woensdag 27. 10. 2021 5
WIJLRE
De resetknop
in je hoofd
terugvinden
Susanne Odekerken geeft vrijdag
29, zaterdag 30 en zondag 31
oktober de workshop ‘Rust in je
Hoofd
in deze bizarre tijd’.
De activiteit in het kader van het Beleefweekend
leert deelnemers hoe
zij met Emotional Freedom Techniques
(EFT) meer rust in hun hoofd
en lichaam kunnen brengen.
Op de website van Odekerken staat:
„We maken gebruik van specifieke
herinneringen, waaraan een negatieve
emotie gekoppeld is. Door gebruik
te maken van focus (visueel)
en woorden maken we verbinding
met de herinnering, zodat we die in
het hier en nu kunnen voelen. De
techniek bestaat uit het kloppen op
acupunctuurpunten in combinatie
met het uitspreken van rituele zinnen.
Zodoende komt het energiesysteem
in balans en worden emotionele
conflicten op een diepe laag
worden.” Per sessie is plek voor minimaal
vijf en maximaal tien deelnemers.
Deelname: 25 euro.
Tijd: vrijdag van 19.00 tot 21.30 uur, zaterdag
en zondag van 10.00 tot 12.30 uur |
Adres: Burgemeester van Laarstraat 67 in
Wijlre | Info: www.elysioneft.nl | Reserveren:
info@elysioneft.nl | Meer informatie:
www.beleefweekend.nl.
MEERSSEN
Bridgedrive voor
aidswezen in Oeganda
Stichting Friends of Coloma School
uit Meerssen houdt zaterdag 6 november
een bridgedrive waarvan de
opbrengst ten goede komt aan de
school in Oeganda waaraan de organisatie
haar naam dankt. De stichting
zet zich in voor opvang, scholing
en vorming van aidswezen en kansarme
kinderen. De middag start om
13.00 uur in De Grenedeer, Rijksweg
41 in Gronsveld. Inschrijven kan tot 1
november en kost 17,50 euro.
Deelname via Mieke MeewisBartholomeus
(0640491923,
meewismieke@gmail.com)
of Toos van Alphen (0433645611
en toosvanal@
gmail.com).
REGIO
MAASTRICHT
Nora Hunter nieuwe
kinderburgemeester
Nora Hunter is dit schooljaar de
Maastrichtse kinderburgemeester.
De 10jarige
leerlinge van basisschool
Aloysius werd gekozen uit
vier sollicitanten en draagt een speciaal
ontworpen ambtsketting. Ze is
de tweede basisschoolleerling die
deze functie bekleedt. Nora is de opvolgster
van Ismael Cabordery die
vorige maand afzwaaide.
Ook werd de nieuwe kinderraad, bestaand
uit twaalf leerlingen van zeven
basisscholen, benoemd. De
raad vergadert maandelijks en
geeft advies aan het college en de gemeenteraad
over thema’s die Maastrichtse
kinderen aangaan.
FOTO JONATHAN VOS
Schilder Ahmed Kleige legt
woeste gezicht Geul vast
DE BOEKSUGGESTIE
Op late leeftijd toch een boek
Hun zusterlijke samenwerking is in
de herfst van hun levens uitgemond
in het kinderboek Heksje
Krikkekrak. Beide zussen zijn jarenlang
in het onderwijs werkzaam
geweest en weten ook door
hun eigen kinderen en kleinkinderen
wat de jeugd aanspreekt.
Tonny heeft in het verleden wel vaker
verhalen geschreven, maar die
schrijfsels verdwenen uiteindelijk
onder in een bureaulade. Tijdens
de coronaperiode is dit eerste
sprookje letterlijk uit de lucht komen
vallen. Nu de leeftijd van tachtig
jaar voor beiden bovendien is
gepasseerd, moest het er volgens
de dames eindelijk maar eens van
komen. De vertelling is klaar en van
illustraties voorzien.
Het verhaal
Heksje Krikkekrak is de dochter
van moeder Krikke en vader Krik.
Op een dag verveelt Krikkekrak
zich, wordt ondeugend en vliegt
uit… Als leuke aanvulling heeft de
schrijfster ook een eigen liedje met
bladmuziek aan het verhaal toegevoegd.
