woensdag 17. 11. 2021 REGIO 3
The Bllack Sttarrss anno 20211 ..
FFOTTO WEEBSSIITTEE BLLACK SSTTARRSS
HEERLEN
Zestig jaar Black Stars: ‘Zo nu
en dan kraakt en piept het’
Chapeau Uitvaartzorg
Stijlvol en vertrouwd
Naast de gebruikelijke opbaringen
zijn wij ook gespecialiseerd
in thuisopbaringen.
Uw uitvaartverzorger
Roger Krautscheid
Dag en nacht
bereikbaar
045-5119360
Kantoor: Pijnsweg 86
6419 CM Heerlen
info@chapeau-uitvaartzorg.nl
www.chapeau-uitvaartzorg.nl
Ook voor bedrijven en verenigingen
23 winkels in héél Limburg en Brabant
www.rousseau.nl
MIJNSTREEK
RAYMOND CLEMENT
COLUMN
Lex is neet mieë. Tientallen berichten,
honderden reacties, duizenden
duimpjes, hartjes en digitale
handjes. De man die in zoveel zijn
duim had, won vele harten en
krijgt groot applaus.
Lex Nelissen. Plak een sticker op
Lex en de sticker valt eraf. Zet
Nelissen in een hokje en het
muurtje valt om. Kroegbaas.
Glitterkoning. Theaterdirecteur
en platenprater. Maar ook mens,
vader en vriend. De kleine binnenkant
van Lex leed nog wel eens
onder de luide buitenkant. Het
brommend geluid dat opsteeg uit
een donkere wolk van blauwe
Gauloises, had nog wel eens een
scherp randje. Menigeen heeft
zich er kortstondig aan verwond.
Lex zelf, misschien het meest.
Maar wat zal ik deze man missen.
Schatplichtig ben ik voor elke stap
die ik op het toneel zet. Ook voor
de letters die ik hier wekelijks
voor u in volgorde zet om bij u een
glimlach te ontlokken. Vandaag
misschien een traan. Want wat zal
ik deze mens missen. Lex was
voor velen van ons het begin.
Letterlijk trok hij je op het toneel
met de 64 stoelen. Het inmiddels
in Heerlen terecht heilig verklaarde
Theater Lexor. Hij liet je
spelen. Je voelde zelfs een warme
hand in de rug als de grotere zalen
riepen.
Wat ga ik deze man missen. Meer
dan 25 jaar geleden zal het zijn
geweest dat Lex achter in een
zaaltje zat en zei: „Clemang! Doe!
Sjpeële, bie mig! Zes oavenden…
Oetverkoch. Wereldkampioen!” En
je voelde je wereldkampioen.
Jaren later kwam ik Lex tegen in
het revalidatiecentrum in Hoensbroek.
Hij had net zijn intake voor
de cardiorevalidatie achter de rug.
Ik werkte destijds bij de toenmalige
Stichting Revalidatie Limburg.
Lex vroeg: „Clemang, bis se mit de
waage? Bring mig noa hoes!”
Eenmaal onderweg liet hij mij de
berg intakepaperassen zien bij
mijn vraag: „Höbs se al e trainingspak
veur de revalidatie?” Hij
scheurde de papieren doormidden
smeet die naar de achterbank
onder een luidkeels: „Die kriege
mig neet in e trainingspak, ouw
banaan”. Wat een wereldkampioen!
Wat ga ik deze mens missen.
Later, voorstellingen en festivals
later, kwam steeds meer ruimte
voor ook die andere Lex. De
lezende Lex, de geëngageerde Lex,
de kunstkennende Lex. Ik zal die
gesprekken koesteren. Ik geniet
na van de vele glazen. Glimlach als
ik terugdenk aan wakker worden
onder de tafel van de kassa in
Lexors foyer. De vele vrienden
daar gevonden. En verloren. Er
zullen nu velen vechten om
aandacht in jouw grote nalatenschap.
Voor mij zul je er zijn. In
elke letter geschreven, in elke
stap, op elk toneel. Altijd. Heel
klein.
REAGEREN?
redactieparkstad@delimburger.nl
Lex
„Ja, gelukkig wel”, lacht zanger Paul
van Loo (76). „Weliswaar in een
compleet andere bezetting dan destijds.
Die af en toe kraakt en piept als
een oude boerenkar of een versterker
die hapert. Dat krijg je met zeventigers
die het niet kunnen laten
het podium op te klimmen voor een
nostalgisch avondje muziek uit de
sixties en seventies van de vorige
eeuw. En net als toen trekken we
nog volle zalen. We hebben een trouwe
schare fans die ons blijft volgen
en die we niet willen teleurstellen.”
Waar de Black Stars in hun begintijd
vooral rock ’n roll speelden –
Cliff Richard & The Shadows, Elvis,
Buddy Holly, de ‘vroege’ Beatles,
Stones en Kinks – is het repertoire
in ruim zes decennia fors uitgebreid.
