woensdag 15. 12. 2021 5
GEULLE / GELEEN
‘Stuur een
kerstkaartje
naar Aaldert’
Jos Tilmans uit Geulle doet een
oproep om de 97jarige
Aaldert
Weerman een kerstkaartje te
sturen. Hij wil met de actie zijn
goede vriend een hart onder de
riem steken, aangezien zijn
gezondheid achteruit gaat.
Weerman, alias Alewietsj, werd in
oktober 2019 plots ziek en sindsdien
is hij woonachtig in het verzorgingstehuis
van Vivantes in de Peschstraat
in OudGeleen.
Daarvoor was
hij werkzaam in Beek en na de oorlog
in Geulle, het dorp waar hij ruim
70 jaar woonde, als boerenknecht
bij verschillende boerenbedrijven.
„Zelfs tot 2018 was hij nog enkele
keer per week om 6.30 uur een paar
uurtjes in de paardenstal te vinden
van een naburige manege.”
Tilmans deed eerder een beroep op
lezers om Alewietsj een kaart te sturen
voor zijn verjaardag. „Hij heeft
geen familie, eigenlijk alleen mij.
Het gaat al een tijdje steeds minder
met Aaldert en hij blijft steeds vaker
in bed liggen door veel klachten en
pijn. Hij heeft het geestelijk steeds
moeilijker met zijn achteruitgang.
Een vrolijk kaartje, nu het nog kan,
zou heel lief zijn”, aldus Tilmans. De
kaartjesactie leverde in 2020 ruim
300 kaartjes op.
Het adres van Aaldert Weerman is: Peschstraat
2, 6166 CT in Geleen K216. De kaartjes
kunnen ook naar Tilmans gestuurd worden:
Pastoor Smeetsstraat 38, 6243 CS in Geulle.
VIJLEN
Op zoek naar verhalen
over vliegtuigen bij Rott
Kris Reumers van heemkundevereniging
De Noabere va Viele is op
zoek naar verhalen over een gebeurtenis
uit de Tweede Wereldoorlog.
Hij is benieuwd of er nog
mensen zijn die zich verhalen herinneren
over zowel Amerikaanse als
Duitse eenmotorige gevechtsvliegtuigen
die in de buurt van Rott zijn
neergestort.
Info kan naar: www.noabereviele.nl.
REGIO
TIP ONS
Beste lezer, voor deze VIA
zijn we op zoek naar lokaal
(verenigings)nieuws, tips en
informatie. U kunt ons uw
tekst met foto’s mailen:
zuid@delimburger.nl
(t.a.v. VIA, vermeld dit duidelijk).
Stuur uw materiaal op tijd in;
bij tijdsgebonden activiteiten
liefst 2 weken vooraf.
We zien uw kopij met
belangstelling tegemoet.
Dank!
Redactie De Limburger
MAASTRICHT
Sint Caeciliakoor Heer
huldigt vier jubilarissen
Koninklijk Sint Caeciliakoor Heer
heeft onlangs vier jubilarissen gehuldigd.
Dat gebeurde tijdens een
mis in de Sint Petrus’ Bandenkerk
in Heer. Het traditionele feest in gemeenschapshuis
Aen de Wan kon
vanwege de coronapandemie
geen
doorgang vinden en wordt uitgesteld
tot volgend voorjaar.
De jubilarissen zijn SareAnne
de
Bruijn (12,5 jaar lid), Marcel Korbmacher
(25 jaar lid), Mariet Meeuwsen
(50 jaar lid) en Jo Custers (70
jaar lid).
ZEG HET MAAR...
DOOR RENÉ WILLEMS
Lars vvan Beek en Miiquell
Aarrttss:: noem ssneakerrss
nooiitt gympen..
FFOTTO JJEEANPPIIEERRRREE
GEEUSSEENSS
‘Hippe sneakers moet je kunnen
zien, voelen, ruiken en passen’
vakantiebaantje geen vakken te gaan
vullen in de supermarkt, maar een
sneakerszaak te beginnen?
„Afgelopen zomer kregen we de
kans om in een leegstaande winkel
Achter het Vleeshuis in Maastricht
een winkeltje te vestigen. Dat sloot
mooi aan bij onze studie; Miquel is
tweedejaars international business
in Maastricht en ik studeer bedrijfskunde
in Rotterdam. Dus zijn we
daar vol enthousiasme ingedoken.”
Hoe begin je als jonge student een
eigen zaak?
