Woensdag 30. 11. 2022 3
Wullem
Column
geijsteren
Heiligen in de wachtkamer
bij beeldendokter Ans
Tijdelijke locaties voor
herhaalprik tegen corona
Bekendmaking wijzigingsbesluit
Habitatrichtlijngebieden vanwege aanwezige waarden
De minister voor Natuur en Stikstof heeft de aanwijzingsbesluiten van 101 Natura
2000-gebieden gewijzigd. Waar van toepassing heeft ze habitattypen en soorten
toegevoegd. Ook heeft ze soms habitattypen en soorten verwijderd.
U kunt het besluit raadplegen van 1 december 2022 tot en met 11 januari 2023 via
www.natura2000.nl. De papieren versie kunt u inzien bij het ministerie en de provincies.
De adressen vindt u op de website. Bent u het niet eens met het besluit? Dan kunt u in deze
periode beroep aantekenen bij de rechtbank. Hoe u dit doet, leest u ook op de website. Heeft u
vragen? Neem dan contact op met de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland: 088 042 42 42.
REGIO
DOOR WIM MOORMAN
Terug van een week Venetië.
Venetië is een droom, een van de
mooiste steden die er zijn. Toch
heeft ze een slechte naam. Mensen
die er zijn geweest hoor je er vaak
alleen maar over klagen. Is het er
niet te druk dan is het er wel te
heet. Is het er niet te heet dan is
het er wel te duur. En het stinkt er.
Klopt allemaal, zij het dat die hitte
en drukte vooral in de zomermaanden
heersen en dat de duurte
naar Nederlandse maatstaven wel
meevalt. Stinken doet het er op
veel plaatsen wel, ook afgelopen
week.
Voor de rest eigenlijk alleen maar
genoten. Van het mooie weer. Van
hedendaagse kunst uit alle delen
van de wereld. Van het eten. Van de
was die er overal buiten te drogen
hangt. Van de stilte. Van de architectuur.
Van de bedrijvigheid op
het water. Van de graffiti. Van het
aangename gezelschap. Van het
Italiaans. Van het vervallen
voetbalstadion. Van de blik op de
uitlopers van de Dolomieten.
Zo zou ik nog wel even kunnen
doorgaan. Waar ik het meest van
heb genoten? Van de totale afwezigheid
van auto’s. Een week
verlost zijn van de dominantie van
de auto is een zegen voor de mens,
althans voor deze mens. Geen
auto-uitlaatgassen, geen autogeluiden,
geen parkeerproblemen, geen
uitzichtbedervend blik.
Welhaast onvermijdelijk gingen
mijn gedachten in dit verband
naar Noord-Limburg. Niet dat het
leven hier nu zo’n hel is, maar
hoeveel aangenamer zou het niet
zijn zonder auto’s? Nu wil het
onuitsprekelijke toeval en tevens
het onuitsprekelijke geluk dat we
hier de ambitie hebben de gezondste
regio van Europa te worden.
Dat schiet bepaald nog niet op, heb
ik vorige week nog op deze plaats
betoogd. Geloof me, die ambitie
zou een enorme boost krijgen als
de auto uit Noord-Limburg zou
worden verbannen. De weerstand
zou aanvankelijk levensgroot zijn,
maar al snel zou blijken dat de
nadelen niet opwegen tegen de
voordelen.
De auto eruit gooien in Noord-Limburg
zou uiteraard in de eerste
plaats bevorderlijk zijn voor de
volksgezondheid. Daar zou het niet
bij blijven. Geen auto’s meer zou
een beroep doen op ons denkvermogen,
onze creativiteit en ons
improvisatie- en innovatievermogen.
Stuk voor stuk competenties
die de geestelijke gezondheid
stimuleren. Bovendien zou Noord-
Limburg wereldwijd op de kaart
worden gezet, met alle positieve
toeristische gevolgen van dien.
Ook Venetië zou ons ongetwijfeld
dankbaar zijn: meer toerisme hier
betekent minder toerisme daar.
Weg met dat Noord-Limburgs
geneuzel in de marge, durf eens
groot te denken. Gewoon doen dus.
Wat let ons?
Reageren?
redactievenray@delimburger.nl
Venetië
Twee jaar geleden donderde het
beeld van Sint Anna met dochter
Maria in de Mariakapel van de St.
Willibrorduskapel in Geijsteren
met sokkel en al naar beneden. Koster
Pé Jacobs kan slechts gissen
naar de oorzaak van het drama.
„Feit is dat de schade op het eerste
oog onherstelbaar leek. De stichting
Kruisen & Kapellen heeft er
nog naar gekeken, maar zag geen
heil in restauratie.”
