Woensdag 07. 12. 2022 3
Landgraaf
Vrijwilligerscentrale
komt op locatie
info en kaarten
admosam.nl
Mijnstreek
Column
Simpelveld
Miljoenenlijn gaat
rijden met Kerst Expres
landgraaf
Kerst eindelijk weer
kerst dankzij ‘Bijna Kerst’
VIA gratis Laat je raken
digitaal lezen?
De VIA weekkrant kun je ook gratis digitaal lezen.
Elke woensdag een nieuwe aflevering,
in 8 edities. Kijk op
www.delimburger.nl/via
vr 16 dec, Sittard
za 17 dec, Maastricht
zo 18 dec, Weert
REGIO
De Kerst Expres van de Miljoenenlijn
rijdt met ingang van vrijdag 10
december tot begin januari van het
volgend jaar op verschillende dagen
door het Zuid-Limburgse heuvellandschap.
De Kerst Expres pendelt
meermaals per rijdag tussen
hoofdstation Simpelveld en station
Schin op Geul. Onderweg passeert
de trein de stations Eys-Wittem en
Wijlre-Gulpen.
In de eerste twee weekenden, 10, 11,
17 en 18 december, rijdt de stoomtrein
ook de andere kant op naar
Kerstwereld Kerkrade.
Mensen met vragen over en voor de
vrijwilligerscentrale van Welsun of
inwoners van Landgraaf die een
vrijblijvend kennismakingsgesprek
willen, kunnen hiervoor de komende
tijd op verschillende locaties binnen
de gemeente terecht.
Als eerste kan dit op de donderdagen
8 en 22 december tussen 11.00
en 14.00 uur in de bieb van Landgraaf
aan het Sweelinckplein 1.
Neem voor meer informatie contact op met
vrijwilligerscentrale@welsun.nl of tel. 045-
5323636.
De Landgraafse schrijver en zanger
van de Black Stars stond immers
mede aan de basis van Bijna Kerst,
een succesvol jaarlijks terugkerend
kerstprogramma met een afwisseling
van cabaret, muziek en dans.
Over de zin en onzin van kerstdagen,
met een glimlach, humor en
een tikkeltje weemoed. Paul van
Loo: „En vanaf het begin in 2006
met artiesten en een crew die nagenoeg
belangeloos meewerken en de
baten beschikbaar stellen aan mensen
in nood. Dit jaar zijn dat naast
Upenda’s Children Centre in Kenia,
ons vaste goede doel, slachtoffers
van de oorlog in Oekraïne. Burgers
die ondanks barre winterse omstandigheden
en dagelijkse raketbeschietingen
door Rusland niet
van wijken weten en willen overleven.”
De bakermat van Bijna Kerst
was het programma Paul van Loo
ontmoet, destijds in Theater Lexor
in de Heerlense Willemstraat, in
combinatie met de Holland & Polland
Kerststal van Ivo Rosbeek en
Emile Szarkowicz. „Via de vorig jaar
overleden Lex Nelissen leerde ik Ivo
in 2002 kennen. Met hem maakte ik
in 2003 een cd met in dialect hertaalde
liedjes van Ede Staal. Later
bouwden we daar een keer mijn programma
omheen en maakten we
Paul van Loo ontmoet Holland & Polland.
In 2005 nog met Jo Vek, in
2006 als Bijna Kerst met opnieuw
Paul Logister, de cabaretiers Raymond
Clement en Roger Lataster,
Ivo’s band De Lotgenoten, en auw
banaan Lex. Sinds 2008 spelen we
in Theater Landgraaf en Parkstad
Limburg Theaters om aan de groeiende
publieke belangstelling te voldoen.
Speciale gasten waren onder
meer Sjef Diederen, buuttereedner
Gilbert Petit, singer/songwriter Ton
Engels en de zangeressen Janneke
en Maartje Meessen.”
Dit jaar zijn de Heerlense blueszanger
Damiën van Elburg en danseressen
Stephanie Visch en de Oekraïense
Anna Mitriaieva te gast.
Anna zorgt ervoor dat het geld
rechtstreeks belandt bij landgenoten
die dat het hardste nodig hebben.
Vaste prik in de voorstelling is
een kritische blik op de wereld van
nu én het zingen van kerstliedjes.
Samen met het publiek.
