Woensdag 26. 10. 2022 REGIO 11
Verscholen beeld Wilhelminaberg
maken. Op de westhelling werd in
1979 een zogenaamde borstelbaan
aangelegd. Met plezier denken
toenmalige gebruikers aan de unieke
sensatie van skiën in eigen omgeving;
compleet met stoeltjeslift en
poekelpiste. Ach, die gladde zooi. Om
de baan skivaardig te maken zat er
namelijk een olielaag op. Het initiatief
kwam van de voormalige Oostenrijkse
topskiër Sigi Moser. Vanwege
zijn vergelijkbare skibaan in
Brunssum was hij geen onbekende
in deze regio. Uiteindelijk kwam er
in 2000 een nieuw complex met een
387 meter lange piste met echte
sneeuw. En het beeld dat herinnert
aan de eerste skipiste in Landgraaf?
Het zou een meer waardige
plek moeten krijgen.
Van nul tot nu
Door Martin van der Weerden
In de rubriek Van Nul tot Nu gaat
Martin van der Weerden in op de
veelzijdige historie van deze regio.
Ditmaal over de Wilhelminaberg in
Landgraaf. Voordat SnowWorld
ontstond met echte sneeuw werd
er al eerder wintersport bedreven
op de steenberg van Staatsmijn
Wilhelmina.
Nogal achteraf, verscholen in het
struikgewas tussen de gedachteniskapel
voor de mijnwerkers en
SnowWorld, staat amper zichtbaar
vanaf het pad langs het mijnspoor
een beeld. Van veraf lijkt het op een
militair met opgeheven geweer.
Maar via omwegen dichterbij gekomen,
blijkt het een alpinistische skiër
te zijn. Waarschijnlijk een overblijfsel
van de eerste skibaan van
Sigi Moser. Kennelijk staat het niet
in de weg en vond niemand het de
moeite waard om het te verplaatsen
of simpelweg op te ruimen.
De steenberg is ontstaan uit het afval
van de Staatsmijn Wilhelmina,
die hier van 1906 tot 1969 gevestigd
was. Het was de grootste mijnsteenberg
van Nederland met een grondoppervlak
van 33 hectare, dat is bijna
50 voetbalvelden. Het hoogste
punt lag op 96 meter. Afgraven zou
te kostbaar zijn en te veel tijd kosten.
Het gebied kreeg een recreatieve
functie. De steenberg werd plaatselijk
20 meter verlaagd, waarbij
het vrijgekomen materiaal benut
werd om de hellingen minder steil te
dier van de week
In Dierenbeschermingscentrum
Limburg zitten tientallen honden,
katten, konijnen en vogels die
dolgraag een nieuw baasje willen.
Deze week zet Saskia Thijssen
katertje Hunter in het zonnetje.
Zijn er nog kittens in het asiel?
„Ja! Zowel in Dierenbeschermingscentrum
Limburg als bij onze gastgezinnen
verblijven nog kittens van alle
leeftijden.”
Wat kun je over Hunter vertellen?
„Dit guitige ventje is negen weken oud.
Hij is alles wat je van een kitten mag en
kunt verwachten. Hij is vrolijk en
speels, spint erop los en komt graag tegen
je aan liggen om bij te komen. We
plaatsen Hunter alleen bij mensen die
thuis een poezenvriendje voor hem
Kerkrade
Vieringen Allerheiligen
en Allerzielen
In het weekend van zaterdag 29 en
zondag 30 oktober staan alle eucharistievieringen
in Kerkrade-West in
het teken van Allerheiligen en Allerzielen.
Voorafgaand aan het lof worden
op zondag de graven op de begraafplaats
Gracht om 14.00 uur gezegend
en aansluitend aan het lof de
graven op het kerkhof Spekholzerheide.
Na het lof in de H. Jozefparochiekerk
om 15.00 uur worden de
graven op het kerkhof van Kaalheide
gezegend. De zegening van de
graven op het parochiekerkhof van
Terwinselen vindt die zondag plaats
na de H.Mis van 09.30 uur.
Simpelveld
De Bongard gaat op
bezoek bij twee musea
Heemkundevereniging De Bongard
uit Simpelveld brengt zondag 13 november
een bezoek aan het Limburgs
Schutterij Museum en het
Missiemuseum in Steyl. Na ontvangst
met koffie en vlaai in het Limburgs
Schutterij Museum, volgt een
rondleiding met aansluitend aan de
lunch en een korte rondgang door
kloosterdorp Steyl, gevolgd door
een bezoek aan het Missiemuseum.
