Woensdag 02. 11. 2022 13
literaire hoek
Een woordkunstenaar die veel te weinig bekend is
Open dag
Yuverta
mbo Helmond
Zondag 13 november
11.00 - 14.00 uur
Kom naar de open dag en maak
kennis met onze opleidingen!
Dier
Buitensport
Voeding- en leefstijladviseur
Yuverta mbo Helmond
Scheepsboulevard 1
5705 KZ Helmond
yuverta.nl/kennismaken
zouden een wedstrijd doen in limerick
dichten. De tafel rond zouden
we na elkaar limericks op papier
zetten die telkens aansloten bij de
vorige. Kees was daar zeer bedreven
in. Ik was vóór hem. Ik probeerde
het hem lastig te maken met gezochte
verzen, maar binnen de minuut
zette hij er een zwierige
limerick tegenover.
Apenrots
Ik kocht een paar boeken van hem.
Natuurlijk kocht ik een paar boeken
van hem. De achterneef van J.P. Coen
sloeg me buiten westen. Wat een
dartele zinnen, wat een frisse taal!
‘En de aap dacht: hee, ik ben een
aap, en toen was hij een mens.’(De
Apenrots) In één zin de evolutie verklaard!
Die frisheid, die ironische frisheid,
daarmee steeg Kees Simhoffer voor
mij ver uit boven het NAP van de
toenmalige Amsterdamse literatuur.
Maar Kees Simhoffer is dood.
En toch, ik verwacht zijn verrijzenis
in vele herdrukken….
REGIO
Kees Simhoffer heb ik maar een
paar keer ontmoet, maar hij maakte
meteen een diepe indruk op mij.
Kees wie?
Kees, een schrijver pur sang, veel te
weinig bekend in de rest van Nederland
en nu ook niet meer in Limburg.
Hij is een van de beste schrijvers
van zijn generatie. Was, helaas.
De eerste keer dat we elkaar ontmoetten
was in Kasteel Hoensbroek,
ergens begin jaren 80. Ik had
net mijn debuut uit bij Corrie Zelen
en we zouden ons daar presenteren
met de hele stal, ik weet niet meer
bij welke gelegenheid.
Flamboyant
Kees zat al lang bij Corrie Zelen, bij
diverse andere uitgevers zelfs, onder
wie Paris Manteau. Kees was in
mijn ogen de beroemdste gast en ik
een beginnend schrijvertje. Ik keek
vol zenuwen naar hem uit. Maar hij
ontfermde zich zelfs een beetje over
mij. Met zijn flamboyante, openhartige
manier van doen nam hij iedereen
voor zich in en loodste mij met
zo’n gemak door de rij stugge genodigden,
dat ik mij allengs belangrijker
begon te voelen dan die genodigden
zelf, de bobo’s van het dorp.
Hilarisch
De entree stond vol tafels, overladen
met boeken. Het was de trotse
oogst van uitgeverij Corrie Zelen,
die op dat moment zelfs Nobelprijskandidaten
onder haar hoede had,
onder wie iemand als Chinua Achebe.
Amper waren we binnen, of er
kwam een bazige juffrouw op ons af
die op hoge toon eiste dat we de rotzooi
op moesten ruimen, al die tafels
vol boeken, dadelijk zou de burgemeester
aantreden om het feest te
openen en hoe zag dat uit!
Kees vond de juffrouw hilarisch, hij
maakte wat snedige opmerkingen
waarvan de juffrouw niet terug had
en het mens droop af. De boeken bleven
liggen.
Vrolijke boel
Toen de burgemeester en zijn gevolg
van pas gesteven wethouders
hun optreden beëindigd hadden,
het volk was verdwenen zonder veel
boeken aangeroerd te hebben, bleven
we over met de ‘stal’ van Corrie
Zelen. Kees besloot er een vrolijke
boel van te maken. Hij spreidde papieren
uit over een ronde tafel en we
In de Literaire Hoek besteden
verschillende Limburgse auteurs,
verenigd in de Werkgroep Limburgse
Schrijvers, wekelijks aandacht
aan lezen en literatuur in Limburg.
Deze week Piet Poell over Kees
Simhoffer.
Kees Simhoffer.
Archieffoto De Limburger
DOOR PIET POELL