Woensdag 28. 09. 2022 5
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
noord-midden@delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
Meerdere activiteiten in
bibliotheek in het kader
van Alzheimerdag
De bibliotheek in Horst aan de Maas
organiseert in kader van Wereld Alzheimerdag
verschillende activiteiten
in ’t Gasthoês.
Zo is er tot en met maandag 3 oktober
een informatiehoek over dementie
in de Horster bibliotheek.
Daarnaast is er vanaf maandag 3
oktober elke eerste maandagavond
van de maand een Alzheimercafé in
‘t Gasthoês. Het eerste thema is
‘Herinneringen ophalen met de herinneringskoffer’.
Gastspreker Marga
Bakker van BiblioNu verzorgt de
avond, die om 19.00 uur begint.
Zondag 9 oktober is om 14.00 en
19.00 uur de theatervoorstelling Wei
achter de mist van Craviet te zien.
Het verhaal gaat over emoties en gedachten
die spelen op het moment
dat dementie het leven gaat bepalen.
Het laat de rol van de mantelzorger
zien, de opofferingen die gemaakt
moeten worden, maar ook de
onvoorwaardelijke liefde voor elkaar.
Kaartjes à 19 euro zijn te koop via
www.gasthoes.nl.
Beleef dementie op dinsdag 11 oktober door
een simulatietraining te volgen met een virtualrealitybril.
De training duurt 45 minuten.
Aanmelden kan via 077-3978500 of mantelzorghorst@
synthese.nl.
Horst
REGIO
Sef Leurs: ‘In het onderwijs gaat het om
mensen, in het bedrijfsleven om geld’
Sef Leurs studeerde Frans in
Sittard, stond twee jaar als
vervanger voor de klas, maar
omdat hij geen vaste baan in het
onderwijs kon krijgen, koos hij voor
een carrière op de veiling ZON in
Grubbenvorst.
Lest We Forget: laatste dagen
van de oorlog herleven in Venray
Meer dan 1.300 scholieren uit
Noord-Limburg en Oost-Brabant
nemen op 1 en 2 oktober deel aan
Lest We Forget. Ze gaan terug naar
de tijd toen deze streek in de
laatste maanden van de Tweede
Wereldoorlog frontgebied was.
Van september 1944 tot maart 1945
stagneerde de opmars van de geallieerden
bij de Maas. De rivier vormde
lange tijd de frontlijn en scheidde
twee werelden, een van angst en onderdrukking
en een van opluchting
en vrijheid. Niet alleen voor de bewoners,
al dan niet geëvacueerd,
was deze periode een verschrikking,
ook de Britse en Amerikaanse
soldaten gingen door een hel in de
herfst en strenge winter van ’44-’45.
Dicht aan het front waren de geschutstellingen
en loopgraven,
daarachter lagen de veldhospitalen
waar de gewonden werden verzorgd.
Ondanks alles was er ook
ruimte voor ontspanning. Lest We
Forget (opdat we niet vergeten) laat
die laatste oorlogsdagen herleven.
De organiserende Stichting Lucky
Seventh Historical Group (L7), genoemd
naar de 7de Amerikaanse
Pantserdivisie, heeft hiertoe achter
McDonald’s in Venray een terrein
ingericht, waar getoond wordt hoe
onze bevrijders leefden, woonden
en werkten. Oorspronkelijke stellingen
uit die tijd zijn weer opengegraven,
ingericht en bemand en er is
een compleet legerkamp nagebouwd,
inclusief brandstofdepot,
mobiele werkplaats, veldkeuken en
lazaret.
Inmiddels hebben acht scholen uit
Oost-Brabant en meer dan twintig
uit Noord-Limburg zich voor deze
achtste editie aangemeld, onder
meer uit de gemeenten Horst aan de
Maas, Venray, Bergen en Venlo.
Voor leerlingen uit groep 7 en 8 is
een speciaal lespakket samengesteld
waarmee ze in de week van 26
tot 30 september mee aan de slag
gaan op school.
In het weekend van 1 en 2 oktober is het terrein
van 10.00 tot 17.00 uur geopend voor
iedereen die interesse heeft in de historie
van de Tweede Wereldoorlog. Bezoekers betalen
5 euro, kinderen tot 12 jaar mogen voor
2 euro naar binnen.
Er wordt een compleet legerkamp
nagebouwd. Foto lest we forget
Leurs weigerde om achter de geraniums
te gaan zitten en solliciteerde
naar een baan in het onderwijs. Tot
zijn eigen verbazing werd hij in recordtijd
aangenomen.
Waardering
Het verschil met zijn vorige werkgevers
werd hem snel duidelijk. „In
het bedrijfsleven draait alles om
geld. In het onderwijs gaat het om
mensen. Dat spreekt mij meer aan.
De zakelijke kennis die ik echter in
die jaren over Frankrijk heb opgedaan,
komt mij tijdens de lessen
goed van pas. Ik kan de leerlingen informatie
geven over het land, de cultuur
en de mensen. De klas waardeert
dat. Ik zie nu hoe mijn leerlingen
groeien; dat is fantastisch om te
ervaren. En die hoge bloeddruk?
Die is verdwenen. Het onderwijs is
een verrijking voor mijn leven. Misschien
heeft dit wel zo moeten zijn.”
De ommezwaai
Door Rob Buchholz
Ruim dertig jaar later is Leurs terug
bij zijn oude passie en geeft hij Franse
les. En dat maakt hem gelukkig.
„De gezondheidsklachten die ik
door de enorme werkdruk in het bedrijfsleven
had, zijn verdwenen. Ik
rij nu iedere dag met veel plezier
van Venlo naar Echt.”
Gezonde dosis lef
Van het onderwijs naar een baan op
de veiling. Dat is flinke stap in een
andere richting. Toch kan Sef Leurs
deze carrièremove goed verklaren.
„Mijn vader was tuinder, dus ik was
bekend met de materie. Bij een
fruithandelsbedrijf was een vacature
als vertegenwoordiger voor de
Frans markt. Ze zochten iemand
met kennis van die taal.” Leurs beschikte
in die jonge jaren ook over
een gezonde dosis lef. Hij stapte in
de auto, reed naar grote Franse steden
en ging op de markt het gesprek
aan. „Dat werd enorm gewaardeerd.
Tegenwoordig draait het
meer om feitenkennis en het verrichten
van onderzoek. Dat is een
heel andere wereld. Alles gaat sneller:
vandaag bestellen is morgen leveren.
Men stelt ook meer eisen.
Verdiende je eerst tienduizenden
euro’s dan eiste men later tonnen.”
Hoge bloeddruk
De toenemende tijdsdruk in de handel
zorgde ervoor dat Leurs met gezondheidsklachten
kreeg te maken,
zoals een hoge bloeddruk. „De baas
nodigde mij uit voor een gesprek en
zei: je hoeft morgen niet meer te komen.
Dat was een harde ervaring.
Vervolgens werkte ik nog vijf jaar
voor een ander bedrijf op de veiling.
In 2020 kwam door corona een belangrijk
project niet van de grond en
kreeg ik te horen dat ze afscheid van
mij wilde nemen. Ik was 61.”
Sef Leurs: van het onderwijs
naar de veiling en weer terug
Foto's Lé Giesen/privéarchief