woensdag 20. 10. 2021 5
PARKSTAD
Inwoners zien
Wilhelminaberg
als visitekaartje
Meer dan helft van de Parkstedelingen
geeft aan de Wilhelminaberg
te zien als visitekaartje voor
ParkstadLimburg.
Zo blijkt uit de tweede burgerraadpleging
die werd uitgevoerd in opdracht
van IBA Parkstad en Stadsregio
Parkstad Limburg.
Vrijwel alle inwoners van Parkstad
(97 procent) kennen de berg van
naam. Ruim zeventig procent kent
de Wilhelminaberg zelfs redelijk
goed of heel goed.
Uit het onderzoek blijkt verder dat
de meest gebruikte naam voor de
Wilhelminaberg Snowworld is.
Ruim dertig procent van de ondervraagden
gebruikt meestal deze
naam. ‘Wilhelminaberg’ volgt als
tweede en wordt door bijna twintig
procent genoemd.
De reden van een bezoek aan de
Wilhelminaberg is in de meeste gevallen
het maken van een wandeling,
daarna om te genieten van het
uitzicht en de rust.
De uit Parkstad afkomstige bezoekers
van de Wilhelminaberg gebruiken
slechts zelden het openbaar
vervoer om bij de berg te komen.
De meest gebruikte
vervoersmiddelen zijn de auto of
motor. Dit najaar wordt een derde
burgerraadpleging voorgelegd.
LANDGRAAF/KERKRADE
Koempelmis voor
slachtoffers Domaniale
Koempels van de voormalige Domaniale
mijn worden op zondag 24
oktober in Schaesberg herdacht
met een koempelmis.
De mis wordt om 11.00 uur gehouden
in de Petrus en Pauluskerk aan
de Hoofdstraat. De dienst wordt opgeluisterd
door het Parkstad Saxofoonkwartet.
Het is al enkele jaren een goed gebruik
dat slachtoffers van de mijnbouw
blijvend worden herdacht. In
de jaren dat de voormalige Domaniale
mijn in Kerkrade werd geëxploiteerd,
kwamen bij de werkzaamheden
165 mijnwerkers om het leven:
138 onder
en 27 bovengronds.
REGIO
ZEG HET MAAR... KERKRADE
DOOR THIJS DE VEEN
Frans en Adelheid
Beumers zestig
jaar getrouwd
Bloemen en felicitaties van wethouder
Leo Jongen voor het diamanten
bruidspaar Frans (83) en Adelheid
(81) BeumersSiebert.
Frans en Adelheid leerden elkaar in
1959 kennen tijdens een dansavond
in Hockenheim (BadenWürttemberg,
D), de geboorteplaats van
Adelheid. Aanleiding was het bezoek
van de Koninklijke Harmonie
Sint Philomena Chevremont aan
Hockenheim. Frans was spelend lid
van de Philomeen. „Het was een onvergetelijk
uitstapje”, vertelt Frans.
„We konden het meteen goed met elkaar
vinden.” Na dat eerste bezoek
‘treinde’ Frans regelmatig 340 kilometer
naar Hockenheim om een
weekend bij Adelheid te logeren.
Het wettelijk huwelijk en de kerkelijke
inzegening vonden op 12 oktober
1961 plaats. Het pasgetrouwde
stel ging vervolgens in Haanrade
wonen. De twee hebben allebei bij
Brood & Banketbakkerij Heko in
Chevremont gewerkt.
In 1964 werd zoon Marcel geboren,
die 23 jaar later werd uitgeroepen
als stadsprins Marcel l van Kerkrade.
Verder zijn Frans en Adelheid
de trotse opa en oma van Max (23)
en Tom (21) Beumers
Vier jaar geleden verhuisde het diamanten
paar van Haanrade naar
Kerkradecentrum.
Frans is als sinds 1950 lid van harmonie
St. Gregorius Haanrade. Tot
afgelopen jaar speelde hij daar de
grote bastuba, bovendien was Adelheid
meer dan veertig lid van het damescomité
van St. Gregorius.
‘Living statue’ Patou Paffen (14)
haalt festival naar Kerkrade
Patou Paffen (14) ontving afgelopen
vrijdag een jeugdlintje. Als
talentvol ‘living statue’ doneert ze
al haar opbrengsten aan goede
doelen. En haalt nu een heus
festival naar Kerkrade.
Een jeugdlintje, jullie zullen wel trots
zijn!
Moeder Carla: „Ze heeft zo’n groot
hart. De maand na haar communie
liet ze 30 centimeter van haar haren
afknippen voor het goede doel. En in
groep 8, toen ging ze naar het bejaardentehuis
om te zingen en spelletjes
te spelen. Ik ben tegenwoordig niet
eens meer verbaasd als ze zoiets
doet.”
Even terug. Levend standbeeld, hoe
ben je daar ingerold?
Carla: „Toen ze 78
jaar was bezochten
we de wereldkampioenschappen
‘living statues’ in Arnhem. Daar
was ook een plein speciaal voor kinderen.
