woensdag 20. 10. 2021 REGIO 3
Theo Fokkema (rechts) aan
de start van de Tour for Life.
FOTO EPPO KARSIJNS
HEYTHUYSEN
Theo legt 1300 kilometer af
op racefiets voor goede doel
Verdien bij als
krantenbezorger!
In Heythuysen,
Meijel of Echt!
Kom jij het bezorgteam versterken?
Wij zijn altijd op zoek naar
krantenbezorgers, wie je ook bent!
Kijk op www.bezorgdekrant.nl voor
meer informatie.
COLUMN
OSPEL/MIDDENLIMBURG
Finale Midde Limburgs
Leedjes Festival in Ospel
Vier het najaar
1.000+ servicepunten
GRATIS af te halen
Lees digitaal via uittipslimburg.nl/krant
Gestart werd in het Italiaanse Bardonecchia
en het Limburgse Valkenburg
was de finishplaats waar
de sportieve Heythuysenaar door
zijn gezin opgewacht werd. De tocht
telde 19.000 hoogtemeters. Zijn
deelname aan deze zware tocht leverde
ruim 5000 euro op voor wetenschappelijk
onderzoek naar immuuntherapie
voor kankerpatiënten.
De route was indrukwekkend,
evenals de ingrijpende verhalen die
de renners met elkaar deelden.
„Voor de tocht van 2020 was ik goed
voorbereid”, vertelt Fokkema. „Ik
fiets ieder jaar wel 10.000 kilometer,
maar voor deze pittige tocht had ik
extra getraind. Iedere deelnemer
moet minimaal 2500 euro inbrengen
en ook daar was ik door allerlei
acties te organiseren in geslaagd.”
De teleurstelling over het niet doorgaan
van de tocht was dan ook
groot, maar gezien de omstandigheden
kwam de mededeling niet echt
als een verrassing. Toch bleef de
Heythuysenaar gemotiveerd en
werden de trainingen niet verzaakt.
„Het Daniël den Hoed Fonds mocht
niet de dupe worden van dit uitstel,
dus ik heb het afgelopen jaar geprobeerd
mijn inleg te verdubbelen en
daar ben ik in geslaagd”, zegt Fokkema,
die zich al vaker op de racefiets
voor een goed doel heeft ingezet.
Een van de acht etappes voerde de
250 deelnemers over de uit de Tour
de France bekende, 1993 meter
hoge Col de la Madeleine. „Een geweldig
indrukwekkend landschap
waar je intens van kan genieten”,
blikt Fokkema terug. „Maar de verhalen
die je van andere deelnemers
hoort, zijn minstens zo indrukwekkend,
maar dan op een andere manier.
Daar word je stil van. Iedereen
heeft zo zijn eigen reden om aan de
Tour for Life mee te doen. Een man
vertelde mij dat hij zich voor de
tocht van 2020 met een vriend had
aangemeld. Ze zijn goed getraind en
fit. De tocht wordt echter geannuleerd.
Dan krijgt zijn vriend de diagnose
kanker en overlijdt. Hij vraagt
aan zijn weduwe een aandenken om
mee te nemen, zodat zijn maat toch
bij hem is. Zij geeft hem een busje
met as dat hij uitstrooit op de Madeleine.
Hij heeft het gefilmd en liet het
mij zien. Als ik het vertel, krijg ik
nog steeds kippenvel. Dit is maar
één voorbeeld van de vele verhalen
die ik gehoord heb.”
De gezamenlijke inzet heeft uiteindelijk
1,2 miljoen euro opgebracht.
„Of ik nog een keer meedoe? Dat
weet ik nog niet. Misschien niet als
rijder maar als vrijwilliger, want
zonder vrijwilligers is zo’n evenement
niet te organiseren. Het was
voor mij in ieder geval een onvergetelijke
ervaring”, besluit Fokkema.
In 2020 gooide de coronapandemie
nog roet in het eten, maar dit jaar
Theo Fokkema (60) uit Heythuysen
eindelijk de Tour for Life mogen fietsen.
In september legde hij in acht
dagen op zijn racefiets 1300 kilometer
af voor het goede doel.
DOOR PIETER KNIPPENBERG
Elke dag lokaal nieuws!
