Woensdag 09. 11. 2022 3
Mijnstreek
Column
Landgraaf
Sjweëgelsöppers
proclameren prins
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€ €
€ €
€
€ € € €
€
Simpelveld
Sorriënto bedankt Hans
Scheijen met concert
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€ €
€ €
€
€ € € €
€
€
€
€
€
€ €
€
Bezorg jezelf een volle
BANKREKENING
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€
€ €
€
€ €
€
€
€
€ €
€
€ € €
€ €
€
€
€
€
€
€
€
€ € € €
€
€ € €
€
€
€
€ €
€
€
€
€ €
€
€
€Meld je aan op
bezorgdekrant.nl
Start direct als
krantenbezorger en ontvang € 1000,-
startbonus!*
* informeer naar de voorwaarden
REGIO
CV Ieëre Road de Sjweëgelsöppers
gaat op zaterdag 12 november haar
nieuwe prins voor komend carnavalsseizoen
uitroepen.
Overigens waren drie potentiële
kandidaten aanwezig tijdens het
Plettskeskooktreffe dat zondag 6
november plaatsvond in Theater
Landgraaf. De proclamatie wordt
gegoten in een programma waaraan
tal van artiesten medewerking
verlenen. Plaats van handeling is
vanaf 20.11 uur de harmoniezaal aan
het Sunplein in Nieuwenhagen.
De zaal gaat om 19.00 uur open.
Het najaarsconcert dat mandolinevereniging
Sorriënto en Danique
Paffen onlangs gaven in partycentrum
Oud Zumpelveld was een bedankje
voor de jarenlange samenwerking
van het muziekgezelschap
met bariton Hans Scheijen uit Simpelveld.
De zanger verleende de afgelopen
jaren medewerking aan onder
meer promsconcerten, een
film- en musicalconcert en was er
bij tijdens concertreizen naar het
Duitse Seedorf en Spanje. Ook was
Scheijen te horen op de kerst-cd die
Sorriënto in 2007 opnam.
Joep Roemgens werd
door Roda tijdens de
bekerwedstrijd tegen
Heracles extra in de
watten gelegd. Foto
Peter Trompetter
Kerkrade
Joep Roemgens (90) nog
één keer terug bij Roda JC
Stichting Wensulance regelde dat
Roemgens, die door een val in een
rolstoel zit, nog één keer terug naar
het stadion kon. Tijdens het bekerduel
tegen Heracles Almelo genoot
de oud-mijnwerker vanaf de hoofdtribune
van de wedstrijd. „Ik ben de
hele avond in de watten gelegd”,
vertelt hij met een twinkeling in zijn
ogen. „Het was heel gezellig, ik lag
pas om half twee in bed. Enig minpuntje:
het verlies van Roda in de
strafschoppenserie.”
Rustig
De Kerkradenaar bezocht eigenlijk
nooit voetbalwedstrijden. Sterker
nog: Roemgens sportte zelf niet
eens. Toch lukte het zijn buurman
om hem over te halen. „Ik weet niet
waarom ik ja zei, maar ik gaf het een
kans.” Van de ene op de andere dag
was hij opeens steward bij Roda. Hij
debuteerde aan de poort als een
soort bewaker, maar al snel stonden
alle stewards van de Oosttribune
op Kaalheide onder zijn leiding.
Nadat hij verschillende akkefietjes,
waaronder diefstal van politiepetten,
goed oploste, werd hij hoofdsuppoost.
„De mensen om me heen,
het contact met supporters en de
afwisseling van het vak maakten
het de perfecte baan voor mij.”
Mild
Roemgens liet niet over zich heenlopen,
maar hij was ook niet de
hardste. „Ik probeerde mild te blijven,
dat was mijn geheim. Alles valt
op te lossen. Gaat niet, bestaat
niet.”
Toen Schalke 04 eens op bezoek
kwam, was het code rood in Kerkrade.
De supporters van de Duitse
club hadden vaker voor problemen
gezorgd. Maar bij de suppoost leek
er geen greintje spanning op te
staan. Hij bleef heel kalm en stuurde
zijn mensen zo aan dat iedereen
rustig bleef. Na de wedstrijd kreeg
hij bezoek van Huub Stevens. „De
coach gaf ons team complimenten.
Die waardering was erg mooi.”
Angst
Bang is Roemgens nooit geweest.
„Ik ben twee meter. Dat schrikt af”,
lacht hij. „Fans van een andere
ploeg hebben me wel eens met een
mes bedreigd en zijn toen direct opgepakt.
Uit angst voor represailles
heb ik nooit aangifte gedaan.”
Een beetje angst was er altijd wel.
Maar Roemgens kijkt vooral terug
op de mooie momenten. „We hadden
een geweldig team met stewards
en hebben zoveel leuke dingen
meegemaakt. Ik had het voor
geen goud willen missen.”
„Of ik iets met voetbal heb?”,
herhaalt Joep Roemgens (90) de
vraag. „Nee eigenlijk niet”, klinkt
het lachend. Toch was hij 32 jaar
hoofdsuppoost bij Roda JC.
Vanwege zijn strenge, doch
rechtvaardige werkwijze was hij bij
velen geliefd.
Door Tim van Sintfiet
Elke dag lokaal nieuws!
