Woensdag 30. 11. 2022 REGIO 5
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
zuid@delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie
De Limburger
Kerkrade
Eerste exemplaar 26ste
‘Kerkrade Onderweg’
officieel gepresenteerd
In HuB Kerkrade is donderdag 24
november de zesentwintigste uitgave
van ‘Kerkrade Onderweg’ gepresenteerd.
Het eerste boek werd door voorzitter
Chris Kuikman van de Historische
Kring Kerkrade uitgereikt aan
Joep Prevoo, voorzitter van de
stichting ‘Eygelshoven door de eeuwen
heen’.
In het boek staan tien exclusieve
verhalen van bekende Kerkradenaren.
Het boek is voor 17,50 te koop bij boekwinkel
Deurenberg in Kerkrade.
Joep Prevoo (l) en Chris Kuikman.
Foto Peter Trompetter
De Eikerkolonie in Kerkrade was een
geïsoleerde wijk achter de steenberg
den wasgoed en ramen bedekt met
een zwart laagje gruis.
Voordelen waren er ook. De geïsoleerde
ligging zorgde voor een grote
saamhorigheid onder de bewoners.
Iedereen kende elkaar, vooral
door de binding met de Willem Sophia.
De mijnwerkers troffen elkaar
in hetzelfde café. Voor de kinderen
was de kolonie een speelwalhalla.
Er kon heerlijk worden
gespeeld in het speeltuintje, maar
ook op straat werd volop gespeeld
omdat er nauwelijks verkeer was.
Vervangend werk
Na de aankondiging van de mijnsluiting
in de jaren 60 werden er
grootse plannen gemaakt voor de
herinrichting van de mijnterreinen.
Ook de omgeving van de Willem Sophia
ontkwam hier niet aan. Er wa-
Verandering/Verbetering(?!)
Door Jenny Kranendonk
De twaalf mijnzetels in de oude
Mijnstreek zorgden voor veel
werkgelegenheid. De arbeiders
werden gehuisvest in de zogenaamde
mijnwerkerskoloniën. In
tegenstelling tot de voormalige
mijnterreinen zijn de koloniën niet
rigoureus met de grond gelijk
gemaakt en zijn tegenwoordig een
belangrijke herinnering aan het
mijnverleden.
Toch zijn er door de jaren heen ook
een aantal koloniën verdwenen. Bijvoorbeeld
omdat de woningen in
een te slechte staat waren om weer
op te knappen of omdat ze nieuwbouwplannen
in de weg lagen.
Verstopt en geïsoleerd
Een kolonie die om een dergelijke
reden is gesloopt is de Eikerkolonie
in Kerkrade. Deze werd rond 1921
gebouwd in opdracht van de mijn
Willem Sophia. De wijk bestond uit
slechts drie straten: de Hamstraat,
de Steenbergstraat en de, eveneens
verdwenen, Eikerstraat. De wijk
was slechts via één weg bereikbaar.
Hiervoor moest je eerst de Gracht
doorrijden om op het einde linksaf
te slaan. Pas op het einde van die
weg bereikte je de huizen van de Eikerkolonie.
De wijk lag verstopt
achter de steenberg van de Willem
Sophia, op het randje van de Duitse
grens. Hierdoor hadden de huizen
een vrij geïsoleerde ligging.
Voor- en nadelen
Deze ligging had enkele nadelen.
Zo waren de voorzieningen beperkt.
In de beginjaren waren er
geen winkels in de kolonie. Later
waren er wel een bakker en een slager,
maar voor de uitgebreidere
boodschappen moesten de bewoners
naar de Gracht of naar Spekholzerheide.
Schoolgaande kinderen
moesten naar Spekholzerheide
en voor de katholieke kerkdiensten
ging men naar de kerk van de
Gracht.
Ook de steenberg zorgde regelmatig
voor overlast. Stond de wind in
de richting van de kolonie dan wer-
Boven: de Eikerkolonie. Beneden:
in de huidige situatie herinnert
niks aan de voormalige kolonie.
