> delimburger.nl
MA
ADVERTENTIE
Opgroeien in Limburg 13
Inzendingen lezersoproep
We vroegen onze lezers: Wat is uw mooiste jeugdherinnering?
Welke mooie herinnering uit uw kinderjaren is u het meeste bijgebleven en
wenst u de ‘jeugd van tegenwoordig’ in deze uitdagende tijden ook toe?
De inzendingen waren talrijk en velen hadden niet genoeg aan de gevraagde
150 woorden. Om kippenvel van te krijgen. Heel veel dank daarvoor!
Op deze pagina’s een selectie.
Hoebertus hoes
Aod óp nui woar jeweë en Kirchroa hauw ’ne nuije prins. “Kiek ens an
de vinster van de wiëtsjaf an kirch”, zaat de mam, “doa hingt besjtimt
jet övver d’r nuije prins.” Mit mieng zes joar hauw iech al jans jet jelierd;
allerlai wöadsjer en ’t janse ‘aap roos zeef’ koeët iech al leëze.
Iech versproach de mam, dat iech mieng oge de kos zou jeëve.
E jroeës affi che mit tswai klonejezichter hong an de vinster van de
wieëtsjaf. Dat moeët ’t zieë. Dat miech nuus d’rdurch jong, leëzet iech
woad vuur woad. Hoebertus Hoes sjtong óp ’t affi che, dat moeët ‘m zieë.
Sjtoots jong iech óp heem aa. Wie wós iech noen, dat in ’t plat de wöad
angesj zunt wie in ’t Hollendsj. “Zoeë heesjt d’r zaal woa de zietsoenge
zunt”, zaat de mam. En doe wós iech, dat iech nog vöal moeët liere.
Lei Heijenrath, Kerkrade
Zomervakantie
Lange, zonnige zomervakanties in de jaren zestig van de vorige
eeuw, voeren mij terug naar het zwembad Erenstein te Kerkrade;
waar het merendeel van de Kerkraadse jeugd de zomervakantie
doorbracht. Mijn ouders kochten jarenlang een zwemkaart voor
het hele gezin, een behoorlijke uitgave.
Wij kinderen, samen met de buurtkinderen, op de fi ets, met
zwempak en handdoek en een Tupperwaredoos met een
boterham en een Tupperwarebeker met Ranja. Een kwartje
om snoep te kopen in ‘het sjnűtsbuudje’: schuimblokken,
gekleurde- of dropsleutels! Fietsen in de stalling, handdoek
op het gras en dan van startblok of springplank het water in.
Kletsen op het gras, verliefde blik op buurjongen. Naderhand
naar huis, ‘d’r Jeeteberg’ omhoog, halverwege uitrusten op de
rotsblok.
Thuiskomen met een verbrand gezicht en schouders en een
rammelende maag om vervolgens te genieten van moeders
kookkunst. Geen jengelende telefoon en piepende Whatsappjes:
die tijd gun ik de jeugd van tegenwoordig.
Lucie van der Voort-Dreesens, Kerkrade
Trots
Als je een fi jne jeugd hebt gehad, zijn er veel mooie herinneringen om op terug te kijken.
Ik zal een jaar of 10 geweest zijn en mijn vader werkte op DSM. Als lid van de personeelsvereniging
kon je deelnemen aan de jaarlijkse fi etstocht die georganiseerd werd.
Een tocht van 40 km door het Limburgse landschap. Ik zal het nooit vergeten. Ik op mijn
rode fi etsje met van die dikke banden en mijn vader er naast. Samen die dag door de regen
net als zoveel andere deelnemers. Wat hebben we afgezien. Berg op en berg af.
Ik ben die dag door vele mensen gecomplimenteerd omdat ik zo goed fi etste. Groot was
de verrassing toen we bij aankomt de eerste prijs kregen uitgereikt omdat we het dichtst
bij de gemiddelde rijtijd zaten. Dat had ik toch maar mooi gefi kst met die dikke banden.
Wat waren mijn vader en ik trots.
Jeanine Claesens-Pinxt, Geleen