Woensdag 23. 11. 2022 13
literaire hoek
Een bijzondere ontmoeting met Toon Hermans
Hij was een sterke waarnemer en hij
had een zeldzame eigenschap, synesthesie:
verwarring van de zintuigen.
Zo hoorde hij bijvoorbeeld noten
als kleuren.
Het oeuvre van Hermans is het resultaat
van wat er allemaal in zijn levenstrechter
is gestopt: de bittere
armoe die hij heeft geleden nadat
zijn vader diep was gevallen in de
bankierswereld van Sittard.
Echte Toon Hermans-kenners zullen
smullen van zijn teksten, zoals in
De nootmuskaatkolonel, Van de schaduw
en het licht, Verhalen uit mijn leven
en Toonboek.
Toonboek was het eerste boek uit
1968 waarin Hermans verhalen, gedichten
en illustraties combineerde.
Het werd de basis voor zijn verdere
werk als auteur en samensteller van
bundels met verhalen en gedichten.
Na Toonboek zouden nog zeker negentien
boeken, waaronder verzameld
werk, volgen. In zijn teksten
herkennen we de clown, maar ook
de filosoof, vaak met een sterk persoonlijk
en autobiografisch karakter.
Ze geven aardig wat stof om over te
praten, zoals zijn uitspraak, dat vanuit
het besef van de eigen hulpeloosheid
soms het verlangen ontstaat
om voor anderen iets te betekenen.
Laten we zijn levensmotto niet vergeten:
‘Ik kijk altijd naar de zon, dan
valt de schaduw achter mij.’
niet ooit gezegd: ‘Humor is overwonnen
droefheid’?
Zestien augustus 1973. Ik was 26
jaar. De straten in Sittard waren nog
warm van de vorige dag. Ik slenterde
in gedachten verzonken langs de
winkelpanden aan de Steenweg.
Een man met pretoogjes stond bij
een winkel. Hij keek me aan. „Vroeger
was hier toch een schoenmaker?
Ik krijg pijn aan mijn voeten als ik
een paar uur gelopen heb. Rietje
heeft ze gekocht. Ze koopt alles te
klein.”
„In de Putstraat is een schoenmaker.”
Hij knikte. We liepen samen verder.
Voor een speelgoedwinkel met hobbelpaardjes,
vliegers van gekleurd
papier en teddyberen bleef hij
staan. In de etalage plakte een meisje
de wielen aan een speelgoedautootje
vast. „Weet je dat ik hier nog
knikkers heb gekocht?”
„Knikkers?”, vroeg ik.
„Ja, dit is de winkel van Schutgens.
Vader Schutgens bibberde zo met
z’n rechterhand, dat ik die knikkers
zag bibberen in de glazen pot. En
toen hij ze voor me uittelde begon
mijn hand ook te bibberen. Ach, ik
had alles wel willen hebben, maar ik
kon alleen maar kleine dingetjes kopen.”
Hij tikte op de etalageruit. Het
meisje schrok daar zo van, dat ze onbedoeld
een zetje gaf aan het speelgoedautootje
dat over de kop sloeg,
en de wielen verloor. We lachten.
„Ik ga mijn jeugdherinneringen opschrijven”,
zei hij. „De mensen moeten
weten wat er in me omgaat. Ze
denken dat ik alleen maar grappen
maak. Toch is dat niet zo. Met vrienden
heb ik het soms over het omkijken
naar je eigen leven, het zien wat
achter je ligt. Want alles wat in je leven
gebeurt is belangrijk. Elk woord
is van betekenis. Het is donker waar
het donker moet zijn en licht waar
het licht moet zijn, zoals in een landschap,
waar niet één schaduw verkeerd
valt.” Hij veegde over zijn
voorhoofd met een boerenzakdoek.
„Wat een hitte zeg.”
Even later stonden we op het Marktplein.
Zijn handdruk was stevig, alsof
we elkaar al heel lang kenden.
„Hoe was je naam?”
„Niek. En u?”
„Toon.”
Dat verhaal ligt ver achter me. Maar
enkele weken geleden kwamen de
herinneringen aan zijn boeken weer
bovendrijven toen ik mijn archief
opschoonde. Want naast de vele gedichten
heeft hij ook verhalen geschreven.
De typetjes die hij beschreef
waren vaak underdogs, die
hun kwetsbaarheid op een komische
wijze etaleerden. Heeft Toon
In de Literaire Hoek besteden
verschillende Limburgse auteurs,
verenigd in de Werkgroep Limburgse
Schrijvers, wekelijks aandacht
aan lezen en literatuur in Limburg.
Vandaag: Niek Bremen over Toon
Hermans.
Toon Herrmans..
FFoottoo Reeddaaccttiieeaarrcchhiieeff
Dee Liimmbbuurrggeerr
Niek Bremen
REGIO
AUTO
Autotest
Taigo brengt Volkswagen op T-splitsing
hij springerig wordendoor zijn korte
wielbasis, maar dat is het dan ook wel.
