Limburg In Memoriam 9
Wat had u nog graag willen zeggen?
Inzendingen lezersoproep
In een woord: OVERWELDIGEND! Vanaf het
moment dat de lezersoproep in de krant
verscheen, stroomden de inzendingen
binnen. Kippenvel, brok in de keel en een
traantje moeten wegpinken bij het lezen
ervan. Op de komende pagina’s een selectie.
Zo ontroerend allemaal, stuk voor stuk.
Lieve Ine, lieve vriendin,
Wat hebben we samen veel meegemaakt, mooie maar ook heftige dingen.
SAMEN oud en nieuw gevierd, carnaval, kermis, de Venloop wandelen, naar concerten,
lekker swingen op de dansvloer, naar Bospop, fi etstochten maken met veel terrasjes,
naar de Brabantse Dag in Heeze, je geboorteplek waar je zo trots op was.
Vele vakanties naar Oostenrijk, en daar in Oostenrijk kwam de eerste barst in je gezondheid.
Eenmaal thuis en na vele onderzoeken kwam die verschrikkelijke uitslag.
Je moest een oog missen In verband met bestralingen die je moest ondergaan.
Jeetje wat had jij een moed!
Na vele bestralingen en ziekenhuisbezoeken kreeg je een reconstructie van je gezichtshelft.
Wat was je positief in je doen en laten, en dat maakte het voor iedereen om je heen heel makkelijk.
Je wilde de draad weer oppakken. Het lukte zelfs om weer af en toe samen te gaan fi etsen,
en wat was je trots dat het lukte.
Na een hele korte periode kreeg je ziekte helaas de overhand, en kwam je in bed terecht,
waar je liefdevol verzorgd werd door je naasten.
En op een dag in mei, ben je als een vlinder van ons weggevlogen.
Lieve Ine, ik had je nog zo graag willen vertellen hoe trots ik op je was, ik mis je...
WISH YOU WERE HERE
Liefs,
Ineke Klompen, Roggel
Mam,
We zijn ruim een half jaar verder,
182 dagen nadat u ons zo plotseling hebt verlaten.
Tientallen brieven heb ik u afgelopen maanden geschreven en vanuit mijn hart heb ik
vele gesprekken met u gevoerd en dit alles naar een onaantastbare verre hemel gestuurd.
“Mam, dank je wel voor het leven dat u mij heeft geschonken, de liefdevolle opvoeding
en alle kansen die u en pap mij hebben gegeven.”
“Mam, wat is het recept van de rode kool?” Die was ontzettend lekker.
“Mam, wat was u toch waanzinnig creatief.” Een huis vol bloemstukjes, de gehaakte pannenlappen
en de geborduurde tafelkleden bieden iedere dag weer troost. De schilderijen op zolder
en de handgemaakte kettingen zijn schitterend.
“Mam, kijk naar eens naar de bloemen in de tuin.” Ze bloeien prachtig.
“Mam, wat jammer dat u soms zo onzeker was.” Dat was nergens voor nodig,
u heeft in uw veel te korte leven heel veel goeds gedaan.
De alledaagse dingen, de gezamenlijke liefde voor bloemen, het uitwisselen van recepten
en nieuwtjes. Samen een kopje koffi e drinken. De gewoonheid van het leven.
Mam, u wordt gemist.
Uw dochter
Lieve mam,
Je stierf op 30 december 1994. Gelukkig was ik erbij toen je stierf.
Het verdriet was toen zo groot dat er alleen maar stilte was
op dat moment...
Ik had toen moeten zeggen wat een goede moeder je was,
hoe ik je zou gaan missen, dat het goed was, dat je mijn grote
voorbeeld was en bent. Dus bij deze mam, je was GEWELDIG!!!!
Voor altijd in mijn ❤.
Ivonne van Nunen, Molenbeersel
Nu 7 maanden geleden is het nog steeds onwerkelijk voor mij
Waarom Henny Wijnands keerde jij het tij?
Zoveel te zeggen tegen jou,
zoals ik hou van jou.
Waarom deed je dit nou?
Antwoorden krijg ik niet meer,
een traan rolt over mij wang, keer op keer.
Margriet Wolters, Tegelen