Voor vaste bezoekers is Bijna Kerst
een traditie. Na een pauze van twee
jaar vanwege corona meer dan ooit.
Paul van Loo: „Ze hebben onze show
vol muzikale hoogtepunten en cabareteske
capriolen node gemist, horen
we. Voor ons geldt trouwens
hetzelfde, wij zijn zo blij als kinderen
dat we dit opnieuw mogen doen.”
Info: www.plt.nl en www.theaterlandgraaf.nl.
Met pakjesavond en de verjaardag
van Sinterklaas net achter ons en
een mogelijk oranje gekleurde
WK-finale voetbal in het vooruitzicht,
kondigt kerstmis zich aan.
Reden genoeg om op deze gure
decemberdag Paul van Loo – ’t Is
nog noeëts zoë donker geweës –
op te zoeken.
Door Hub Bertrand
Elke dag lokaal nieuws!
Wil jij het laatste nieuws uit
jouw regio elke dag in je mailbox
ontvangen? Meld je dan aan
voor onze lokale nieuwsbrief op:
» delimburger.nl/nieuwsbrief
Ivo Rosbeek (l) en Paul van Loo
tijdens opnames voor een
kerstspecial van L1. Foto L1
Raymond Clement
Men wordt geboren en men sterft.
Het is komen en gaan. Een enveloppe
valt op de mat. Vorm en kleur
verraadt doorgaans de boodschap.
Een boodschap van afscheid.
Ik stond deze week met zo’n
enveloppe in de hand. Met immer
de terugkerende weerzin de
enveloppe te openen. Het gesloten
laten van de brief houdt de overledene
nu eenmaal niet in leven. Het
verdriet van de afzender blijft
onverminderd. Ik open de brief. Ik
lees een naam. De momenten van
onze verbinding flitsen aan mij
voorbij. Momenten waarop onze
levens elkaar wezenlijk raakten. Ik
lees de naam van Riet Mertens. De
flits duurde langer dan gemiddeld.
Een flits die eindigt in een glimlach.
Een glimlach van diepste respect
voor kinderen, van klein tot achter,
die gemis en verdriet een plek
zullen moeten geven. Maar toch
een glimlach. Een reeks van
bijzondere momenten dringen om
voorrang. Riet samen met echtgenoot
Toine. Toine Mertens, die een
aantal maanden geleden ook
definitief naar ons zwaaide. Een
glimlach. Ik herinner me veel
warme en gezellige momenten
waarop Toine toch zeker niet als
eerste was vertrokken.
Riet mag met recht één van de
allerbeste toneelspeelsters van
Limburg genoemd worden. Zelfs
na een medische complicatie, dat
haar beperkte in spraak, bleef zij
spelen. Onvermoeibaar kwetsbaar
en onvoorstelbaar echt. Een
theaterechtpaar dat mij zeer
dierbaar was. Ervaar nog dagelijks
de vorming onder hun handen. Ik
speelde ooit Riets zoon in een stuk
van Tennessee Williams. Glazen
speelgoed. Serieuze kost over
verstoorde menselijke verhoudingen
tegen het decor van het
Amerika tijdens depressie van de
jaren 30. Ik strooide mijn azijnzure
tekst over het publiek. Buiten mijn
blikveld stond Riet. Een toneelruzie
volgde. Het werd ijskoud op het
toneel. Nooit meer heb ik het van
zo’n warm iemand zo koud gekregen.
Het waren Toine en Riet die mij
stimuleerden de veiligheid van het
Theater van de Lach te verlaten. Om
eens te werken aan vaardigheden
van een acteur zonder een bulderende
zaal. Ik maakte deel uit van
de Streektheater-stal en wij
speelden om de lach. Ik moest
leren spelen in de stilte. Vorming.
Ben uiteindelijke weer gevlucht
naar de lach. Soms tot verdriet van
beiden. Denk nog vaak aan de
woorden van Toine: ‘Er bestaat
geen slecht publiek, alleen slechte
acteurs.’ Als we ons tekort aan
succes weer eens buiten ons zelf
legden. Dank voor alles, dank voor
zoveel. Blijf mij souffleren vanuit
de Engelenbak. Ik maak een diepe
buiging en het eerstvolgend
applaus is voor jullie. En ik, ik leer
in stilte.
REAGEREN?
redactieparkstad@delimburger.nl
Riet