„In totaal hebben we wel driehonderd
songs, zo’n honderd daarvan
komen steevast wisselend in
aanmerking voor een optreden. Het
publiek hoort al na drie akkoorden
welk nummer we inzetten. Zij zijn
leidend, we spelen herkenbare muziek
voor een avondje dansen en
feesten waarbij iedereen, inclusief
wijzelf, zich kostelijk amuseert.”
Verwacht geen eigen nummers van
een band die zich qua leeftijd kan
meten met de Stones of Golden Earring.
„Daar gaat het ons niet om”,
legt Paul van Loo uit. Hij kwam de
band in 1981 versterken. „Mij werd
gevraagd om eenmalig in te vallen,
dat beviel zo goed dat ik nooit meer
ben vertrokken. Ook niet na het
overlijden van Bert Berkhout en
Billy van der Linden of het stoppen
van Jo Wanders en Edwin Jansen.
We zijn er steeds in geslaagd om
waardige opvolgers te vinden.”
Hoe de mannen het volhouden?
„Heel eenvoudig, muziek maken is
voor ons pensionado’s een prettige
bijkomstigheid, optreden is geen
must. En we mogen spelen voor enthousiaste
mensen die speciaal
voor ons komen. De energie die dat
oplevert houdt ons jong en fit. Daarnaast
is het een kwestie van repeteren
en een portie gezond geluk. Zolang
dat het geval is gaan we er ‘gewoon’
mee door.”
In 2021 zouden de Black Stars het
60jarig
jubileum vieren, de coronapandemie
stak daar een stokje voor.
„Onlangs hebben we weer eens gespeeld
in het Cultuurhuis Heerlen
en Parc Imstenrade. Dat smaakt
naar meer”, vindt Paul van Loo. „
‘We’ zijn George Brauers en Roy
Ginsel (gitaren), Jan van der Plas
(bas), Joop Stevens (drums) en ik
zelf. Met plezier laten we vervlogen
muzikale tijden herleven. Door
coronamaatregelen zijn we op zaterdag
20 november gedwongen er
in Theater Landgraaf een zitoptreden
van te maken, aanvang is 20.00
uur. Maar het wordt hoe dan ook
een feestje.”
Heerlen, 1961, bardancing
het
Kegelpaleis in de Emmastraat. Dé
‘place to be’ destijds voor een
avondje rock ’n roll met The Black
Stars. Dik zestig jaar later zijn ze er
nóg en energiek als nooit tevoren.
DOOR HUB BERTRAND
Elke dag lokaal nieuws!
Wil jij het laatste nieuws uit
jouw regio elke dag in je mailbox
ontvangen? Meld je dan aan
voor onze lokale nieuwsbrief op:
» delimburger.nl/nieuwsbrief
Woningmarktonderzoek
Toponderzoek en De Limburger
Wilt u verhuizen, maar kan dat niet?
Of maakt u zich juist helemaal geen
zorgen? Politici, makelaarsverenigingen
en andere betrokkenen onderschrijven
het probleem, maar niemand
lijkt dé oplossing te hebben om
de woningmarkt weer op gang te krijgen.
In opdracht van De Limburger
onderzoekt bureau Toponderzoek
hoe Limburgers de woningmarkt ervaren.
Wat vinden zij het grootste
probleem? En waar worstelen bijvoorbeeld
juist jongeren mee als het
gaat om de aankoop van een huis?
Deelnemen aan het onderzoek kan op https://
enquete.toponderzoek.com.woningaanbod
(tot en met 21 november).
LIMBURG
De huizenprijzen schoten het
afgelopen jaar door het dak. Voor
velen is het vrijwel onmogelijk om
nog een huis te vinden dat binnen
het budget past. Daarom zijn we
benieuwd naar hoe u aankijkt tegen
de vastgeroeste woningmarkt.
Lei Meisen beschermheer
vanuit Zuid-Spanje
Meisen was zo’n veertien jaar lid van
de schutterij en kroonde zichzelf
vier keer tot koning. Voorzitter Paul
Roberts: „Wij kennen Lei als iemand
met een grote betrokkenheid bij het
schutterswezen. Hij heeft zich bewezen
als een echte ambassadeur voor
onze vereniging.” De afstand tussen
Amstenrade en de Spaanse kust is
geen probleem. „Een groot deel van
de communicatie zal via sociale media
verlopen, de nieuwe beschermheer
zal zo vaak als nodig afreizen
naar ons kasteeldorp.”
Lei Meisen zelf vindt het ‘een geweldige
eer’. „Het is fijn dat ik nog van
betekenis kan zijn voor de schutterij.
Als adviseur zal ik de vereniging begeleiden
bij belangrijke vraagstukken.
In de hele schutterswereld
wordt geworsteld met vragen over
aantrekkelijkheid voor jongeren en
publiek. Ik heb daar wel ideeën over.”
AMSTENRADE
Lei Meisen (70) is benoemd tot
beschermheer van schutterij Sint
Gertrudis uit Amstenrade. Dat hij
zijn rol vanuit ZuidSpanje,
waar hij
woont, vervult, hoeft geen belemmering
te zijn.