‘Dat lijkt me wel wat’, zij ze
daar. Ze was eigenlijk nog te jong volgens
de reglementen, maar ze bleef
volhouden. ‘Ik wil dit echt gaan doen!
Mag ik die vrouw niet eens bellen, die
zegt dat ik niet mag?’, vroeg ze.
Patou: „Ik ben er wel heel goed in!”,
zei ik toen aan de telefoon, maar ik
had het nog nooit gedaan.”
En sindsdien ben je meermaals
uitgeroepen tot Limburgs kampioen
‘living statue’. Hoe word je dat?
Patou: „De jury beoordeeld op verschillende
dingen: stilstaan, interactie
met het publiek, je mimiek en
schmink.”
Carla: „Patou heeft een heel sterke
mimiek, horen we altijd. Ze kan met
haar gezicht zoveel vertellen!”
Patou: Maar ik ben pas 14 jaar. Ik ben
nog jong, heb nog veel tijd om me te
ontwikkelen. Als ik nu terugkijk, zijn
er heel veel tips die ik kleine Patou
zou willen geven.”
Al het geld dat je inzamelt heb je van
jongs af aan altijd al weggegeven,
heb ik begrepen?
Patou: „Ik geef vaker aan verschillende
doelen, soms kleinere opbrengsten
maar ik spaar het ook wel
eens op. Eén keer voor een nieuw onderwijssysteem
voor mijn basisschool.
Kinderkoor CantaYoung heb
ik gesponsord voor nieuwe kleren.
Ook wel eens voor Kika en een Chinees
kindertehuis.”
Zou je later je eigen geld willen
verdienen als professioneel levend
standbeeld?
Patou: „Ik wil later iets doen in de
zorg, maar het lijkt me wel wat om
verder te gaan in dit wereldje. Je
hebt in Israël bijvoorbeeld een festival.
Ook op veel andere plekken. China,
Polen. ”
Carla: „Hier in Limburg is het wat
minder, maar daarbuiten is er in Nederland
elk weekend wel ergens een
evenement.”
En mede door jullie vanaf komend
jaar ook in Kerkrade. Kun je al een
tipje van de sluier oplichten?
Carla: „Klopt! 1 mei volgend jaar
vindt hier het Euregionaal Living
Statue Festival plaats. Daarvoor
organiseerde Valkenburg elk jaar
het Nederlands kampioenschap,
maar die hebben de geldkraan
dichtgedraaid.
Ons doel voor komend jaar is twintig
beelden. Een heel goed vriendinnetje
van Patou is wereldkampioen
van de amateurs, die willen
we ook naar Kerkrade toehalen!
Verder zijn we van plan om op de
Markt een kinderplein te maken
met een workshop waar ze een
kwartiertje als echt ‘living statue’
kunnen staan.”
Patou ‘in actie’ als living
statue. FOTO CARLA PAFFEN
FOTO PETER TROMPETTER
DE BOEKSUGGESTIE
Stadionbezoeken leiden tot boek
Toen hij 19 jaar geleden aan de
hand van zijn vader San Siro binnenliep
voor AC Milaan – Roda JC
ging er letterlijk een deur voor hem
open. Sindsdien bezocht hij niet alleen
wedstrijden op WK’s, EK’s en
in de Europese topcompetities,
maar stond hij ook op vermolmde
staantribunes en werd hij – meestal
– gastvrij ontvangen bij de clubs
in de lagere divisies. Hij besloot zijn
belevenissen op te schrijven. „In
eerste instantie voor mezelf, maar
toen ik soortgelijke verhalen las in
tijdschriften als Santos en Staantribune
ben ik gaan nadenken over een
boek”, vertelt Zico Bock.
De uitbraak van de coronapandemie
zorgde ervoor dat de leraar geschiedenis
ook de tijd kreeg om er
aan te gaan werken. „Het is mijn
eerste boek, maar ik sluit niet uit
dat er wellicht een vervolg komt.”
Het boek
In Kijk schat, ze spelen thuis neemt
Bock de lezer mee tijdens zijn voetbalreizen.
Met veel gevoel blikt hij
terug op de spraakmakende avonturen
die hij in gezelschap van familie
of vrienden beleefde en die
zijn reizen over de landsgrenzen
tot de ultieme voetbalervaring
maakten.
Een verhaal over een gezamenlijke
passie tussen vaders en zonen,
vriendschap en de eindeloze aantrekkingskracht
van die vier lichtmasten.
‘Kijk schat, ze spelen thuis’ is te bestellen bij
de boekhandel onder vermelding van ISBNnummer:
9 789464 029987 of via uitgeverij
www.boekengilde.nl voor 17,99 euro.
De 30jarige
Zico Bock uit Schinveld
is een voetbalfanaat. In totaal
heeft hij 231 voetbalstadions in
binnen
en buitenland bezocht. Een
dertigtal anekdotes heeft hij
gebundeld in ‘Kijk schat, ze spelen
thuis’.
Zico Bock. FOTO PRIVÉ FOTO FAMILIE BOCK
DOOR PAUL DOLHAIN