TEKST MEYKE HOUBEN BEELD JEROEN KUIT MENS
Hij begon als 20-jarige zijn eigen zaak, die zij overnam toen hij 60 werd. Logisch dus dat een gesprek met vader Pierre
en dochter Anneke van den Boom grotendeels in het teken staat van Van den Boom schoenen. Het is hun levenswerk.
“Ik heb alles van mijn vader geleerd.”
“Jij zult niet met een pen de kost
Voilà
57
Twee generaties:
Eigen zaak als levenswerk
Ook in deze
rubriek met twee
generaties staan?
Laat het ons
weten!
voila@delimburger.nl
gaan verdienen”, kreeg Pierre
van den Boom te horen, toen
hij net een paar maanden op de
mulo zat. Omdat er in het gezin met negen
kinderen al te veel kandidaten waren om de
boerderij over te nemen, moest Pierre maar
een vak gaan leren. Op de ambachtsschool
koos hij voor schoenmaker en bekwaamde
hij zich in orthopedische schoenen. Nog
voor hij officieel volwassen was, opende hij
zijn eigen schoenenzaak in Ospel, op een
steenworp afstand van zijn geboortehuis.
Pierre ontpopte zich tot een topondernemer
met een sterke handelsgeest en een
neus voor nieuwe ontwikkelingen. “Pap
volgt altijd zijn doel”, weet Anneke. “Hij
maakt gemakkelijk contact, is joviaal en in
voor een geintje. Vroeger reed hij met een
vlaai achter in de auto naar de magazijnmeester
of bedrijfsarts van een onderneming.
Meestal was het dan snel beklonken.”
Nu gaat de acquisitie een stuk formeler:
“Potentiële klanten vragen verschillende
offertes
op of besteden de opdracht aan.”
Samen met zijn echtgenote, die zich toelegde
op de voetverzorging van de klanten,
bouwde Pierre de winkel uit tot een
speciaalzaak
met een indrukwekkende
klantenportefeuille.
Anneke, die de mdgo-opleiding
mode en kleding volgde, kwam
op haar achttiende stage lopen. “Ik moest
luisteren, wat niet altijd gemakkelijk was,
want we hebben allebei een sterk karakter.
Het kon soms flink knallen tussen ons, maar
we kwamen er altijd wel weer uit.”
Anneke ‘bleef plakken’ en nam Van den
Boom schoenen over in 2002. “Het botste
nog even, omdat ik haar adviseerde om te
stoppen met de tak detailhandel en de tak
groothandel verder uit te breiden”, herinnert
Pierre zich. Anneke: “Het voelde alsof
ik mijn kindje zou afgeven, maar nu ben ik
blij met die beslissing. Pap zag destijds al
dat de komst van internet het moeilijker zou
maken om als schoenenwinkel te overleven.
Door ons te richten op het bedrijfsleven,
zijn de inkomsten verzekerd en hoef ik niet
op toevallige klanten te zitten wachten.”
Bij zijn dochter is de zaak in goede handen,
meent Pierre. “Er zijn nog steeds acht medewerkers,
van wie sommigen al meer dan
dertig jaar aan Van den Boom verbonden
zijn. Ik heb Anneke ook geleerd om te sparen
en ervoor te zorgen dat ze haar eigen
administratie begrijpt. Zodat ze weet hoe
de vlag er financieel bij hangt.”
Eigenlijk is het bijzonder hoe goed haar
vader de zaak los heeft kunnen laten na de
overname, realiseert zijn dochter zich. “Pap
is altijd betrokken gebleven, maar hij heeft
mij nooit beperkt door zich met zaken te
ANNEKE OVER PIERRE:
“Pap is betrokken, vooruitstrevend,
jong van geest,
gastvrij en een goede
organisator”
bemoeien of druk uit te oefenen. Ik besef
nu pas dat dat ook anders had kunnen
zijn.”
De band tussen vader en dochter is in de
loop der jaren alleen maar sterker geworden.
“Sinds het heel plotseling overlijden
van mijn moeder heb ik nog meer respect
en bewondering voor mijn vader gekregen”,
zegt Anneke. “Super gewoon hoe hij
ondanks het grote verdriet zijn eigen leven
heeft opgepakt. Pap is nog steeds erg ondernemend,
maakt plannen, sluit dealtjes.
Zo biedt hij de kleinkinderen goedbetaalde
tuinklussen aan. Toen dat in het voorjaar
vanwege corona niet kon, kregen alle kleinkinderen
een envelop in de brievenbus met
een leuk zakcentje en de boodschap: ‘uitkering
i.v.m. corona, groetjes opa Pierre’.”
PIERRE OVER ANNEKE:
“Anneke is eerlijk, kordaat,
rechtuit en heel loyaal naar
haar medewerkers”
link