Woensdag 23. 11. 2022 5
de ommezwaai
Door wim schulpen
Richard vindt het ‘sjiek’ en is helemaal
op zijn plek tussen zijn hangpotten
Boven: Richard Cox, van de advertentiebranche naar de hangpottensector. Beneden: Richard met
voormalig commercieel directeur Ben Peters van De Trompetter. Foto's john peters / gerard boersen
kerij Knippenberg Eijkenboom in
Sint Odiliënberg. Daar moet hij met
zijn aangeboren enthousiasme en
welbespraaktheid ervoor dat het
door zijn werkgever Ruud Eijkenboom
bedachte project Tophangpotten.
nl een landelijk succes
wordt. „Ik wil dit werk jaren blijven
doen”, zegt hij. En dat werk bestaat
uit het aan de man brengen van
hangpotten met kleurrijke bloemen,
verpakt in een al even kleurrijke
doos. „Dat doe ik door contact te
leggen met bedrijven die bijvoorbeeld
werknemers op hun verjaardag
willen verrassen met een leuk
cadeautje. Als ze mij hun verjaardagskalender
geven zorg ik ervoor
dat iedereen op de juiste dag met
zo’n mooie hangpot in een mooie cadeaudoos
wordt verblijd. Het werk
dat ik vroeger heb gedaan was
prachtig, maar wat ik nu doe is sjieker.”
Milieuvriendelijk
Dat het ‘aan de man brengen’ hem
goed afgaat, blijkt als Richard vertelt:
„Een klant in Tegelen bestelde
bijvoorbeeld 140 hangpotten, bestemd
voor de bewoners van een appartementencomplex.
Die bestelling
is op milieuvriendelijke wijze afgeleverd
met een elektrische auto.
En met diezelfde auto – we zijn namelijk
gesteld op duurzaamheid –
hebben we ook dertig hangpotten
naar Noordwijk gebracht, want bestellingen
worden binnen 24 uur
door heel Nederland bezorgd.”
Uw carrièreswitch!
Wij zijn op zoek naar lezers die
een bijzondere carrièreswitch
hebben gemaakt. Stuur een
omschrijving naar:
noord-midden@delimburger.nl
REGIO
Stramproy
Op zoek naar geschiedenis
van Rooyse familienamen
leudal
Gemeente deelt
gratis fruitbomen uit
De gemeente Leudal deelt zaterdag
26 november weer fruitbomen uit
aan haar inwoners. Er zijn 500 halfstam
fruitbomen beschikbaar.
Er worden de komende jaren 37.000
extra bomen aangeplant in Leudal.
Dat betekent voor elke inwoner een
extra boom. Om de biodiversiteit te
vergroten, ook in de woonkernen,
stelt de gemeente Leudal gratis een
halfstam fruitboom beschikbaar.
Deze groeien meestal uit tot een
boom van drie tot vijf meter hoog,
waarbij de vertakking van de kroon
begint op circa één meter. Inwoners
kunnen op zaterdag 26 november
tussen 9.00 en 11.00 uur een fruitboom
ophalen op de parkeerplaats
van het gemeentehuis aan het Leudalplein
in Heythuysen. Per huishouden
kan maar één fruitboom afgehaald
worden.
Er worden in totaal vijfhonderd stuks halfstam
fruitbomen beschikbaar gesteld. Reserveren
is niet mogelijk.
De Ommezwaai geeft een inkijk in de
keuzes van mensen die van loopbaan
veranderen. Richard Cox werkte jarenlang
in de advertentiebranche bij
Limburgse weekbladen en ook nog
een poos als energieadviseur. Maar
uiteindelijk belandde hij in de bloemen
en plantensector waar hij zijn
schouders heeft gezet onder het project
Tophangpotten.nl.
Op jonge leeftijd wilde Richard Cox
profvoetballer worden. Maar dat
luchtkasteel stortte al gauw in elkaar.
Een tweede Johan Cruijff zat
er dus niet in, en ook op school was
hij geen topscorer. „Ik was geen fijne
leerling. Als ik leraar zou zijn, dan
had ik mezelf een paar keer per
week uit de klas gegooid”, zo blikt hij
terug op zijn schoolperiode die als
sluitstuk met een studie middelbaar
middenstandsonderwijs werd
afgerond.
Mediabranche
„Met mijn diploma op zak wist ik eigenlijk
niet precies wat ik wilde worden.
