Woensdag 09. 11. 2022 REGIO 11
Zo was het 100 jaar geleden in Well (2)
hotels waren dun gezaaid, maar bij
Jacob Drissen was logeergelegenheid
voor gegoede burgers. Ook de
surrogaatwijdelingen bespraken logies
en werden tegen tien uur door
de waard naar hun kamers gebracht.
Het duurde echter niet lang
of de beide heren kwamen armen en
benen zwaaiend naar beneden,
maar niemand begreep wat ze wilden,
daar zij zich niet verstaanbaar
konden maken. Daar men geen notie
had van hun wensen, probeerde
men met gebaren tot klaarheid te
komen, hetgeen na lang experimenteren
gelukte en men begreep, dat
een toilet bedoeld werd. ’s Morgens
in de vroegte, zó vroeg dat de bewoners
van het vredige Maasdorp nog
sliepen, vertrokken de heren zonder
af te rekenen. De waard, die
deze handelwijze erg verdacht
vond, waarschuwde de opperwachtmeester,
die de twee op de Hamert
achterhaalde en ontmaskerde.
De goegemeente was weer eens
beetgenomen en beschaamd gaf
men toe, dat men eigenlijk ook al
argwaan gekoesterd had.
(Jos) Drissen, die uit pure liefhebberij
was gaan grasduinen in de wetenschap
der fotografie en er zo begeesterd
door was geworden dat hij
beroepsfotograaf werd. Zijn befaamde
grote zwarte doek boezemde
de jeugd respect in, want hij zag
op die driepoot, met die grote zwarte
sluier over hem heen, alles veel
beter en commandeerde het bekende
vogeltje dat op tijd uit het geheimzinnige
kastje moest vliegen.
Wel had Sjefke lang getobd om de
eerste beginselen onder de knie te
krijgen. Want de op aanvraag toegezonden
negatieven had hij bij daglicht
op tafel uitgepakt!
Diakenen
Van tijd tot tijd was het dorp ook terrein
van speculanten en geldjagers,
die probeerden op de goedgelovige
burgers een wissel te trekken. Zo
ook op een zekere winterse dag,
toen er twee zogeheten Joegoslavische
diakenen neerstreken, die
voor een zogenaamd goed doel geld
kwamen inzamelen. De goegemeente,
afgaande op een vals briefje van
de pastoor ter plaatse, offerde goed
en gaf zó, dat de quasi-geestelijken
de tijd vergaten en ten einde raad in
het dorp moesten overnachten. De
van nul tot nu
Door archief well
De in Well geboren (1906) Jan
Drissen vond als huisschilder werk
in Soest en ging daar wonen. Hij
trouwde in 1937 met Lies Ambrosius
uit Arcen. Jan bleef altijd
geïnteresseerd in zijn geboortedorp
en kwam er vaak op bezoek. In
1958 deelde hij zijn jeugdherinneringen
tijdens een reünie voor
oud-Wellenaren en zette ze ook op
schrift. Aan de hand hiervan dook
Archief Well honderd jaar terug in
de tijd.
Het dorpsleven was gemoedelijk en
ongekunsteld en de dorpsfiguren
zorgden op tijd voor de vrolijke
noot, die altijd als met een donderslag
bij heldere hemel het leven met
hun kwinkslagen wisten te doorspekken:
ook Kweeke Grad nam een
aandeel in de zo gezochte luim en de
hang naar enige afwisseling. Men
kon hem op mooie avonden voor zijn
huis zien zitten met een dik touw om
zijn middel om zijn schamele lompen
bij elkaar te houden, maar niettemin
bereid tot het vertellen van
een grapje of bereid tot een praatje.
Ook de Maas, aan wie in die dagen
nog geen remmen waren opgelegd,
in de vorm van stuwen, maar die
nog haar eigen gang ging, droeg
vaak tot enige afwisseling en kleur
in ’t dorpsleven bij. Zo was het hoge
water van 1910 een teken aan de
wand, dat van 1920 en 1926 stond
zelfs met hoofdletters opgetekend.
Het was dan ook een sensationele
tijd, al was het alleen maar om de gewichtigdoenerij
van de zogenaamde
deskundigheid van de bakenmeesters,
zoals Robijns, Hagelaar
en van Sas, die de Waterstaatszaken
nauw ter harte gingen; zij gaven college
op straat over de te verwachten
stijging en omvang van de overstroming
en de waterberichten, die vanuit
Maastricht radiografisch werden
overgeseind. Ook de veerman
vormde in die dagen een middelpunt:
zijn lange leren laarzen waren
in zo’n periode extra in de reuzel gezet
en glommen als een zwarte paling
aan zijn benen.
