in de tuin
komen mijn man en
ik tot rust. En onze
vier kinderen eten
mee van wat het
land opbrengt.”
Fatma Barutçu
VRIJE TIJD
HOEVEEL VOLKSTUINEN TELT NEDERLAND?
Moestuinen zijn populair, maar toch verdwijnen ze op
steeds meer plekken. Het aantal volkstuinen in Nederland is
niet precies bekend. Op internet circuleert een aantal van
240.000, maar dat is achterhaald volgens de AVVN, de landelijke
organisatie voor hobbytuinders. Verreweg de meeste
volkstuinen zijn te vinden in de dichtbevolkte Randstad. Het
valt de AVVN op dat de wachtlijsten voor een tuin sinds dit
voorjaar flink groeien. De organisatie legt hier een verband
met de coronacrisis.