Foto's gemeentearchief Kerkrade
/ Jenny Kranendonk
ren tal van ideeën voor vervangende
werkgelegenheid. Uiteindelijk
werd in 1969 besloten dat de gehele
Eikerkolonie moest wijken voor een
bedrijventerrein. Om het bedrijventerrein
beter bereikbaar te maken,
werd een verbindingsweg aangelegd,
ook wel de Structuurweg
genoemd. Deze weg maakte een
snelle verbinding mogelijk met andere
delen van Kerkrade. Tegenwoordig
liggen er, achter de resten
van de afgegraven steenberg, grote
bedrijfshallen en is er van de voormalige
kolonie niks meer te herkennen.
Met dank aan iedereen die gereageerd heeft
op de oproep op Facebook en met speciale
dank aan dhr. Van Gilst.
Vaals/Simpelveld
‘Vaalse Viking’ is steunpilaar Helios
alleen qua uiterlijk een metamorfose
ondergaan. Hij is ook mentaal
veel sterker geworden. Een pilaar
waarop team en trainer Ralph Aretz
kunnen bouwen.
Natuurtalent
Fysiek erg sterk was natuurtalent
Max Vanhouttem altijd al. Als veertienjarige
debuteerde hij al voor
KSV Helios. Het team bestond toen
verder uit Bente Brauwers, Erwin
Rasing en Leroy Kohl. Trainer was
Ronald Mikkenie. Grote namen bij
Helios. De club finishte toen twee
opeenvolgende seizoenen als tweede.
In de finale van de Oberliga van
2015-2016 in Soest raakte Max Vanhouttem
geblesseerd. Daarna verloor
hij de motivatie. Hij wilde wel
gewichtheffen, maar hij was geen
vriend van de spanning en stress
van de wedstrijden. De getalenteerde
tiener ging minder en onregelmatiger
trainen. De herhaalde vraag
wanneer hij er eindelijk weer serieus
werk van ging maken, beantwoordde
hij toen steevast met een
glimlach en de belofte ‘binnenkort’.
Plezier
Pas medio 2019 deed de atleet het
daadwerkelijk. De nu fysiek en mentaal
volwassen ‘Vaalse Viking’ Vanhouttem
heeft dan ook weer écht
plezier in het gewichtheffen en gaat
er vol voor. Je kunt het ook aflezen
aan zijn gewicht. Als 14-jarige woog
Max boven de 90 kilo en nu negen
jaar later zit hij er juist onder. „Kleine
jongens worden groot”, glimlacht
hij. „Mindset is alles. In de sport
maar ook in het dagelijks leven”, aldus
de sinds afgelopen zomer bij
TNO werkzame Vanhoutthem. „Ik
ben ook gemotiveerd om het Heliosteamvaandel
over te nemen. Met
mijn prestaties hoop ik meer sporters
in de regio te motiveren voor gewichtheffen.
Er is ook niks mooier
dan constant je grenzen te verleggen.”
KSV Helios tilt zaterdag 3 december
voor het eerst in lange tijd weer
in thuishaven café Oud Zumpelveld.
In het Regionalliga-duel tegen
TV Eichen wordt veel verwacht van
Max Vanhouttem.
Door Ton Reijnaerts
Bij de herstart in de Duitse competitie
in Keulen tegen Kölner AC was
de inwoner van Vaals recent de beste
man in het Helios-team. De 23-jarige
atleet liet een volwassen presentatie
zien. Zijn beurten bij het
trekken waren succesvol: met 110
kilo verbeterde hij ruimschoots zijn
pr. En ook bij het stoten stelde hij zijn
beste prestatie scherper: 128 kilo.
Max Vanhouttem heeft dan ook niet
Max Vanhouttem is fysiek en
mentaal gegroeid. Foto KSV Helios