Het kinderboek is geschikt voor
kinderen van 4 tot 8 jaar. Het
sprookje met 24 bladzijden is voor
12,50 euro bij de schrijfster te bestellen.
Voor de bezorgkosten
wordt 4,95 euro in rekening gebracht.
Tonny Bemelmans leest op woensdag 27 oktober
om 14.00 uur voor uit het sprookje, in
de Leeswinkel aan de Salmstraat 31 in Geleen.
Het boek is daar die middag ook verkrijgbaar.
Heksje Krikkekrak is ook te koop bij
Supermarkt Cobben, Glacisweg 21, in Maastricht.
De zussen Tonny Bemelmans (81)
uit Geleen en Gea van der Velde
(80) uit Maastricht hebben in de
coronatijd niet stilgezeten. Tonny
heeft een sprookje verzonnen en
Gea heeft de illustraties erbij
gemaakt.
De zussen Gea van der Velde (links) en Tonny Bemelmans met hun
gezamenlijke productie. FOTO PRIVÉ DOMEIN
DOOR REDACTIE
Ahmed Kleige bij zijn
schilderij van de wilde Geul.
FOTO JEANPIERRE
GEUSENS
ZEG HET MAAR...
DOOR RENÉ WILLEMS
Na de watersnood verdween zijn
schilderij uit de etalage bij kunsthandel
Marx & Marx in Valkenburg.
Te confronterend voor de gedupeerden,
vonden de galeriehouders.
Maar ook dit is de Geul,
zegt schilder Ahmed Kleige.
Op mijn twaalfde won ik een tekenwedstrijd
van de krant in Syrië.
Maar mijn ouders wilden per se dat
ik chemie ging studeren. Om de
druk van de familie te ontkomen,
trok ik naar Libanon, waar ik mij
volledig aan het schilderen kon wijden.
Ik had daar een eigen atelier
met uitzicht op Beiroet en verkocht
veel schilderijen. Maar ik zag dat
mijn drie kinderen daar geen toekomst
hadden. Daarom vluchtte ik
naar Nederland. Via opvangcentra
in Zwolle en Heerlen belandde ik
uiteindelijk in Maastricht, waar ik
een klein flatje kreeg in Pottenberg.”
In Limburg kwam u in contact met
Willem Vermeer en de inmiddels
overleden Harry Elshout, met wie u
samenwerkte in een atelier in
Valkenburg.
„Van hen leerde ik de taal. En op mijn
beurt kon ik hun nieuwe schildertechnieken
bijbrengen. Op die manier
helpen we elkaar, denk ik.”
Hoe zou u uw eigen manier van
schilderen omschrijven?
„We beginnen meestal met vlekken
en kleuren. Meestal ontdekken we
daar later zelf bepaalde figuren in
die we dan vervolgens verder uitwerken.
Op die manier ontstaan bijna
vanzelf herkenbare motieven.”
Inmiddels heeft u een eigen werkruimte
in Maastricht, vlakbij uw
woning.
„Dat is wel prettig. Vanuit Maastricht
is het toch een heel eind fietsen
naar het atelier in Valkenburg.
Nu kan ik ’s avonds even naar mijn
eigen werkruimte lopen.”
In Libanon was u een gevierd en
gerespecteerd kunstenaar. Die roem
heeft u bij uw vlucht daar moeten
achterlaten.
„Ik ben hier inderdaad weer bij nul
begonnen. Maar we zien wel waar
het eindigt. Ik ben blij dat ik hier ben
en mijn gezin weer bij me heb. Dat is
voor mij het allerbelangrijkste.”
Heeft u
carnavalsnieuws?
Laat het ons weten!
Mail naar:
zuid@delimburger.nl
Op uw doek klotst het woeste water
van de kolkende Geul bijna uit de
omlijsting. U had blijkbaar een
vooruitziende blik, want dit is de
Geul die Valkenburg in juli plots
leerde kennen...
„Iedereen kent de Geul als een zacht
voortkabbelend beekje. Maar ik
werd vooral gefascineerd door de
oerkracht van het water. Dat wilde
ik op mijn doek vastleggen. Maar
dat het zo extreem zou worden, dat
wist ik op dat moment natuurlijk
ook niet.”
U komt uit Syrië, leefde lang in
Libanon, maar kwam uiteindelijk in
Maastricht terecht.
„Ik heb altijd goed kunnen tekenen.