Leden betalen voor deelname aan de excursie
20 euro, niet-leden 5 euro meer. Aanmelden
kan tot 7 november via e-mail:
debongard@
hotmail.com.
bruik van internet en social media
én in onze aanschaf van consumptiegoederen
uit verre landen toegeven.
Wat dat betreft voelen we ons
allemaal wereldburgers. Tegelijkertijd
hechten we zeer aan onze afkomst
en de waarden, normen en
tradities die we van kleins af aan
hebben meegekregen.
Voor schrijvers, in dit geval schrijvers
die in Limburg geworteld zijn
(zie Johan Dautzenberg), is dat niet
anders. In hun werk plaatsen ze ervaringen
en gebeurtenissen uit hun
directe omgeving in de bredere, universele
context van thema’s als oorlog,
liefde, sociale onrechtvaardigheid
en schoonheid. Het plaatselijke
‘Limburgse’ wordt uitgelicht en vergroot
op een manier die het voor
elke lezer waar ook ter wereld voorstelbaar,
begrijpelijk en daarmee
‘invoelbaar’ maakt.
Vergezicht
Voor wie regelmatig romans van
Limburgse schrijvers leest, zal dit
geen verrassing zijn. Het samenspel
van Limburg en Nederland, Limburg
en de wereld leidt tot onverwachte
denkwijzen en vergezichten.
Dát maakt de literatuur die aan
deze streek verbonden is zo spannend
en bijzonder.
REGIO
literaire hoek
DOOR PETER LENSSEN
Moedertaal staat voor streekgebondenheid
In de Literaire Hoek besteden
verschillende Limburgse auteurs,
verenigd in de Werkgroep Limburgse
Schrijvers, wekelijks aandacht
aan lezen en literatuur in Limburg.
Vandaag Peter Lenssen over ‘De
Heimreize’.
Zestien jaar reeds hield mij het noodlot
verre van Limburg, ver van den needrigen
oorde gebannen, dat sterker
mij aantrekt, dan het verleidende
schoon en de luister der woeligen
hoofdstad, schreef de dichter Johan
Michiel Dautzenberg zo’n honderdzeventig
jaar geleden in De Heimreize.
Dautzenberg die van 1808 tot 1869
leefde, werd geboren in Heerlen en
betuigde zijn leven lang een grote
liefde voor Limburg en zijn geboorteplaats.
Veel van zijn teksten en gedichten
vormen een lofzang op de
overweldigende Limburgse natuur,
de dorpjes en de emotionele geborgenheid
die de plek waar zijn wieg
stond hem bood. Hij was in de aard
een wereldburger, verhuisde naar
Belgische oorden, maar keerde
steeds weer terug naar zijn geliefde
geboortestreek, die overigens in de
tijd dat hij leefde nog niet geplaagd
werd door de heftige industrialisatie
die met de ontginning van steen-
band waarin je geacht wordt (beroepsmatig)
te denken en te werken.
Die tweespalt is van alle tijden,
zo maakt het leven en werk van
Dautzenberg duidelijk. Vergelijk
het met onze behoefte om grenzen
te overschrijden, de globalisering
waaraan we op vakantie, in ons gekool
gepaard ging.
Tweespalt
Dautzenberg groeide op met het
Limburgs dialect én het Duits als
voertaal. Net als Latijn en de Franse
taal leerde hij ‘goed’ Nederlands pas
later. Die verschuiving van moedertaal
naar het Nederlands (daarna
het afwisselend gebruik van beide)
zullen veel in Limburg geboren en
getogen lezers herkennen. De moedertaal
symboliseert familie, tradities,
gebondenheid aan de streek
waar je je thuis voelt, het Nederlands
staat voor het grotere ver-
Het boek
over Johan
Dautzenberg
verscheen bij
uitgeverij
Leon van
Dorp. De
plaquette
hangt op de
muur van
voormalige
dancing
Femina in de
Dautzenbergstraat
te
Heerlen.
Foto Peter
Lenssen
Het beeld
dat herinnert
aan de
eerste
skibaan op
de Wilhelminaberg.
Foto
Martin van
der Weerden
hebben of bij mensen die bereid zijn
om twee kittens te adopteren.”
Waarom een kitten uit het asiel halen?
„Je geeft een thuisloos dier een fijne
plek. Daarnaast zijn onze katten gecastreerd
of gesteriliseerd, hebben
zij hun jaarlijkse prikken gehad en
zijn ze gechipt. Het enige wat je zelf
nog moet doen is de chip registreren.”
Info: limburg@dierenbescherming.nl.