Vogeltje
Tien tegen een, dat u in de dagen uit
mijn jeugd ook kennis kon maken
met de fotograaf van Well: Sjefke
De Grotestraat. Foto jos drissen
Kweeke Grad. Foto archief well
venray
Tentoonstelling ‘I want
to break free’ verbeeldt
drang naar vrijheid
Kunstenares Eleni Kamma heeft een
jaar lang met deelnemers van Kunst-
WerkPlaats Venray gewerkt aan de
nieuwe tentoonstelling I want to
break free in het Odapark.
De kunstwerkplaats biedt een creatieve
dagbesteding aan mensen met
een psychische kwetsbaarheid of
een fysieke beperking. Kamma,
woonachtig in Maastricht maar geboren
in Griekenland, ging met hen
in gesprek over onderwerpen als
vrijheid, je durven uitspreken en
hoe kunst kan helpen om voor jezelf
een plek te vinden in de wereld. Die
verwerkten ze vervolgens in hun
kunst. Te zien zijn grote kartonnen
maskers en metalen varkens op fietsen.
De tentoonstelling raakt ook
aan persoonlijke thema’s, zoals omgaan
met ziekte en mentale gezondheid,
het je ergens wel of niet thuis
voelen of een onvervulde kinderwens.
De expositie is daarmee ook
een oproep voor meer openheid
over mentale problemen, het tonen
van kwetsbaarheid aan elkaar. De
tentoonstelling wordt zondag geopend
en duurt tot 26 februari.
lottum
JOL-kermis: drie dagen
vertier in de Smetenhof
Op de JOL-kermis in Lottum zijn dit
jaar weer veel prijzen te winnen.
Tijdens de fancy-fair in de Smetenhof
draait het rad van avontuur en
kunnen kinderen met allerlei spellen
punten verdienen, waarmee ze
een prijs mogen uitzoeken. Daarnaast
is er een loterij met een reischeque
als hoofdprijs. De trekking
is maandag. Zondag is er vanaf 15.00
uur een gratis prijzenronde voor
alle kinderen van de basisschool.
De JOL-kermis start zaterdag en is
maandag tijdens de paardenmarkt
open van 10.30 tot 18.00 uur.
melderslo
Crist Coppens slacht
varken in De Locht
November is van oudsher de slachtmaand.
Slager Crist Coppens komt
zondag een varken uitbenen in museum
De Locht in Melderslo. Bezoekers
mogen helpen met worst maken,
balkenbrij proeven en raden
naar het gewicht van het varken.
bergen
Indoor beachparty in
plaats van prinsenbal
Omdat de Erdmennekes uit Bergen
dit jaar geen nieuwe prins krijgen, is
het prinsenbal op 12 november vervangen
door een indoor beachparty.
Tom Stevens en Femke Hoegen, die
op carnavalszondag werden uitgeroepen
tot prinsenpaar, blijven ook
komend seizoen aan de macht.
Mede omdat ’t Garde van Ald Prinse
4x11 jaar bestaat, is een alternatief
bedacht: het Strandbal. Met een
knipoog naar het jaarthema Op vakantie.
In Den Asseldonk wordt een
strand aangelegd en kunnen bezoekers
op een surfsimulator strijden
om het Bèrgs surfkampioenschap.
De dresscode is beachkleding.
aal naar mensen. Alleen niet naar
soortgenoten en soms ook andere
huisdieren of kleine kinderen.”
Hebben zij minpuntjes?
„Het is geen minpunt dat deze dieren
solitair willen leven. Het is vanuit de
kat een normale keuze. Echter verwachten
wij vaak dat alle katten in
groepen of koppels willen leven. Het
zou katonwaardig zijn om dit van
deze katten te verlangen.”
Wat voor baas zoeken jullie?
„Wij zoeken baasjes met ervaring op
het gebied van kattengedrag of mensen
die van dit soort katten kunnen
genieten. Mensen die accepteren dat
ze niet willen samen leven met andere
katten en hun huis inrichten voor
ware huistijgers. Er zitten katten tussen
die graag naar buiten gaan, maar
ook katten die liever binnen blijven.”
Dier van de week
Elke week stelt Juanita Janssen
van Dierenopvang Op de Smakterheide
een dier voor dat op zoek is
naar een nieuw thuis. Deze week
gaat het om enkele solitair levende
katten. Dit wil zeggen dat de
katten niet willen samenleven met
een of meerdere andere katten in
een huishouden.
Omschrijf hun karakter eens.
„Het zijn katten met karakter, die duidelijk
zijn in hun communicatie naar
zowel andere katten als naar mensen.
Als je dus kunt genieten van de eigengereidheid
van katten, dan heb je aan
hen ware kattenvrienden.”
Wat is hun favoriete bezigheid?
„Ze gaan het liefst hun eigen weg en
komen daarbij graag in contact met
je. Het zijn katten die genieten van
menselijke aandacht. Ze zijn dus soci-
Gaat jouw hart sneller kloppen van dit dier? Neem dan contact op met
Dierenopvang Op de Smakterheide, tel. 0478-639062 of via info@smakterheide.nl.