Maar de mediabranche sprak
mij wel aan. En zo ging ik in 1997 bij
het weekblad De Trompetter aan de
slag als advertentieadviseur. Ben
Peters, destijds commercieel directeur
van het mediabedrijf, vroeg me
in 2006 om mee te helpen het nieuwe
weekblad Maasgouw Nieuws op
te zetten”, vertelt Richard. Na de
overname van het Trompetterconcern
door de Mediagroep Limburg
(thans Mediahuis Limburg) kreeg
Richard in de advertentiesector de
functie van contactpersoon voor de
gemeenten in deze provincie. Later
ging hij aan de slag als advertentiecolporteur
voor de commerciële pagina
Limburgvac.
Reorganisatie
Bij een reorganisatie binnen de drie
gefuseerde provinciale kranten
moest de Montfortenaar na twintig
jaar afscheid nemen van de mediawereld,
waarna hij nog twee jaar als
energieadviseur zijn brood verdiende.
En nu is Richard Cox sinds afgelopen
voorjaar werkzaam bij kwe-
struinheukske
De sperwer, snelle struikrover
De schreeuw van de sperwer maakte
de stilte, die er op volgde, totaal en
onheilspellend. Voor de spreeuw
was het te laat. De roofvogel had
hem supersnel en met een methodische
precisie geslagen. (‘slaan’ is de
klauwen in het lijf van de prooi zetten).
De snavel van de sperwer dient
uitsluitend als ‘scheurapparaat’.
Wat over blijft is de plukplaats: een
verzameling van losgerukte veren
en dons op de grond. Ook botjes van
de prooi worden achtergelaten. Bij
vrijwel alle roofvogels is de vrouw
groter dan de man, maar bij de sperwer
is dat verschil opvallend. De
vrouw is net zo groot als de havikman.
De iris bij de man is oranje en
bij de vrouw geel.
Sperwers zijn snel en wendbaar. Ze
jagen vooral vanuit een dekking, en
pogen hun prooi te verrassen. De
man jaagt vooral op kleine zangvogels;
de vrouw jaagt ook op grotere
soorten, zoals merel, spreeuw en
duif. De prooi bestaat voor 95 procent
uit vogels. Sperwers verblijven
graag in halfopen cultuurlandschappen
met voldoende bomen en
struweel als ondergroei, maar in het
najaar en winter jagen ze ook in
stadsparken en in de bebouwde de
kom, waar ze vooral voedertafels in
de gaten houden.
Ze bouwen elk jaar een nieuw nest,
hoog in een boom. De vrouw bebroedt
gemiddeld vijf eieren. Terwijl
ze dat doet, ruit ze het verenpakket,
zodat ze, als de jongen uitkomen, in
haar nieuwe jas samen met haar
man op jacht kan gaan. Als het nest
gereed is, jaagt alleen de man. Deze
broedmethode voorkomt het risico
op beschadiging van de eieren. Want
de sperwers zijn nogal ruig en kennen
geen beleefdheden. Enkele dialectnamen
zijn klemmer, klamper,
duivendief en mussenpakker.
Regelmatig tekent columnist en
natuurliefhebber Piet Schuttelaar
een verhaal op vanuit zijn natuurhuisje.
Deze week vertelt hij over
de sperwer.
De sperwer. Foto Piet Schuttelaar
Door Piet Schuttelaar
» Vervolg van de voorpagina.
Vastberaden bracht Maes de geschiedenis
van vele Rooyer families
in kaart en verzamelde fotomateriaal.
Soms doelbewust, soms op de
bonnefooi, fietste hij door Stramproy
en ontmoette inwoners die
hem verder op weg hielpen. Zo ging
hij een keer op bezoek bij een nicht
van zijn moeder. Zij vertelde dat
naast haar ouderlijk huis twee jonge
mannen zoekend rondliepen. Bleek
dat ze vroeger in dat huis hebben gewoond.
Ad raakte met ze aan de
praat. „Was dat net het gezin dat ik
nog miste.”
Op de tentoonstelling zijn alle foto’s
uit het boek op A3-formaat te zien.
„Het wordt één grote reünie”, lachen
beide heren. „Voor ons is het
een mooi correctiemoment voor het
boek.”
Het boek ‘Stramproy Namen en Bijnamen’
wordt uitgegeven door de Stichting Cultuurhistorische
Publicaties in samenwerking
met de Stichting De Aldenborgh.