Moeder en kind waren rijp voor de
stort. Hun droeve lot ging dorpsgenote
Ans Oomens zo aan het hart
dat ze zich opwierp als beschermengel
in nood. De geboren Venrayse,
dochter van kunstenaar Toon Kateman,
vond het haast oneerbiedig
om niet eens een reddingspoging te
wagen. Met haast chirurgische precisie
wist haar man Boy de brokstukken
aaneen te lijmen, waarna
Ans het gipsen beeld zijn oude grandeur
terug gaf. Een fraai staaltje
monnikenwerk. „Het was één grote
puzzel. Maria lag helemaal aan gruzelementen.
Wonderlijk genoeg
was haar gezichtje nog puntgaaf.
Aan de hand van een foto konden we
vandaaruit verder.”
Oude T-shirts
Stukje bij beetje en laag voor laag
bouwde Oomens het beeld weer op,
met zelfgemaakt gipsverband
waarin zelfs stof van oude T-shirts
zat vermengd. Na een maandenlange
revalidatie in huize Oomens,
waar ze een lege plek aan de eettafel
achterliet, staat Anna sinds een half
jaar weer op haar sokkel. Stralend
als nooit tevoren. „Bij de restauratie
werden de originele kleuren en ook
veel mooie details weer zichtbaar.”
Meteen diende een nieuwe klus zich
aan. Het Heilig Hartbeeld dat tijdelijk
de plaats van Sint Anna had ingenomen,
bleek ook aan een grondige
revisie toe. „Het is net als het Annabeeld
afkomstig uit de oude kerk,
die in de oorlog werd opgeblazen
door de Duitsers. Het werd daarna
opgelapt en heeft vervolgens tientallen
jaren op zolder gestaan. Bij
het opschuren kwam zelfs bladgoud
tevoorschijn.”
De volgende patiënt liet niet lang op
zich wachten. Ditmaal ontfermde
de heiligendokter van Geijsteren
zich over Maria met het kindje Jezus.
„Ook dit beeld was overgeschilderd
in de verkeerde kleuren. Maria
in een groen kleed, dat klopt niet.
Bovendien miste ze een duim en
ontbraken bij Jezus verschillende
vingertjes.”
Schilderij
Haar vingers jeuken als ze langs de
overige heiligenbeelden in de kerk
loopt. „De heilige Joseph moet
hoognodig in de bijenwas”, moppert
ze. „En in de crypte staat een
houten Mariabeeld uit de achttiende
eeuw waarvan de verf aan het
bladderen is.”
Werk aan de winkel dus. De grootste
uitdaging is echter het schilderij
van de Heilige Familie, dat net als de
meeste beelden vrijwel ongeschonden
uit de puinhopen van de ontplofte
kerk werd gehaald, maar vervolgens
op de zolder van de pastorie
jarenlang bloot stond aan extreme
temperatuurverschillen waardoor
het doek is gescheurd. Koster Jacobs
heeft nog niet uitgevogeld hoe
oud het portret is. „Maar ik denk dat
ze zich bij Tussen kunst & kitsch de
vingers af zouden likken.”
Zolang de kerk open blijft, hoeft Ans
zich niet te vervelen. Er zitten nog
genoeg heiligen in de wachtkamer.
De helende handen van Ans
Oomens verrichten wonderen in de
kerk van Geijsteren. Twee heiligenbeelden
zijn al door haar opgeknapt
en de jonge Maria is met
haar moeder Anna zelfs van de
ondergang gered.
Door Marcel van Lier
Ans Oomens heefftt Siintt Anna en
dochtterr Marriia vvan de sslloop
gerred.. FFoottoo eeiiggeenn ffoottoo
Naast de permanente prikstations
op de Sint Urbanusweg 43 in Venlo
en op Keizersveld 95 in Venray zijn
sinds kort ook enkele tijdelijke locaties
geopend voor het halen van een
herhaalprik. Bij VieCuri in Venray
kunnen mensen zonder afspraak terecht
op 5 en 6 december en in ’t
Gasthoês in Horst op 9 en 12 december.
Bij het ziekenhuis in Venlo
wordt gevaccineerd op 30 november,
13 en 14 december.
De herhaalprik is bedoeld om te
voorkomen dat mensen die besmet
raken met het coronavirus, ernstig
ziek worden. De actuele openingstijden
staan op de site van de GGD.
noord-limburg
Iedereen vanaf 12 jaar kan sinds
kort zonder afspraak bij GGD
Limburg-Noord terecht voor een
herhaalprik tegen het coronavirus.