Op de snelweg gedraagt hij zich rustig
en is hij ontspannen te rijden. De
besturing is licht, precies en verveelt
niet met overvloedige feedback. Het
is een bloedeloos en daardoor probleemloos
rijdende compacte crossover
die zich alleen met zijn uiterlijk
weet te onderscheiden van het overige
aanbod van Volkswagen in het
B-segment. De T-splitsing tussen de
Polo en de T-Cross. Een Porsche Cayenne
Coupé voor het volk is het dan
ook zeker niet.
Eindoordeel
De Taigo weet zich visueel in positieve
zin te onderscheiden van de
T-Cross, die dezelfde basiskwaliteiten
bezit, maar wel iets praktischer is
dan deze Taigo.
SPECIFICATIES
Volkswagen Taigo Life 110 pk DSG-7
Prijs: € 32.590
Topsnelheid: 191 m/h
Acceleratie 0-100 km/h: 10,9 s
Gem. verbruik: 1 op 16,9
CO2-emissie: 133 g/km
Motor: drie-in-lijn, 999 cm3, turbo
Max. vermogen: 110 pk (81 kW)/
5000-5500 min-1
Max. koppel: 200 Nm/
2000-3000 min-1
standaard 16-inch wielen, adaptieve
cruise control met stuurhulp, in
hoogte verstelbare stoelen, led-koplampen
en een aantal veiligheidssystemen.
De Style heeft een navigatiesysteem,
parkeersensoren rondom,
climate control, draadloze telefoonconnectiviteit,
17-inch wielen en ledmatrix
koplampen. Dat resulteert
erin dat de 110 pk versie met DSG
35.990 euro kost. Voorin staan prima
stoelen met voldoende verstelbaarheid,
goed zicht rondom en een strakke
afwerking. Het materiaalgebruik
varieert van zachte kunststoffen tot
pianolak-plastic met een mooie uitstraling.
Er is een touchpaneel voor
de klimaatregeling dat duidelijk
werkt. Het multimediasysteem
scoort een ruime voldoende en het
standaard digitale instrumentarium
biedt voldoende informatie op een
overzichtelijke manier. De ruimte op
de tweede zitrij is ondanks de afbuigende
daklijn prima. De zitting staat
onder een flinke hoek om hoofdruimte
te creëren én de onderbenen goed
te ondersteunen. De kofferbak heeft
een inhoud van 440 liter.
We konden de 110 pk-variant met
DSG proberen en dat is dé motorisering
voor de Taigo. Het koppel van
200 Nm wordt vlot uitgeserveerd en
blijft lang op het bord liggen. De automaat
grijpt ietwat weifelend aan bij
het wegrijden, maar wel soepel en beheerst.
Hij flippert op kruisnelheid
rap naar de hogere versnellingen om
brandstof te besparen en de kickdown
laat daardoor soms even op
zich wachten. Deze variant mag 1100
kilo trekken. Ook het onderstel is afgemeten
op de doelgroep 50-plus.
Volkswagen heeft niet de fout gemaakt
om hem straffer af te veren of
van dikkere stabi’s te voorzien om
hem sportiever te maken. We reden
hem op 18-inch en daarop was hij nog
verregaand comfortabel. Je voelt de
zware wielen op een klinkerweg wel
onder de auto bewegen, maar er zit
genoeg rubber in de ophanging en de
veerweg wordt gebruikt om dat te
counteren. Op hogere snelheid kan
Volkswagen Taigo.
Foto EricvanVuuren.nl
Volkswagen is een grootgrutter in
SUV’s en breidt het assortiment uit
met de Taigo. Een compacte
crossover die naast de Polo en de
T-Cross in het B-segment wordt
aangeboden. Is dit een Porsche
Cayenne Coupé voor het volk?
Door Peter Hilhorst
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat
deze Taigo in de juiste kleurstelling er
met een R-Line-pakket vlotter uitziet
dan een Polo of een T-Cross. Hij is
voor een compacte SUV aardig in
proportie. Dat is niet vanzelfsprekend,
want de korte en hoge koetswerken
in dit deel van de markt zijn
niet per definitie harmonieus van
vorm. Het motorenaanbod bestaat
uit de bekende ‘gezichten’. Instappen
kan met een 95 pk sterke 1.0 TSI met
handgeschakelde vijfbak, een trede
hoger staat een 110 pk-variant van de
driecilinder, met een zesbak of een
DSG met zeven trappen. Dan is er
nog de 1,5-liter viercilinder met 150
pk, die altijd aan de automatische zevenbak
is gekoppeld. De prijzen starten
bij 28.590 euro, de 110 pk kost 2
mille meer en de automaat kost nog
eens 2000 euro extra. Dan zijn er nog
de uitrustingsniveaus, Life, Style en
R-Line, terwijl er voor de leasemarkt
nog een tweetal businessuitvoeringen
bestaan. Het basismodel heeft
Kijk voor meer autonieuws ook op
» delimburger.nl/economie/auto