„We hadden daar natuurlijk wel al
kijk op. Maar je loopt uiteraard tegen
heel wat vragen en problemen
aan. Het was fantastisch om te zien
hoe ondernemers in Valkenburg
ons met raad en daad bijstonden.
Hun eigen zaak stond na de overstromingen
blank, maar toch vonden
ze nog tijd om ons te helpen.”
Na een maandje was dat avontuur
voorbij en pakten jullie de studie
weer op. Maar blijkbaar hebben jullie
de smaak te pakken gekregen: jullie
hebben opnieuw een popupwinkel
geopend, nu in een vroegere juwelierszaak
aan de Muntstraat.
„Het is december. Wij hebben weer
vakantie. En in de stad is het nu
druk, zeker in de aanloop naar de
feestdagen. Het ideale moment om
sneakers te verkopen, lijkt ons. En
dat blijkt ook wel: het loopt prima.
Sneakers worden over het algemeen
via internet verkocht. Dat
werkt op zich goed. Maar zeker zo’n
paar hippe schoenen moet je zien,
voelen, ruiken, en als het even kan
passen. Dat kan alleen in een echte,
fysieke winkel.”
Is er een kans dat jullie ooit een
permanente winkel beginnen?
„Niet in sneakers, verwacht ik. Nu is
het iets bijzonders. Dat gaat er bij
een vaste winkel al snel vanaf; het
moet wel exclusief blijven, hè.”
Midden in de coronatijd zijn Lars
van Beek en Miquel Aarts, twee
jonge studenten uit Valkenburg,
aan de Muntstraat in hartje
Maastricht een tijdelijke winkel
met hippe sneakers begonnen.
Noem sneakers nooit gympen,
hebben we ons laten vertellen.
Lars van Beek: „Nee, doe dat vooral
niet. De schoenen zelf verschillen
wellicht niet eens zo veel van elkaar.
Maar bij sneakers gaat het vooral
om het model, het design, de kleurtjes
die erin verwerkt zijn. En om de
voorbeelden; als een bekende rapper
of dj een nieuw model van Nike
of Adidas draagt, kun je er donder
op zeggen dat iedereen dat wil hebben.
Wat het ook kost.”
Lopen jullie zelf ook op sneakers?
„Uiteraard. We hebben allebei heel
wat sneakers in de kast staan.”
Wie kwam op het idee om als
De jubilarissen van Caecilia
Koor Heer. FOTO SICO BOUWSMA
STRUINHEUKSKE
Laatste restje was voor de poes
In de wei, waar mijn observatiehutje
staat, lopen koeien. Koeien geven
pas melk, nadat ze een kalf ter wereld
hebben gebracht. Dat kan op
een leeftijd van ongeveer twee jaar.
Kort voor de geboorte van een tweede
kalf, neemt de melkproductie af
en wordt deze stopgezet. De koe
komt dan ‘droog’ te staan.
In de melkveehouderij worden de
kalveren zo snel mogelijk gescheiden
van de moeder en met kunstmelk
of melk van een andere koe
grootgebracht. Alleen de biest
wordt nog toegevoegd. Biest wordt
de eerste 24 uur door de moederkoe
geproduceerd, is dikker en geler
dan de latere melk. Het bevat veel
eiwitten en afweerstoffen. Biest
werd in mijn kindertijd ook gebruikt
om pannenkoeken te bakken.
Vroeger werden de koeien dagelijks
twee keer met de hand gemolken. ’s
Morgens vroeg en rond de klok van
18.00 uur. De boerin, de meid, of de
knecht zat dan op de melkkruk (een
eenpoot met handvat, vastgebonden
onder het zitvlak, of een driepoot).
Met een schone doek werden
de spenen schoongewreven en er
werd gemolken met de volle hand,
nadien tussen duim en wijsvinger.
Het laatste restje melk was voor de
poes.
De melkemmer werd via de teems
in de voorraadbus geleegd. Een
teems is een zeef die op een melkbus
gezet werd. Daarin werd een wattenschijf
geklemd, die het vuil
moest tegenhouden. De melkrijder
reed langs de boerderijen, wisselde
de volle melkbussen voor lege en
bracht de melk naar melkfabriek. In
de jaren zestig werd er steeds meer
op grotere schaal melkvee gehouden;
handmelken was te intensief en
tijdrovend en er verschenen melkmachines.
Om de week tekent columnist en
natuurliefhebber Piet Schuttelaar
een verhaal op vanuit zijn natuurhuisje.
Deze week vertelt hij over
melkkoeien.
Boer Martin. FOTO PIET SCHUTTELAAR
DOOR PIET SCHUTTELAAR