Wil jij het laatste nieuws uit
jouw regio elke dag in je mailbox
ontvangen? Meld je dan aan
voor onze lokale nieuwsbrief op:
» delimburger.nl/nieuwsbrief
Kerkrade
Nieuwe deel in de reeks
‘Kerkrade Onderweg’
De Stichting Historische Kring
Kerkrade komt met een nieuw deel
in de reeks Kerkrade Onderweg. Het
is de zesentwintigste uitgave met
bijdragen over de lokale geschiedenis.
De presentatie is op donderdag
24 november in de HuB .
Aan bod komen deze keer onder andere
de negenhonderdste sterfdag
van Ailbertus von Antoing, de Joodse
familie Berg, Hubert Vorage (spion
en priester), drie generaties Coumans
en Jeeteberger Highlander 44
jaar. De aanvang is om 16.00 uur.
Mensen die de presentatie bij willen
wonen, kunnen tot 18 november een
berichtje sturen naar historischekringkerkrade@
gmail.
com.
‘Alles begint met een A’;
nieuwe roman Paul Weelen
Het boek werd zaterdag 5 november
gepresenteerd in Boekhandel
Dominicanen in Maastricht. Operamuziek
staat centraal in Alles begint
met een A.
Als muziekstudente Angela zelfmoord
pleegt, sluiten vier studievrienden
van het conservatorium
in de vroege jaren 80 een pact. Angela
blijkt te zijn misbruikt door een
docent. Ze besluiten haar dood te
wreken. Jaren later breekt één van
hen dat zodanig op dat hij met zijn
succesvolle zangcarrière in de betere
operahuizen van de wereld
moet stoppen. Maar zijn ambities
zijn er niet minder op geworden.
Wanneer hij de uitnodiging krijgt
voor een auditie in muziekwalhalla
Salzburg gaat hij er maar al te
graag op in, met verregaande gevolgen.
Het boek is verkrijgbaar in de boekhandel
(ISBN: 978-94-93048-43-0) en kost 19.90
euro.
Kerkrade
Er is een nieuwe roman verschenen
van Kerkradenaar Paul Weelen:
‘Alles begint met een A’.
Raymond Clement
Picasso had twee pennenstreken
nodig om een stier op het papier te
krijgen. Deze week waren twee
berichten voldoende om onze
huidige samenleving te karakteriseren.
Een motie in de Heerlense
raad die het mogelijk gaat maken
dat er plekken komen waar
vrouwen met relatieproblemen,
samen met hun huisdier opgevangen
kunnen worden. En speciale
posters geven Pieten tijdens de
intocht aan waar men glutenvrije
pepernoten moet strooien.
Als beide onderwerpen in één en
dezelfde week worden gepubliceerd,
is er maar één conclusie te
trekken: het gaat ons allemaal te
goed. We zijn te rijk geworden. In
een tijd waarin de tandraderen
van de multicrises zekerheid na
zekerheid vermorzelen. In een
periode waar oude machtsblokken
smelten als gletsjerijs en zich
nieuwe economische massieven
vormen alsof de aarde zelf, ze
moeiteloos naar ongekende hoogte
stuwt. In die tijden van onzekerheid
bij instortende pensioenstelsels,
inflatie, energiearmoede en
migratiepijn strooien Pieten
glutenvrije pepernoten en moet
Minoes mee naar de opvang.
Laat er geen misverstand over
bestaan. Het is verdrietig, dat
relatiecrises zo hoog oplopen dat
een partner halsoverkop het huis
moet verlaten. Het is begrijpelijk
dat een dier steun kan geven in een
moeilijke tijd. Hoe goed bedoeld
ook, dit soort voorzieningen zijn
pijnlijk gênant als het land niet in
staat is om vluchtelingen die huis
en haard verlaten een veilige
slaapplek te bieden. Ook zonder de
kanarie.
Ik begrijp de beste bedoelingen,
maar in dit geval kan deze vogel
niet opgaan. Zo bijt de hond de kat.
En is er een grens aan welk dier
wordt opgevangen? Kan een
reptiel ook mee in de opvang?
Voordat Baudet zich er mee gaat
bemoeien. Of een ezel? Of is dat
net de reden waarom men in de
opvang werd gedwongen? Hoe
lovenswaardig het initiatief ook is,
regel het lokaal, hou het klein.
Het Sinterklaasfeest heeft de
laatste jaren de nodige klappen
moeten opvangen. Terecht dat een
kinderfeest geen enkele racistische
kleur mag herbergen. Dit jaar is
het sowieso maar de vraag of
Sinterklaas kan aanmeren nu zelfs
Wobke Hoekstra geschrokken is
van de migratiecijfers. En Wobke
gelooft nog. Niet meer in zichzelf.
Wel in Sinterklaas. Speciale
tekeningen geven dit jaar bij de
intocht aan waar glutenvrij
gestrooid moet worden. Licht
intoleranten willen alleen bestrooid
worden door een zwarte
Piet. Er wordt gegooid met
biologische schuimpjes, de roe is
van suikervrij papier. Hebben we
het ooit zo zout gegeten? Smakeloos,
zeker nu.
REAGEREN?
redactieparkstad@delimburger.nl
Zoutloos