Wil jij het laatste nieuws uit
jouw regio elke dag in je mailbox
ontvangen? Meld je dan aan
voor onze lokale nieuwsbrief op:
» delimburger.nl/nieuwsbrief
IN EN OET DE SJTAD
SJRA PUTS
We werden afgelopen januari
onaangenaam geconfronteerd met
het nieuwe afval ophaalsysteem in
Roermond. Nog maar eenmaal in
de twee weken worden de resten
uit onze huishoudens verzameld.
Al twee keer wijdde ik aandacht
aan dit radicale (of ridicule)
besluit, zeker omdat de zomer
eraan zat te komen. Met zomer
bedoel ik warm weer. Ik zag ze in
gedachten al lopen, de nakomelingen
van de Calliphora Vomitoria,
oftewel maden. Mijn vreselijkste
dromen werden bij de eerste
warmtegolf bewaarheid. Ondanks
het feit dat ik alle resten met
sluitertjes gekneveld had, wisten
de vermaledijde witte onderkruipsels
zich in mijn groene afvalbak te
nestelen. Gadverdamme!
Ik heb heet water, chloor (lekker
voor het milieu) en meer madenkillers
toegepast waarmee het
probleem voor dat moment weer
verholpen was. De meur (stank)
van een twee weken stilstaande
afvalbak blijft echter onveranderd.
Of moet ik bij elke keer dat ik de
kliko open ook nog een luchtverfrisser
erin gaan spuiten? Maar we
zijn er nog niet. Alras na de
aankondiging dat we medio dit
jaar over zouden gaan naar een
nieuw systeem met twee afvalbakken
kwam de aap uit de Europese
mouw. De aanbesteding was
verkeerd gedaan en moest dus
over.
Gevolg is dat we die twee afvalbakken
volgend jaar pas krijgen en
dat, tot die tijd
in de weken
waarin de bak aan de straat mag
drie keer op een ochtend een
vrachtwagen voor mijn deur stopt:
één keer voor het restafval, één
keer voor het gftafval
en één keer
voor de zakken met pmdafval.
Lang leve het milieu.
Maar de broek zakte me toch echt
af toen ik las dat de kosten voor die
blunder bij de burger terechtkomen.
Kijk: dat afvalkosten stijgen,
snap ik nog wel, al snap ik dan
weer niet dat ze de laatste jaren
vergeten zijn om dat geleidelijk in
te voeren. Maar dat terzijde. Stel
dat ik met mijn auto in de achteruit
per ongeluk mijn garagedeur
aan gort rij. Moet ik dan de buurt
gaan vragen of ze willen bijdragen
aan de herstelkosten?
Wethouder Schreurs vertelt dat
toch echt met droge ogen tegen
Gertie Driessen van De Limburger
als het gaat over het verkeerd
parkeren van die aanbesteding. Ik
citeer: „Omdat de gemeente een
fout maakte met de aanbesteding
van bakken voor gft en restafval
worden die pas medio 2022
ingevoerd. Tot die tijd moeten de
duobakken worden opgehaald, wat
extra kosten oplevert.” Er is, zo
begreep ik uit de wandelgangen,
nog geen klap op dit besluit
gegeven, maar gebeurt dat wél dan
voorspel ik een donderslag bij
heldere hemel. Dat zaakje stinkt.
Dat is meur uit het gemeentehuis.
REAGEREN?
redactieroermond@delimburger.nl
Meur (3)
Inschrijven voor de regionale liedjeswedstrijd
is mogelijk vanaf 18 november
tot en met 6 december. De
inzendingen worden beoordeeld
door een vakjury. Die bepaalt welke
22 liedjes er uiteindelijk naar de finale
op 7 januari gaan. De lokale vastelaovesvereniging
de Vlikkestaekers
tekent in samenwerking met
het comité Midde Limburg Leedjes
Festival voor de organisatie van de
liedjeswedstrijd. Plaats van handeling
is Hotel en Eetk’fee VLiK (voorheen
het Peeljuweel) in Ospel.
Inschrijven kan vanaf 18 november via het
online inschrijfformulier op de website
www.middelimburgsleedjesfestival.nl. Op
de website is ook het reglement te vinden.
De finale van het Midde Limburgs
Leedjes Festival (MLLF) vindt op
vrijdagavond 7 januari plaats in
Ospel.